228
Serqeyeviçin bu işdə yaxşı təcrübəsi var. Qısa
müddət ərzində o, beş
balıq, Aytmatov üçünü, Tasmaqambetov isə dördünü tutdu. Mən iki
balıqla kifayətlənməli oldum...
Bir qədər sonra bizi uxa yeməyə çağırdılar. Müxtəlif mövzularda
söhbət etdik. Masabəyi İmanqali idi. Mən fi kir verdim ki, o, Mixail
Serqeyeviçin tam rəğbətini qazanıb. Onlar tez-tez bir-biriləri ilə
zarafatlaşırdılar.
Bir neçə saatdan sonra fasilə elan etdik və gəzişməyə çıxdıq.
Mən Qorbaçova dedim: “Sizinlə şəxsi söhbətim var”, - və kənara
çəkilməyi təklif etdim.
-
Mixail Serqeyeviç, - mən qısa pauzadan sonra dedim, - mən
siyasətçi deyiləm. Amma, məcbur olmuşdum ki, müvəqqəti olaraq
poeziyadan siyasətə keçim... Siz bir neçə il Sovet İttifaqı kimi nəhəng
bir ölkəyə rəhbərlik etmişiniz. Mən sizin iki nailiyyətinzi yüksək
qiymətləndirirəm. Siz sovet totalitar sistemini demokratiyaya tərəf
çevirdiniz. Bunu dəyərləndirməmək ədalətsizlik olardı.
Təəssüf
ki, siz qarşısını özünüz açdığınız demokratik axının idarəetməsini
itirdiniz. Bu mənada həm nailəyyətlər, həm də səhvlər çox olub. Bu
barədə çox danışır, çox yazırlar. İkinci böyük xidmətinizsə o olub
ki, şəxsiyyətə pərəstişə imkan vermədiniz. Siz hakimiyyətin ən incə
və ən zəif tərəfi nin təsirindən qoruna bildiniz. Amma, demokratiya
yolunda sizin yol verdiyiniz səhvlərdən biri də 1986-cı ilin dekabr
hadisələridir. Bütün qazax xalqı, bütöv respublika
birinci il deyildi
ki, əziyyət çəkirdi. O faciənin vurduğu yaralar hələ də sızıldayır.
Uzaq 60-cı illərin Novoçerkassk hadisələri və o zaman çoxlu insanın
həlak olması barədə məlimatlar ictimaiyyətə yalnız 30 ildən sonra
açıqlandı. Dekabr hadisələri də məxfi ləşdirilib (bu zaman Mixail
Serqeyeviçin üzünün ifadəsi dəyişdi, amma mən davam elədim).
Nə isə, sizin bilavasitə rəhbərliyiniz vaxtı baş verən o hadisələrdən
sonra ilk dəfədir ki, Qazaxıstana gəlmisiniz. Sizin qazax xalqından
üzr istəmək niyyətiniz yoxdurmu?
Mixail Sergeyeviç özünü itirmiş kimiydi.
229
- Yoldaş Şaxanov,
- uzun süküutdün sonra o, dedi. – Düzdür,
səhvə yol verilib, amma mən axı Dekabr hadisələrində tək iştirak
etmirdim. Siz niyə Siyasi büronun digər üzvlərini nəzərə almırsınız?
Bu an mənim cib telefonum zəng çaldı. Yayınmaq istəməsəm
də, telefon susmadan “qışqırırdı”. Üzr istəyib mən cavab verdim –
bu Dekabr hadisələrinin araşdırılması ilə məşğul alan fəallardan biri
Amanjol Nalibayev idi.
- Muke, - o dedi, - biz eşitmişik ki, Qorbaçov Qazaxıstana gəlib.
Bir neçə dekabrist birlikdə bir plakat hazırlayıblar: “Qorbaçov,
Qazaxıstandan rədd ol!”. Amma, onu axtarmaqdan yorulmuşuq. Siz
bilmirsiniz o harda olar?
- Bu dəqiqə elə həmin adamla danışıram, - dedim.
Və Qorbaçovun məni anlaması üçün həmin sözləri rus dilində
də təkrarladım. Telefonu Qorbaçova göstərib dedim:
-
Mixail Sergeyeviç, dekabr üsyanının iştirakçıları zəng
ediblər. Əgər qazax xalqından üzr istəməsiniz onlar “Qorbaçov,
Qazaxıstandan rədd ol!” şüarları ilə küçəyə sıxacaqlar.
Mixail Serqeyeviç qıpqırmızı oldu. Bir müddət sonra dedi:
- Yaxşı, səhvimizi etiraf edirəm. Və əgər istəyirsinizsə üzr
istəyim, istəyərəm.
Piknikdən sonra Almatıya qayıdan kimi Muxtar Kul-Muxamedin
jurnalistlər üçün təşkil etdiyi mətbuat konfransında Qorbaçov qazax
xalqından üzr istədi. Qorbaçovun bu vətəndaş məsuliyyətinə dəyər
verməmək düz olmazdı. Buna görə sağ olsun. Amma, o danışarkən
günahın böyük bir hissəsini Kunayevin üzərinə atdı..
Hələ 1985-ci ildə SSRİ Dövlət Təhlükəsizliyi Komitəsi
və Daxili İşlər Nazirliyi “yerlərdə demokratiya bəhanəsi ilə
hakimiyyətə tabe olmamanın qarşısının tez və hay-küysüz alınması
üçün” “Çovğun” adlı əməliyyatın ssenarisini hazırlamışdılar.
Amma, bu yeniliyin müəllifl əri “məhsullarını” sınaqdan
keçirmək
üçün yer tapa bilmirdilər. Buna görə də “Çovğun” düz bir il iki ay
siyirmədə qaldı. Demokratiya ruhu ilə qanadlanmış gənc oğlan və
qızlar Alma-Ata küçələrinə çixdıqda isə əməliyyatın müəllifl əri öz
230
aralarında məsləhətləşirlər. Nəticədə SSRİ Dövlət Təhlükəsizliyi
Komitəsinin sədri V.M.Çebrikov SovİKP MK-nın baş katibi
Qorbaçovun qəbuluna gəlir və “Çovğun” əməliyyatının Alma-Ata
meydanında toplaşan gənclərin üzərində sınaqdan keçirilməsi barədə
şifahi razılıq alır. Əlbəttə, bu xalqa qarşı cinayətə bərabər
olan bir
addımdır. Novosibirsk, Çelyabinsk, Daşkənddən ordu hissələri cəlb
edilməsəydi, silahsız gənclərə qarşı güc tətbiq edilməsəydi, 1986-cı
ilin Dekabr hadisələri də olmayacaqdı. Buna görə də bu cinayətə
görə məsuliyyət bütünlüklə ali hakimiyyətin üzərindədir.
2007-ci ildə Moskvada Aleksandr Şevyakinin Dövlət
Təhlükəsizlik Komitəsinini sirrlərinin üstünü açan “Lubyankanın
17 sirri” adlı kitabı işıq üzü gördü. Bu sırada 13-cü sirr – 1986-cı ilin
Dekabr hadisələridir. Bu kitabı, çapdan çıxan kimi mənə tanınmış
jurnalist Ermek Zanqirov bağışladı. Kitabdan bu sətirlərə diqqət
yetirək:
“1986-cı ilin sənədlərinin əsilləri deputat Şaxanovun
Komissiyası işə başlayandan sonra məhv edilib. Komissiya
isə demək olar ki, 1989-cu il iyunun 6-da SSRİ xalq
deputatlarının I qurultayındakı çıxışdan sonra fəaliyyətə
başlayıb. De-yure isə komissiya Qazaxıstan SSR Ali
Soveti Rəyasət Heyətinin fərmanı ilə 1989-cu il iyulun
1-dən yaradılıb. Onun işinə DTK-nın keçmiş işçiləri cəlb
edilmişdilər...
Bütün vasitələrlə respublikada belə rəy yaratmağa
çalışırdılar ki, Dekabr hadisələri iştirakçılarına Vətənlərini
satan adamlar kimi yanaşılsın[13.02.СЗЗ.]”.
Əgər digər tərəfdə minlərlə məhv edilmiş talelər olmasaydı, bu
cinayətlər silsiləsinin bu tərəfi ndə duranların hazırcavablılıqları və
fərasətlərinə yalnız heyran qalmaq olardı.
Hərdən müxtəlif illərdə mövcud olmuş rəhbərlərin hərəkətlərini
və fəaliyyətini analiz edərkən, belə bir fi krə gəlirsən ki, müasir