Abi-niysan
Acımaq
atırdı.. (Çəmənzəminli); SUYİ-HEYVAN
(kl.əd.) Suyi-heyvan üçün zülmət içində;
Xətayi Xezrii İskəndər gəlübdür (Xətäyi).
abi-niysan bax neysan
abi-zindəgani bax abi-həyat
abqora bax qorasuyu
abstrakt bax mücərrəd
ABYEŞİK [Rüstəm:] Bu meşə
abveşiyi-
nin ağzını əzən vaxtım da olubdur (S.Re-
himov); MEŞƏ GÖZƏTÇİSİ (KEŞİK
ÇİSİ) Meşə keşikçisindən yadigar qalmış
qovluğu açdı, içindəki təzə və köhnə xatirə
ləri, məktubları oxumağa başladı (Ə.Yusif-
oğlu).
1. AC (yeməyə ehtiyacı olan) A
kəndlilər;
Səhəri ac, axşamı ac; Qatlaşmayın əziyyətə
(M.Rahim); Çığırma, yat, ay ac toyuq, yu
xunda çoxca darı gör (M.Ə.Sabir); QARNI-
BOŞ Ətrafda yığışıb uşaq, böyük;
Qarıııboş,
əl boş (R.Rza); NAHARSIZ Soxuldu quy
ruğu yerdən götürə; Neçə gündü naharsızdı,
ötürə (Q.Zakir); QARNI AC, QURSAĞI
BOŞ.
2. ac bax tamahkar, acgöz(lü)
3. ac bax yoxsul
ac-acına bax acqarına
acgödən bax qarınqulu
ACGÖZ(LU) (heç nədən, heç şeydən gözü
doymayan) Acgözdür, hərisdir, başqaların
dan pay umandır (M.Rahim); TAMAHKAR
..Əbülfət Mirzənin və ümumiyyətlə qacar
şahzadələrinin tamahkar və rüşvətxor ol
duqlarını bilirdim (M. S.Ordubadi); AC,
DOYMAZ, GÖZÜAÇ, GÖZÜDOYMAZ,
QARINQULU (bax), LƏLÖYÜN (dan.).
ACI, TƏLX (kl.əd.), ZƏHƏR (məc.),
ZƏHƏR KİMİ (çox acı), ZƏQQƏTO (çox
acı).
ACIDİL (acı söz deyən) Ya da ki, çox
sevirəm, eşqimiz şiddətlidir; Ya mən acı
diləm çox, ya da qız hiddətlidir (M.Rahim);
ƏZVAY (məc.) Bəli, dünyada
əzvay adam
az deyil (Anar); DİLİACI.
ACIQ (nəyəsə qarşı oyanan psixi bir na
rahatlıq) Cəmil... güləndə
acığından Tahirin
əlləri titrəməyə başladı (M.Hüseyn); HİRS
Məmməd bəyin qan beyninə vurdu, hirsin
dən titrədi... (Çəmənzəminli); QƏZƏB
Mən... həya və qəzəbdən boğular kimi olub
söz tapa bilmədim (M.İbrahimov); QEYZ
Pası yırğalana-yırğalana qeyz və istehza ilə:
- Mən neyləmişəm?! - dedi (S.Rəhimov);
HİKKƏ Bu gülüş, yamanca dəydi hədəfə;
Dala da baxmadı o hikkəsindən (B.Vahab
zadə); KİN [Həmid] məcrasına sığmayan
çay kimi, kini, hiddəti coşub-daşırdı (H.Ab
baszadə); HİDDƏT (bax).
1. ACIQLANMAQ Dedim gözəl, bir busə
ver o xaldan; Acıqlandı, dedi, al, sənə qur
ban (Aşıq Abbas); QABARMAQ Göyərçin
Xudaverdini görüb qapıdan cəld çıxaraq,
Maroya
qabardı (S.Rəhimov); BİRİNİN
ÜSTÜNƏ QIŞQIRMAQ, SƏRT SÖZ
DEMƏK, TƏPİNMƏK.
2. acıqlanmaq bax hirslənmək
ACILAMAQ (acı sözlər demək) [İmam-
qulu:] Adamlarla hesablaşmamağım, yaxşı
təkliflə gələnləri acılayıb yola salmağım.,
bunun nəticəsidir (M.İbrahimov); İYNƏ-
LƏMƏK(«əe.) [Əlyarov:] Əvvəldən vardı
hüsnü camalı, indi olub dəli Bayramalı! -
deyə o yenə Xəlili iynələdi (M.Hüseyn);
QƏLBİNƏ DƏYMƏK Sallanıb - sallanıb
özünü öymə; Elə süzgün baxıb qəlbimə
dəymə (Aşıq Ələsgər);
QƏLBİNƏ TO
XUNMAQ Ninanı məhəbbətlə saxla, onun
qəlbinə toxunma (M.S.Ordubadi);
SANC
MAQ (məc.) Elman Rafiqi qızışdırır, Rafiq
Ədhəmi sancır (Ə.Kerim).
acılı bax zəhərli
acılıq (məc.) bax fəlakət
I ACIMAQ [Zeynal:] Əgər vəziyyətimə
acıyırsınızsa, sözümü kəsməyin (B.Bayra
mov); QƏLBİ YANMAQ (fr.v.) Qəlbim
yanar, ona deyərəm; “Ay yazıq çocuq! Sən
sevgili vetencigimin gül fidanısan (A. Səh
hət); RƏHMİ GƏLMƏK Rəhmin gəlsin,
ay nene; Rəhmin gəlsin, ay nənə; Qapıda
duran oğlana; Rəhmin gəlsin, ay nene (Xalq
mahnısı); YAZIĞI GƏLMƏK ..Balaca
12
Acımaq
Adət
quşcuğazlara yazığın gələrsə, analarını bura
xarsan.. (S.S.Axundov).
II ACIMAQ (xəmir haqqında), GƏL
MƏK, QICQIRMAQ, KÖPMƏK
III acımaq bax heyfsilənmək
acışmaq bax göynəmək
acıtma bax maya II
aciz bax 1. zəif 1; 2. bacarıqsız
acizlik bax zəiflik
ACQARINA (ac halda, heç bir şey yemə
dən) [Gülzar Könülə:] Ay qız, onu acqarına
iç, sinən üçün də yaxşıdır, boğazın üçün də
(X.Hasilova); AC-ACINA [Selim:] Ac-
acma yatıblar (C.Cabbarlı); AC-SUSUZ
[Sitarə:] ..mənim üçün Fərhadın evində ac-
susuz dolanmaq. Nəsrəddin şahın ləziz taam
larından yaxşıdır (C.Cabbarlı).
ac-susuz bax acqarına
açıq bax aşkar
açıq-aşkar bax aşkar
açıqfikirli bax tərəqqipərvər
açıq-göy bax abı
açılmaq bax çiçəklənmək
1
açun bax dünya
1. AD, İSİM (
kl.əd.) [Sərxan:] Bağışlayın
isminizi bilmirəm. Cavad tez
adını dedi
(Ə.Vəliyev); NAM Koroğlu namun götürən;
Yurdunda can olan yoxdu (“Koroğlu”).
2. ad bax ad-san
3. ad bax sərlövhə
ADA (Jıər tərəfdən su ilə əhatə olunmuş
quru sahə) [Geoloq:]
Mənə elə gəlir ki, qu
ruda qazılan bəzi quyuların neft yataqları bu
adaya qədər uzanır (M.Hüseyn);
CƏZİRƏ
(köhn.) Çin bəhrində bir
cəzirə var idi; Zi-
yadə basəfa ələfsar idi (Q.Zakir),
adax bax nişan
1
adaxlamaq bax nişanlamaq
1
adaxlandırmaq bax nişanlamaq
1
adaxlanmaq bax nişanlanmaq
adaxlı bax nişanlı
adaxlıbazlıq bax nişanlıbazlıq
adam bax 1. insan;
2. havadar;
3. oynaş
ADAMAYOVUŞMAZ (adamlarla ün
siyyət bağlamayan) [Xədicə:] Tərs Tahir əti
acının, kəneyin, adamayovuşmazın biridir
(Anar); QANISOYUQ Şəhərimizdə yaxşı
və namuslu adamlarla bərabər, üzüdönük və
qanısoyuq adamların da olduğunu boynu
muza almalıyıq (M.S.Ordubadi); QARAQA
BAQ Sülh zamanı
qaraqabaq olanlar belə
mehribanlaşır, bir-birinə təsəlli verir (Ə.Əbül-
həsən); ADAMDANQAÇAN, ADAM-
SEVMƏZ, İNSANDANQAÇAN, İNSAN-
SEVMƏZ, İNSANGİRİZ, MƏRDİMGİ-
RİZ, MİZANTROP.
adamdanqaçan bax adamayovuşmaz
adamiyyət bax insanlıq
adamoynadan bax masqaraçı
adamsatan bax xain 1; xəbərçi; satqın
adamsevməz bax adamayovuşmaz
ADAŞ, HƏMAD (adları eyni olan adam)
ADDIM Ağacın kölgəsindən beş addım
aralanmamışam ki, Ulduzun səsini eşidib
döndüm (M.İbrahimov); QƏDƏM (dan.)
...atlı və Hacı Namazalı girdilər kəndə və
Kerbelayı Mirzəli düzəlib bir-iki qədəm
qabağa yeriyib söylədi: “Allah axırın xeyir
eləsin!” (C.Məmmedquluzadə).
ADDIM-ADDIM Gəzməsəm də addım-
addım; Kerəçini, Benoresi; Hindli qardaş, öz
səsindir; Şerimdəki üsyan səsi (M.Rahim);
QƏDƏM-QƏDƏM Gəzəcəkdir
qədənı-
qədəm bağımı; Görəcəkdir üzümlü çarda
ğımı (A.Səhhət); YAVAŞ-YAVAŞ (bax).
ADDIMLAMAQ Alo kişi köynəkcək və
ayaqyalın onun [Gülsənəmin] arxasınca
addımladı (S.Rəhimov);
ADDIM ATMAQ
[Əbülhəsən bəy:] O, menə söykənərək
addım atırdı (M.S.Ordubadi);
YERİMƏK
...Kərbəlayı Mirzəli düzəlib bir-iki qədəm
qabağa yeriyib söylədi: “Allah axırın xeyir
eləsin!” (C.Məmmədquluzadə).
1. ADƏT, ƏNƏNƏ Cənnət deyil; Xeyr,
hər el-obanm; Öz ənənəsi var, öz adəti var
(M.Rahim); DƏB, QAYDA Sizin tədbiri
nizlə, sizin tələbinizlə; Bu köhnə qaydanızla,
bu köhnə dəbinizlə (M.Rahim); RƏSM
(köhn.) Rəsmdir kim, şahlar viranədən olmaz
xərac (S.Ə.Şirvani).
13