78
QİYAMƏTİN BÖYÜK ƏLAMƏTLƏRİ
Bunlar Qiyamətin yaxınlaşdığını bildirən əlamətlərdir.
Bu əlamətlər
ortaya çıxdığı vaxt qiyamət də onların ardı ilə gələcəkdir. Əhli Sünnə,
Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – dən gəldiyi şəkildə bu
əlamətlərə inanırlar. Huzeyfə b. Əsid əl-Ğifari
- radıyallahu anhu –
rəvayət edir ki, bizlər (Qiyaməti) müzakirə edən halda Peyğəmbər
–
sallallahu aleyhi və səlləm – bizim yanımıza gəldi və: «Nəyi müzakirə
edirsiniz?» deyə buyurdu. Orada olan səhabələr: «Qiyamət saatını
müzakirə edirik» dedik. Peyğəmbər: «Sizlər on əlamət müşahidə
etmədikcə əsla Qiyamət qopmayacaqdır!» və bunları zikr etdi: «Duhan
(duman), Dəccəl, Dəbbətul Ard (heyvanın çıxması), Günəşin məğribdən
doğması, İsa
– əleyhissəlam – ın gəlməsi, Yəcuc və Məcucun çıxması,
Biri şərqdə,
biri qərbdə, biri də ərəb yarımadasında yerin batması və bütün
bunlardan sonra Yəməndən xaric olan odun insanları toplanış yerinə
aparması»
259
.
Qiyamət saatından bir qədər əvvəl baş verən böyük hadisələrdən biri də
dumanın gəlməsidir.
«(Ya Peyğəmbər!) Sən səmanın aşkar bir duman
gətirdiyi günü gözlə. İnsanları (bu duman) bürüyəcəkdir. Bu ağır bir
əzabdır». (əd-Duxan 10-11).
Məsih Dəccəlin Gəlməsi
260
. İmran b. Hüseyn
- radıyallahu anhu –
rəvayət edir ki, Peyğəmbər
– sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu:
«Adəm
– əleyhissəlam – ın yaradılmasından Qiyamətin qopacağı vaxta
qədər Məsih Dəccəldən daha böyük bir fitnə olmayacaqdır»
261
. İmran b.
Hüseyn
- radıyallahu anhu – rəvayət edir ki, Peyğəmbər
– sallallahu
aleyhi və səlləm – buyurdu: «Dəccəl barəsində eşidən mütləq qaçacaqdır.
Allaha and olsun ki, onun yanına gələn onu mömin hesab edəcəkdir. Onun
ardınca gedəcəkdir. Yanına gələndə ona qarşı şübhə hisləri meydana
gələcəkdir və yaxud o, şübhə doğuracaqdır»
262
. Ənəs
- radıyallahu anhu –
rəvayət edir ki, Peyğəmbər
– sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu:
«Məkkə və Mədinə müstəsna Dəccəlın ayaq basmadığı torpaq
qalmayacaqdır. Məkkə və Mədinənin hər girəcəyində mələklər
durub bu
şəhəri qoruyacaqlar»
263
. İbn Ömər
- radıyallahu anhu – rəvayət edir ki,
Peyğəmbər
– sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu: «Mən sizi Dəccəldən
259
Müslim.
260
Dəccəl – dəcələ sözündən götrülüb, aldatmaq deməkdir. Dəcəlun – çox yalan danışan, aldadan
deməkdir. Haqqı yalanla örtdüyü üçün bu ad verilmişdir. Fəthul Bəri 13/91, İbn Kəsr «Cəmiul Üsul»
4/204.
261
Müslim.
262
İbn Kəsr «Cəmiul Üsul» 10/354, hədis 7846, ən-Nəhayə 1/82.
263
Müslim.
79
çəkindirirəm. Hər bir Peyğəmbər öz ümmətini ondan çəkindirmişdir.
Lakin mən sizə elə bir söz deyəcəyəm ki, heç bir Peyğəmbər bunu öz
ümmətinə deməmişdir. Dəccəl tək gözdür. Allah isə tək göz deyildir. Bilin
ki, sizdən heç kəs ölənə kimi öz Rəbbini görməyəcəkdir.
Dəccəlin iki
gözü arasında kafir yazılmışdır. Oxuya bilən və oxuya bilməyən hər bir
mömin bu kəlməni oxuyacaqdır»
264
. Ribi b. Xiraş
- radıyallahu anhu –
rəvayət edir ki, bir gün Əbu Məsud əl-Ənsari ilə birlikdə Huzeyfə b.
Yəmən
- radıyallahu anhu – nun yanına getdik. Əbu Məsud, Huzeyfəyə:
«Dəccəl haqqında Peyğəmbər
– sallallahu aleyhi və səlləm – dən
eşitdiyini bizə xəbər ver» dedi. Huzeyfə dedi: «Dəccəl ortaya çıxacaq.
Onunla bərabər su və atəş də olacaqdır. İnsanların su kimi gördükləri
yandırıcı atəşdir. Atəş olaraq gördükləri isə soyuq və sərin sudur. Sizdən
hər kim o, vaxta qədər yaşasa atəş gördüyü şeyin içinə girsin. Çünki o,
sərin və soyuq sudur» Bundan sonra Əbu Məsud: «Mən də bunu
Peyğəmbər
– sallallahu aleyhi və səlləm – dən eşitdim» dedi
265
.
Məsih Dəccəl Allahlıq iddiasında olacaqdır. İstədiyi hər şeyi Allahın
izni ilə edəcəkdir. Peyğəmbər
– sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu:
«Dəccəlin fitnələrindən biri də budur ki, o gəlib bir ərəbə deyəcəkdir:
«Mən sənin ölmüş ata-ananı dirildib yanına gətirsəm sən şəhadət
verəcəksənmi ki, mən sənin Rəbbinəm?» Ərəb: «Bəli» deyəcəkdir. Şeytan
onun ata və anasının surətində zahir olub deyəcəkdir: «Oğlum! Ona itaət
et. O, sənin Rəbbindir»
266
. Əbu Səid əl-Xudri
- radıyallahu anhu – rəvayət
edir ki, Peyğəmbər
– sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu: «Dəccəl
çıxdığı zaman möminlərdən biri onu görməyə gedir. Dəccəlın gözətçiləri
onun qabağını kəsərək: «Hara gedirsən?» deyə soruşdular. Mömin: «Bu
ortaya çıxan adamı görmək istəyirəm» dedi. Gözətçilər: «Yoxsa
sən bizim
Rəbbimizə inanmırsan» dedilər. Mömin: «Bizim Rabbimizdə bir gizlilik
yoxdur» dedi. Gözətçilər: «Öldürün onu?» dedilər. Gözətçilərdən bir
qismi: «Bizim Rəbbimiz deyib ki, onun icazəsi olmadan heç kəsi
öldürməyin» demişdi. Mömini Dəccəlin yanına gətirirlər.
Mömin Dəccəli
görən kimi: «Ey insanlar! Bu peyğəmbərimizin bizə vəsf etdiyi
Dəccəldir». Dəccəl əmr edir, mömini üzü üstə uzadırlar və Dəccəl: «Onu
tutun. Başını yarın. Belinə, qarnına zərbələr endirin» deyir. Dəccəl: «İndi
mənə iman gətirirsən?» deyir. Mömin: «Sən yalançı Məsihsən» deyir.
Dəccəlin əmri ilə mömini mişar ilə iki hissəyə bölürlər. Sonra Dəccəl iki
hissəyə bölünmüş cəsədin ortasından keçərək: «Qalx!» deyir. Cəsəd də
264
Buxari, Müslim.
265
Müslim.
266
əl-Albani «Səhih Cəmius Səğir» 6/274 hədis 7520.