249
düşmənlərdən qoruyur və sənə kömək edirdi.
Bunlar ona fayda
verəcəkmi?» Peyğəmbər: «Bəli, mən onu böyük Cəhənnəm atəşi içində
olduğunu gördüm və sonra onu oradan topuğuna qədər olan bir atəş
çuxuruna çıxardım. Oradan belə beyni qaynayır»
964
.
4. Bir qurup insanların sorğu-sualsız olaraq Cənnətə girmələri üçün
ediləcək şəfaət. Hüseyn b. Abdurrahman deyir ki: «Mən Səid b. Cubeyrin
yanında idim. Dünən sizin hansınız düşən ulduz gördünüz?» dedim. O:
«Mən gördüm» dedi. Sonra əlavə etdi ki: «O, vaxt mən namazda
deyildim. Məni əqrəb sancmışdı». O: «Bəs sən nə etdin?» deyə soruşdu.
Mən: «Ruqiyyə (dua) etdim» dedim. O: «Səni buna sövq edən nə idi?»
dedi. Mən: «Şabinin rəvayət etdiyi hədisdir» dedim. O: «Şabinin sizə
rəvayət etdiyi nədir» dedi. Mən belə rəvayət etdim: «O, bizə Burəydə b.
Huseyn əl-Əsləmdən rəvayət edib» dedi: O: «Göz
dəyənə yaxud ilan
çalana ruqiyyə (dua) ilə əlac etmək olar» demişdir. Bunun üzərinə o, dedi:
«Eşitdiyinə (eşitdiyi kimi) əməl edən insan nə gözəl insandır». Lakin İbn
Abbas –
radıyallahu anhu – bizə Peyğəmbər
- sallallahu aleyhi və səlləm
– dən belə bir hədis nəql etmişdi: «Peyğəmbər
- sallallahu aleyhi və
səlləm – buyurmuşdu: «Mənə bütün ümmətlər göstərildi. Peyğəmbər
gördüm ki, ətrafında çox kiçik bir cəmaat var idi. Peyğəmbər gördüm ki,
ətrafında bir və ya iki nəfər var idi.
Bir Peyğəmbər də gördüm ki,
ətrafında bir nəfər də belə yox idi» deyərkən, mənə üzaqdan bir qaraltı
göstərildi. Mən onları ümmətimdən zənn etdim». Mənə: «Bu Musa
–
əlehissəlam – ın qövmüdür» dedilər. Sən üfüqə doğru bax! Mən baxdıqda
bir də nə gördüm? Böyük bir qaraltı. Mənə təkrar: «Digər üfüqə doğru
bax!» deyildi. Yenə də böyük bir qaraltı gördüm. Mənə: «Bu sənin
ümmətindir. Bunlar ilə bərabər yetmiş min nəfər hesabsız və əzabsız
olaraq Cənnətə girəcəkdir» deyildi. Peyğəmbər
- sallallahu aleyhi və
səlləm – bu xütbəsindən sonra qalxıb evinə girdi. Bunun ardından
insanlar, hesabsız və əzabsız olaraq Cənnətə girəcək olan bu kimsələr
haqqında müzakirəyə başladılar. Bəzisi: «Şübhəsiz ki,
bunlar Peyğəmbər -
sallallahu aleyhi və səlləm – in dost-yoldaşlarıdır». Bəziləri də: «Bəlkə
onlar İslamda doğulan və Allaha şərik qoşmayanlardır» dedilər.
Bunlardan başqa bəzi fikirlər irəli sürüldü. Bu vaxt Peyğəmbər
-
sallallahu aleyhi və səlləm – onların yanına gəldi və: «Haqqında müzakirə
etdiyiniz şey nədir?» deyə buyurdu. Ona məsələni başa saldıqdan sonra
Peyğəmbər: «Cənnətə haqq-hesabsız girən möminlər, ovsun oxumazlar və
tələb etdirməzlər. Təşəəüm, Tətəyyür etməzlər və hər şeydə öz Rəblərinə
təvəkkül edərlər» buyurdu. Bu vaxt Ukkaşa b. Mihsan ayağa qalxıb: «Mən
964
Müslim.
250
də onlardan etməsi üçün Allaha dua et» dedim. Peyğəmbər: «Sən
onlardansan». Onun ardınca başqa birisi qalxıb dedi: «Məni
də onlardan
etməsi üçün Allah dua et» dedi. Peyğəmbər: «Bu işdə Ukkaşa səndən
qabağı düşdü» buyurdu. Başqa bir rəvayətdə Peyğəmbər: «Ümmətimdən
bir zümrə Cənnətə girər ki, onlar yetmiş mindir. Onların üzləri ayın bədr
gecəsindəki parlaması kimidir. Onlar qızğın dəmirlə bədənlərini
dağlamayanlardır»
965
.
5. Bir qurup Cəhənnəmə düşmüş Muvahhidlərin (tövhid əhlinin)
cəhənnəmdən çıxarılması üçün ediləcək şəfaət. Məbəd b. Xəlil əl-Ənəzi
dedi: «Sabit şəfaət hədisini eşitməkdən ötrü Ənəs b. Məlikin yanına
getdik. Duha namazını qılan vaxtı onun yanına çatdıq. Sabit bizim üçün
izn istədi. Yanına girdik». Sabit ona: «Ey Əbu Həmzə!
Bəsrə əhalisindən
olan bu qardaşların səndən şəfaət hədisini eşitmək üçün gəliblər» dedi.
Ənəs –
radıyallahu anhu – rəvayət etdi ki, Peyğəmbər
- sallallahu aleyhi
və səlləm – buyurdu: «Qiyamət günü insanlar çaşqın düşəcəklər. Nəhayət
Adəmə gəlib: «Zürriyətinə şəfaət et!» deyəcəklər. Adəm
– əlehissəlam –:
da
«Mən ona layiq deyiləm, lakin sizlər İbrahim
– əlehissəlam – ın yanına
gedin. Çünki o, Xəlilullahdır» deyəcəkdir. İnsanlar İbrahim
– əlehissəlam
– ın yanına gəlirlər. O, da: «Mən buna layiq deyiləm,
lakin siz Musa –
əlehissəlam – ın yanına gedin. Çünki o, Kəlimullahdır» deyəcəkdir.
İnsanlar Musa
– əlehissəlam – ın yanına gəlirlər. O, da: «Mən buna layiq
deyiləm, lakin siz İsa
– əlehissəlam – ın yanına gedin. Çünki o, Allahdan
gəlmə ruh və Ondan olan sözdür» deyəcəkdir. İnsanlar İsa
– əlehissəlam –
ın yanına gəlirlər. O, da: «Mən buna layiq deyiləm, lakin siz Məhəmməd
-
sallallahu aleyhi və səlləm – in yanına gedin» deyəcəkdir. Nəhayət mənim
yanıma gəlirlər. O, da: «Mən bunun üçün yaradıldım!» deyir və Allahın
hüzuruna izn istəmək üçün gedər. «Mənə izn verilir,
hüzurunda dikilərək
və Allaha həmd-səna etdikdən sonra səcdə edərək yerə qapanıram».
Mənə: «Ya Muhəmməd! Başını qaldır, söylə! Sözün dinlənilir! İstə, sənə
verilir! Şəfaət et, şəfaətin qəbul edilir!». Bundan sonra mən: «Ya Rəbbim!
Ümmətim, ümmətim!» deyə şəfaət diləyirəm. Mənə: «Get! Qəlbində bir
buğda və ya arpa dənəsi qədər iman olan hər kim varsa onu oradan
çıxart!» deyilir. Mən dərhal gedib bunu yerinə yetirdikdən sonra yenə
Rəbbimə dönüb onu həmd-səna etdikdən sonra səcdə edərək yerə
qapanıram». Mənə: «Ya Muhəmməd! Başını qaldır, söylə! Sözün
dinlənilir! İstə, sənə verilir! Şəfaət et, şəfaətin qəbul edilir!». Bundan
sonra mən: «Ya Rəbbim! Ümmətim, ümmətim!» deyə şəfaət diləyirəm.
Mənə: «Get! Hər kimin qəlbində bir xardal dənəsi
qədər iman varsa onu
965
Buxari, Müslim.