245
edir ki: “Xəvariclərin fikirlərindən bəziləri içimə işləmişdi.
Həcc etmək,
sonra da (dəvət etmək) insanların qarşısına çıxmaq arzusu ilə bir cəmaat
ilə qola çıxdıq. Mədinəyə çatdıq. Orada Cabir b. Abdullah insanlara hədis
rəvayət edirdi. Bir ara Cəhənnəmlikləri zikr etdi. Mən: “Ey Peyğəmbərin
yoldaşı! Sən nə danışırsan. Halbuki Allah:
“Ey Rəbbimiz! Sən cəhənnəm
oduna atdığın şəxsi, əlbəttə, rüsvay edərsən və zalımlara kömək edən
olmaz!”. (Ali İmran 192). “Fasiqlərə gəldikdə isə, onların məskəni
cəhənnəm odudur. Onlar hər dəfə oddan çıxmaq istədikdə yenə ora
qaytarılacaq və onlara: “Dadın yalan hesab etdiyiniz cəhənnəm odunun
əzabını!” – deyiləcəkdir”. (əs-Səcdə 20). Buyurur dedim. Cabir: “Sən
Quran oxuyursan?” deyə soruşdu. Mən: “Bəli” dedim. O, elə isə əvvəlini
oxu o, kafirlər barəsindədir” dedi və əlavə etdi: “Sən Allahın Muhəmməd
i dirildəcəyi Məqami Mahmudu eşitdinmi?”. Mən: “Bəli” dedim. O:
“Muhəmməd ə məxsus öyülən Məqami Mahmuddur. Allah o, Məqami
Mahmud xatirinə Cəhənnəmdən çıxardıqlarını çıxaracaq”. Cabir sonra
Sırat körpüsünün qoyulmasından və üzərindən insanların keçdiyini
söylədi. Biz: “Bu yaşlının Peyğəmbər haqqında
yalan söylədiyinimi zənn
edirsən?” dedik və Xəvariclikdən döndük. Xeyr, Allaha and olsun ki,
bizdən bir nəfərdən başqa heç kəs Xəvariclikdə qalmadı” dedi
958
.
2. Peyğəmbər
- sallallahu aleyhi və səlləm – Cənnətliklərin cənnətə
girməsi üçün şəfaət edəcəkdir. Yəni onlar Cənnətə girməyi haqq qazanmış
olmaqla birlikdə, ancaq onun şəfaətindən sonra Cənnətə girmələri üçün
onlara izn veriləcəkdir. Əbu Hureyrə –
radıyallahu anhu – rəvayət edir ki,
bir gün Rəsulullah
- sallallahu aleyhi və səlləm – ə ət yeməyi gətirildi və
qol tərəfindən bir parça ayrılıb qabağına qoyuldu. Çünki Rəsulullah
-
sallallahu aleyhi və səlləm – ətin bu hissəsini daha çox xoşlayardı. Ondan
qabaq dişləri ilə bir dişdəm dişlədikdən sonra buyurdu: «Mən
qiyamət
günü bütün insanların seyyidiyəm. Bu nədən belədir bilirsiniz? Dünyada
gəlib-getmiş nə qədər insanlar varsa bunların hamısını Allah qiyamət
günündə düz və geniş bir sahədə toplayır. Elə düz və geniş bir sahə ki,
carçı səslədikdə səsini hər kəs eşidir və baxan bir kişinin gözü məhşər
xalqını bir baxışda görə bilir. Günəş insanlara yaxınlaşdırılır. Artıq
insanları qəm-qüssə bürüyür. Dəhşətli və ağır (istiyə) dözməkdə onlarda
nə güc, nə də səbr qalır. İnsanların bir qismi digərinə: «Bizim başımıza
gələn bu faciəni görmürsünüz!? Bəlkə bizim bu halımıza Allah yanında
şəfaət edəcək birisini axtaraq!» deyəcəklər. İnsanların bir qismi: «Adəm
–
əlehissəlam – ın yanına gedək?» deyəcəklər. İnsanlar onun yanına gəlib:
«Ey Adəm! Sən insanların atasısan. Allah səni əli ilə yaratdı və öz
958
Müslim “İman” 320 (190).
246
ruhundan sənə həyat verdi.
Sonra mələklərə əmr etdi, onlar da sənə səcdə
etdilər. Bizim üçün Rəbbimizdən şəfaət dilə. Ey atamız! Sən bizim bu
vəziyyətimizi görmürsən? Başımıza gələn bu müsibəti görmürsən?»
deyəcəklər. Adəm
– əlehissəlam – da: «Şübhəsiz ki, Rəbbim bu gün bərk
qəzəblənmişdir. O, dərəcədə ki, nə bundan
qabaq belə bir qəzəb etmişdir,
nə də bundan sonra belə bir qəzəb edəcəkdir. Allah bu ağacdan yəməyi
mənə qadağan etmişdir. Mən isə ona asi oldum (artıq
sizə şəfaət edə
bilmərəm, indi mən özümü düşünürəm). Vay nəfsim, nəfsim! Siz məndən
başqa bir şəfaətçiyə gedin. Nuh
– əlehissəlam – ın yanına» deyəcəkdir.
İnsanlar Nuhun yanına gələrək: «Ey Nuh! Sən Allahın insanlara
göndərdiyi ilk rəsulsan. Allah səni (Quranda)
«Çox şükr edən qul». (əl-
İsra 3) deyə vəsf edir. Bizim üçün Rəbbimizdən şəfaət dilə. Sən bizim bu
vəziyyətimizi görmürsən? Başımıza gələn bu müsibəti görmürsən?» deyə-
cəklər. Nuh
– əlehissəlam – da: «Şübhəsiz ki, Rəbbim bu gün bərk
qəzəblənmişdir. O, dərəcədə ki, nə bundan qabaq belə bir qəzəb etmişdir,
nə də bundan sonra belə bir qəzəb edəcəkdir. Heç şübhəsiz ki, mənə
(dünya həyatımda Rəbbimə) bir dəfə dua etmək fürsəti verilmişdir. Mən
də onu öz qövmümün əleyhinə etdim (artıq sizə şəfaət edə bilmərəm, indi
mən özümü düşünürəm). Vay nəfsim, nəfsim! Siz məndən başqa bir
şəfaətçiyə gedin. İbrahim
– əlehissəllam – ın yanına» deyəcəkdir. İnsanlar
İbrahim
– əlehissəlam – ın yanına gələrək: «Ey İbrahim! Sən yer üzündə
Allahın peyğəmbəri və Allahın dostusan. Bizim üçün Rəbbimizdən şəfaət
dilə. Sən bizim bu vəziyyətimizi görmürsən? Başımıza
gələn bu müsibəti
görmürsən?» deyəcəklər. İbrahim
– əlehissəlam – da: «Şübhəsiz ki,
Rəbbim bu gün bərk qəzəblənmişdir. O, dərəcədə ki, nə bundan qabaq
belə bir qəzəb etmişdir, nə də bundan sonra belə bir qəzəb edəcəkdir. (O
ki, qaldı mənə) Mən üç dəfə yalan danışmışam
959
(artıq sizə şəfaət edə
bilmərəm, indi mən özümü düşünürəm). Vay nəfsim, nəfsim! Siz məndən
başqa bir şəfaətçiyə gedin. Musa
– əlehissəlam – ın yanına» deyəcəkdir.
İnsanlar Musa
– əlehissəlam – ın yanına gələrək: «Ey Musa! Sən Allahın
peyğəmbərisən. Allah sənə risalətini verməklə və səninlə vasitəçisiz
danışmaqla insanlar üzərində fəzilətli etdi.
Bizim üçün Rəbbimizdən
şəfaət dilə. Sən bizim bu vəziyyətimizi görmürsən? Başımıza gələn bu
959
Əbu Hureyrə –
radıyallahu anhu – rəvayət edir ki, Peyğəmbər
- sallallahu aleyhi və səlləm –
buyurdu: «İbrahim
– əlehissəlam – bu üç hal müstəsna əsla yalan danışmamışdır. Bu yalanlardan iksi
Allahın zatı və rizası üçündür. Birinci: «Bütpərəstlərə mən xəstəyəm deməsi, ikincisi isə bütün bütləri
sındıraraq öz qövmünə: «Bəlkə bu işi bütlərin bu böyüyü edib?!» deməsidir. Üçüncüsü isə İbrahimin
yanında Sara olduğu halda zalım hökmdarın ərazisindən keçərkən yoldaşına əgər səndən kim
olduğunu soruşarsa de ki, sən mənim bacımsan. Şübhəsiz ki, «Sən mənim İslamda bacımsan». Daha
geniş məlumat üçün bax: Buxari 1412,1543, Müslim.