Microsoft Word Ayd?n Cobanoglu kitab 5+. doc
Yüklə 2,22 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Aydın Çobanoğlu
- Bakı şəhəri, 1973-cü il Ömrün etməyəcək vəfa dedilər
- Bakı şəhəri, 1973-cü il Aydın Çobanoğlu
- Bakı şəhəri
- Bakı şəhəri, 1976-cı il Aydın Çobanoğlu
- Ömrün etməyəcək vəfa dedilər
Aydın Çobanoğlu
162
Əlimdə əlacım heyif ki, yoxdu! Razı olsa idin həyatda sən də, O gül çöhrən kimi gülərdim mən də. Qara qaş altından süzülür gözüm, İnsanam, ürəkdən gəlir hər sözüm. Ülvi məhəbbətlə sevirəm səni, Niyə bəyənmirsən, gülüm, sən məni?! Əzəldən sonsuzdu məndə məhəbbət, Əlimdən gələni edirəm, əlbət. Sözündə qələt yox Bayraməlinin, Gəlini ol, deyir Tovuz elinin. Yandırır, odlayır məni həqiqət, Nə üçün həyatda solsun məhəbbət?! Mənim arzularım açılıb gül tək, Əsir yaşasam da, solmasın gərək! Zülmətlə keçirmiş o sənsiz günlər, Ömrümə ələnən o aylar, illər. İstərəm, xoş keçsin gələn illərim, Ömrümdən bilmirəm keçən günləri. “Lənət yağdırırsan” sən yar elinə, Ağlına gələni alma dilinə. Razı ol, sən mənim dadıma yetiş, Qoy, nigahla bitsin bu sevgi, bu iş!
Bakı şəhəri, 1973-cü il Ömrün etməyəcək vəfa dedilər
163 NƏRGİZ Ömür-gün yoldaşım Nərgizə
Sadə bir sözümdən incidin, küsdün, Döndərdin könlümü virana, Nərgiz! Dostun öz dostundan bica küsməyi, Bil, sığışmaz yola, ərkana, Nərgiz!
Gəldim ki, barışam, baxmadın mənə, Dedim: – Peşimanam mən dönə-dönə. Unut keçən sözü, danışaq yenə, And verirəm səni Qurana, Nərgiz!
Hicrani Aydınam, qəm çəkirəm mən, Qəmli gözlərindən nəm çəkirəm mən. Kədər yüklənmişəm, həm çəkirəm mən, Eləmə aşiqi divana, Nərgiz!
Bakı şəhəri, 1973-cü il Aydın Çobanoğlu
164
Səni xəstə gördüm, qəlbim dağlandı, Oyan, aç gözünü, mənə bax, Nərgiz! Dərd canımı üzür, qəm ürəyimi, Oyan, aç gözünü, mənə bax, Nərgiz!
Canım qurban nazlı yara, əzizim, Məhəbbətə, düz ilqara, əzizim! Etmə məni bəxtiqara, əzizim, Oyan, aç gözünü, mənə bax, Nərgiz!
Aydın deyər, əhdi-peyman var olsun, Eşqimiz dillərdə bir şüar olsun. Qoyma, mən yazığa dünya dar olsun, Oyan, aç gözünü, mənə bax, Nərgiz!
1973-cü il Ömrün etməyəcək vəfa dedilər
165 AYGÜN QIZIM Qızım Aygünə
Evimin çırağı, qəlbimin nuru, Dilimin ən şirin sözüsən, qızım! Atanın, ananın istəkli qızı, Şirin arzuların özüsən, qızım!
* * * Günəş timsallısan, Ay tamaşalı, Ulduz baxışlısan sən, Aygün qızım! Evimin nur saçan şölə çırağı, Heyranam boyuna mən, Aygün qızım!
Döyünür ürəyim xoş bir diləklə, Tez ol, bir ayaq aç, yeri, iməklə. Bir “ana” kəlməsi söylə ürəklə, Həsrətəm səsinə, din, Aygün qızım!
Haray ver Aydının xoş avazına, Qaldır qollarını oyna sazına. Zinət ver ömrünün güllü yazına, Ömür-günün keçsin şən, Aygün qızım!
Bakı şəhəri, 1976-cı il Aydın Çobanoğlu
166
Şair Söhrab Tahirə
Şair qardaş! Nə vaxtdandır, Gah efirdə, gah ekranda Dinləyirəm səsini mən. Gah da olur görüşlərdə, Kürsülərdə sinə gərib, Təlatümlü danışanda, İzləyirəm özünü mən. Bəzi vaxt da kitabını Min həvəslə mən alaraq, Oxuyuram sətir-sətir, Oxuyuram varaq-varaq. Oxuduqca düşünürəm, Düşünürəm: – Necə sığır, Yumruq boyda bir ürəyə, Neçə həsrət, neçə kədər Ağır-ağır?! Daha sonra, Daha sonra görürəm ki, Yumruq boyda olsa da o, Çox böyükdür, çox genişdir, Çox alidir ürək kimi. Elə böyük meydandır o, Orda min-min ordu belə Səfsəf durur, səngər qurur. Doğma yurdun, əziz xalqın, Azadlığa çıxmasıyçun, İgid kimi yorulmadan O döyüşür, o vuruşur.
Ömrün etməyəcək vəfa dedilər
167 2
Elə böyük dünyadır o, O dünyada xainlərə, alçaqlara Nifrət vardır bulud-bulud. Öz xalqını sevənlərə, Bu sevgiyçün öz canından keçənlərə, Hörmət vardır bulud-bulud. O elə bir dünyadır ki, Bu taylıdır, o taylıdır, Sevinc paylı, qəm haylıdır. O böyükdür, onunçün ki, Çuğlayanda qəmlər onu, Sevincini gizlətməyi bacarıbdır. Şadlıq, sevinc üz verəndə, Kədərini inlətməyi bacarıbdır.
3
Babalardan bir adət var, Hər bir kəsin dərd-sərində nə olarsa, Dosta deyər. Yaxud da ki, suya söylər. Bəzən olub ilk dərdinə, Həmdəm olub o xan Araz. Bəzən əlin çatmayanda, Yaxın dosta söyləmisən. Gen düşəndə səndən Araz, Sən əziyyət çəkməməkçün Dönüb özü Araz olub Yaxın dostun Məmməd Araz. Yüklə 2,22 Mb. Dostları ilə paylaş:
|