Ömrün etməyəcək vəfa dedilər
315
– Əziz dostlar, qədirbilən bir elin
Doğma, isti ocağına gəlmişəm.
Bu yerlərin öz cəlalı, öz hüsnü,
Batabatın marağına gəlmişəm.
Qönçələnib bu çiçəklər, bu güllər,
Ətirlənib bu çəmənlər, bu çöllər.
Al geyinib bu obalar, bu ellər,
Qədim oğuz torpağına gəlmişəm.
Çobanoğlu, səslə eli, obanı,
Təbrizi, Mərəndi, həm Marağanı.
Seyr elə Şəruru, gəz Naxçıvanı,
Qoç Koroğlu sorağına gəlmişəm.
Təntənəli mərasim başa çatdı. Mehmanxanaya qayıtdıq.
Bir az keçmiş qapı döyüldü, dəstə-dəstə cavanlar, el ağsaqqalla-
rı bizimlə görüş keçirtmək
istədiklərini bildirdilər.
Əfsus ki, vaxt
azlığından bu təklifdən cəmisi birini qəbul edə bildik.
Culfa rayonundakı Bənənyar kənd klubunun müdiri, mü-
haribə və əmək veteranı, el ağsaqqalı Səfər Səfərov gələnlərin
içində hamıdan “güclü” çıxdı.
Ertəsi gün bizi Bənənyara aparmaq üçün maşın göndəril-
mişdi. Naxçıvan MSSR Mədəniyyət Nazirliyinin baş təlimatçısı
M.Əkbər, xalq yaradıcılığı şöbəsinin müdiri M.Musayev də bi-
zimlə getdi.
Kənd klubu səfalı guşədə, yaşıllığa qərq olmuş təpənin üs-
tündə yerləşir. Ondan azca aralı müasir üslubda tikilmiş çayxa-
na gənclərin və ağsaqqalların əsil
istirahət
ocağıdır.
Bənənyar ca-
maatı elə bu təpənin üstündə öz təşəbbüsləri və vəsaitləri
ilə mü-
Aydın Çobanoğlu
316
asir üslubda geniş imkanlı “Ağsaqqallar Evi” ucaltmışdı. Lakin
təəssüflə qeyd etmək lazımdır ki, binanın tikintisi başa çathaçat-
da
“yuxarıların
göstərişi”
ilə
dayandırılıb.
Tikinti materialları yer-
də xarab olur, adamların da səbri tükənir.
Yəqin ki, belə getməz!
Bu işə bir əncam çəkilər. Nə isə... Bənənyar camaatı gəlişimizi
eşidən kimi bu bağa toplaşmışdı. Onlarla görüş mənə ən böyük
konsert salonlarında
verdiyim konsertlərdən
artıq zövq
verdi. Bu
kənddə
böyük-kiçik
münasibəti,
xalq
musiqisinə
münasibət,
şeirə,
sənətə hörmət çox yüksək səviyyədədir. Zaman-zaman bura gö-
rüşə gələnləri hörmətlə yad edir, onlara salam yetirməyi bizdən
xahiş edirdilər. “İcazə verin,” ifadəsi demək olar ki, son vaxtlar
tam mənası ilə formal xarakter daşıyır. İfadəni işlədən kəs icazə
verilsə də, verilməsə də, istədiyini söyləyir. Bənənyar camaatı
isə böyüklü, kiçikli bu ifadəni dedimi, cavabında, “icazədi, bu-
yurun” kəlmələrini eşitməsələr, sözlərini deməzlər. Mən bu
yüksək mədəniyyəti həmin gün dönə-dönə müşahidə etdim. Bö-
yük-kiçik münasibəti gözəl olan yerdə, abır-həya, namus-qeyrət
yerində olar.
Görüşdə şair H.Arif yeni şeirlərini oxudu. Aşıqlar Birliyi-
nin gördüyü işlərdən, gələcək planlarından
danışdı.
Mən
isə klas-
sik aşıqlarımızın şeirlərini və saz havalarını ifa
etdim.
“Abbas və
Gülgəz”
dastanından
bir
parça
söylədim.
Hər
dəfə
çıxışlarımız
alqışlarla, gül-çiçək dəstələri ilə qarşılandı.
Görüşdən sonra, demək olar ki, hamı bizimlə möhtəşəm
“Əlincə” qalasına, “Gəlin qayası”na baxmağa getdi. Qayıdanda
isə etirazlarımıza baxmayaraq Naxçıvana – mehmanxanaya qə-
dər bizi ötürdülər.
Ömrün etməyəcək vəfa dedilər
317
Aşıq sənətinə xalqın vurğunluğunu nəzərə alaraq vilayətin
Mədəniyyət naziri bizi görüşlər keçirmək üçün Naxçıvana xü-
susi olaraq dəvət etdi. Güman edirəm ki, yaxın vaxtlarda müna-
sib vaxt seçib onların arzusunu yerinə yetirəcəyik. Bu tədbir bir
daha xalqın öz keçmişinə, milli
musiqisinə
bağlılığını
təsdiq
etdi.
“Sovet kəndi” jurnalı,
14.06.1988
Aydın Çobanoğlu
318
НОВРУЗ БАЙРАМ
Каждый год, когда наступает Весна, вспоминаю свое
детство – пятидесятые годы. В конце февраля, сразу после
религиозного праздника «Хыдыр Неби» все селения начи-
нали готовиться к празднику Весны – Новруз Байрам. Эта
подготовка для разных поколений была родная. Новруз –
это значит новый день. Так и есть во многих странах Вос-
тока. Даже в Иране и Афганистане официально с этого дня
начинается Новый год. С наступлением Новруза оживляет-
ся сама природа. Расцветают цветы – фиалки и нарциссы.
Начинаются полевые работы.
Четыре недели до праздника Новруз каждый чершен-
бе (вторник) считается священным. Это связано с оживле-
нием земли, воды, воздуха и огня. Разводили костры, пры-
гая над ними, громко говорили – чтобы все мои неприят-
ности, все мои тяжести, все мои горести, все мои болезни,
всякие плохие мысли и взгляды сыпались в костер.
С наступлением вечера
дети
бросали шапки или
мешки
к
дверям соседей и родственников.
Хозяева дома в
шапки и
мешки собирали разные
сладости,
печеное,
крашенные яйца.
Иногда в шутку вместо сладостей в шапку и мешки
клали котенка. Никто на это не обижался. Играли, пели,
танцевали и веселились.
Мужчины жили заботами о посевах, а женщины зани-
мались наведением порядка и чистоты в своем доме, гото-
вили лапшу, плов, пекли шекербуру,
готлама
(слоенка) шор-
гогал и другие характерные для Новруз байрама сладости.
Dostları ilə paylaş: |