168
Beynəlxalq və yerli jurnallar
III Era. Bakı, 1997.
Вестник Московского Университета. Серия: Социология и политология. Москва,
1998-2005.
Компас. Москва, 2002-2005.
«Полис». Москва, 1997-2005.
170
IV FƏSİL
AZƏRBAYCANIN BEYNƏLXALQ MÜNASİBƏTLƏR SİSTEMİNƏ
QATILMASI: XARİCİ SİYASƏT FƏALİYYƏTİNİN FORMALAŞMASI
VƏ İNKİŞAFI
Mövzular
1. Azərbaycanın beynəlxalq münasibətlər sisteminə qatılması
2. Xarici siyasətin əsas vəzifələri və prinsipləri
3. Xarici siyasətin əsas istiqamətləri
4. Azərbaycanın xarici siyasət prioritetləri
5. Azərbaycanın xarici siyasət resursları və mexanizmləri
1. AZƏRBAYCANIN BEYNƏLXALQ MÜNASİBƏTLƏR SİSTEMİNƏ
QATILMASI
XX yüzilin sonunda dünyada baş verən qlobal proseslər, xüsusən də Varşava
Müqaviləsi Təşkilatının ləğv edilməsi, "soyuq müharibə"nin başa çatması, SSRİ-nin
dağılması beynəlxalq aləmdə siyasi mühitin ciddi şəkildə dəyişməsinə və yeni
geosiyasi vəziyyətin yaranmasına səbəb oldu. Postsovet məkanında meydana çıxan
yeni müstəqil dövlətlərin bilavasitə beynəlxalq münasibətlər sisteminə qatılması və öz
maraqlarını ifadə edən xarici siyasət kursunu həyata keçirməyə başlaması dünyada
dövlətlərarası münasibətlərin yeni düzümünün formalaşmasına gətirib çıxardı. Bu, bir
tərəfdən, beynəlxalq aləmdə siyasi gərginliyin azalması, qlobal qarşıdurmanın aradan
qalxması ilə səciyyələnirdisə, digər tərəfdən, siyasi, iqtisadi və hərbi baxımdan strateji
əhəmiyyət kəsb edən və mənafelərin kəsişdiyi məntəqələrə çevrilən bir sıra məhəlli
mərkəzlərin meydana çıxması ilə müşayiət olunurdu.
Mühüm geosiyasi məkanda yerləşən Azərbaycan Respublikasının 1991-ci il
oktyabrın 18-də öz dövlət müstəqilliyini bəyan etməsi və 80-ci illərin sonu - 90-cı illərin
əvvəllərində beynəlxalq aləmdə baş verən dəyişikliklər milli dövlətçilik prinsiplərinə
uyğun yeni xarici siyasət kursunun formalaşdırılması və həyata keçirilməsini ən vacib
171
məsələ kimi ön plana çəkdi. Qısa müddət ərzində dünyanın bir sıra
dövlətləri
tərəfindən rəsmi surətdə tanınmış Azərbaycan Respublikası 1992-ci il martın 2-də
BMT-nin üzvlüyünə qəbul edildi.
Azərbaycan dövlətinin xarici siyasət fəaliyyətinin Dağlıq Qarabağda erməni
separatizmi və Ermənistanın hərbi təcavüzü ilə dərinləşən ciddi siyasi və iqtisadi
problemlərlə müşayiət olunması onun diplomatiyası qarşısında çox mühüm vəzifələr
qoyurdu. Təcavüzün və millətçi separatizmin qarşısını almaq, onların ağır nəticələrini
aradan qaldırmaq, dövlətin ərazi bütövlüyünü və təhlükəsizliyini təmin etmək, dünya
birliyi ilə siyasi və iqtisadi inteqrasiyaya girmək zərurəti məqsədyönlü , ardıcıl və fəal
xarici siyasətin həyata keçirilməsini tələb edirdi. Beynəlxalq birliyi Azərbaycan ilə
qarşılıqlı faydalı əməkdaşlıq əlaqələrinin qurulması zəruriliyinə inandırmaq, milli
maraqları dünya dövlətlərinin kəsişən və toqquşan mənafeləri ilə uzlaşdırmaq,
Azərbaycanın müstəqilliyinə və təhlükəsizliyinə beynəlxalq təminat almaq üçün çox
ciddi səylər edilməli və gərgin fəaliyyət göstərilməli idi.
Azərbaycanın müstəqilliyinin möhkəmləndirilməsi və dövlətçilik mənafelərinin
qorunmasında ölkənin zəngin iqtisadi potensialı və əlverişli geosiyasi mövqeyi mühüm
əhəmiyyət kəsb edir. Bu amillər Azərbaycanın milli dövlətçilik maraqlarına cavab verən
səmərəli və məqsədyönlü xarici siyasət kursunun həyata keçirilməsi üçün ilkin əlverişli
zəmin yaradır. Lakin mövcud ilkin potensialı və əlverişli zəmini reallaşdırmaq, onlardan
maksimum bəhrələnmək beynəlxalq aləmdə cərəyan edən proseslərin ciddi
araşdırılmasını, Azərbaycanın maraqlarına uyğun düşünülmüş, hərtərəfli
əsaslandırılmış və bütün incəlikləri nəzərə alan addımların atılmasını tələb edirdi.
Müasir dövrdə strateji inkişaf xətti kimi demokratik cəmiyyət quruculuğu və
bazar iqtisadiyyatı yolunu seçən Azərbaycan Respublikası dünya təcrübəsində uğurla
sınaqdan keçmiş ümumbəşəri dəyərlərdən faydalanmağa çalışır, özünün geniş iqtisadi
potensialını hərəkətə gətirmək məqsədilə inkişaf etmiş ölkələrin qabaqcıl
texnologiyasını və maliyyə imkanlarını cəlb edir, onlarla qarşılıqlı faydalı əməkdaşlıq
əlaqələrini inkişaf etdirir.
1991-ci ilin sonu-1992-ci ildə Azərbaycanın dünya dövlətləri tərəfindən ardıcıl
şəkildə tanınması və diplomatik münasibətlərin yaradılması onun dünya birliyinə
sistemli surətdə inteqrasiyasına geniş yol açdı. Ikitərəfli siyasi münasibətlərin
qurulması iqtisadi və mədəni əlaqələrin inkişafına əlverişli zəmin yaradırdı. Qarşılıqlı
faydalı iqtisadi əməkdaşlıq isə öz növbəsində siyasi münasibətlərin dərinləşməsi,
qarşılıqlı etimadın güclənməsi yolunda mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Bu baxımdan