Aydın Dadaşov
204
Azərbaycan Musiqili Komediya Teatrının rus
bölməsində intişar tapmış operettaların tədricən az qala
sıradan çıxmasının əsas səbəbi, heç şübhəsiz ki, Sovetlər
birliyinin çöküşü ilə bağlı oldu. Belə ki, uzanan keçid
dövründə iqtisadi böhran vəziyyətində olan teatrlardan
sənətkarların baş götürüb xarici ölkələrə getmələri adi hala
çevrilmişdi. Paralel olaraq formalaşmış tamaşaçı zümrəsinin
itirilməsi prosesi də getdiyində solistlərlə, orkestr
musiqiçiləri ilə yanaşı tədricən sırası seyrələn xor, balet
truppasının tərkibinin fasiləsiz olaraq dəyişməsi, peşəkar
üslub göstəricilərinin itirilməsinə səbəb olurdu. Peşəkar
musiqili tamaşa və xüsusən operetta rejissorunun olmadığı
belə bir vəziyyətdə ərsəyə gələn tamaşalarda partituranı
dərindən bilən dirijorun aktyor seçiminə, mizan həllinə
qarışması, bəzən hətta diqtəsi şəraitində Cənnət Səlimovanın
quruluş verdiyi tamaşalar bu sənət sahəsinin qorunub
gələcək nəsillərə ötürülməsində mühüm rol oynadı.
Rejissorluğun üslub problemləri
205
AZßRBAYCAN DÞVLßT OPERA
Vß BALET TEATRINDA CßNNßT
SßLÈMOVANIN TAMAØALARI
əlumdur ki, XVl əsrin son illərində intibah
dövrünün humanist ideyalarının təsiri Flo-
rensiyada yaranmaqla, növbəti yüzillikdə
bəşəriyyətə şedevrlər bəxş edən opera sənəti musiqidə, Ko-
lumbun “yeni dünya” kəşfi ilə eyniləşdirilir. Latınca hərfi
mənası “əsər” olan opera sənətinin əsasında libretto dursa
da, strukturunu ariya, ballada, mahnı, duet və sair kimi vo-
kaldan, mühiti şərh edən xordan, ayrı-ayrı musiqi nömrə-
lərini birləşdirən reçetativdən məxsusi dramaturgiya yaradır.
Nadir hallarda yeniləşən klassik operanın səhnə həllində
Franko Dzeferelli, Eduardo de Flippo, Lukino Viskonti,
Boris Aleksandroviç Pokrovski, Robert Uilson, Corc Ta-
bori, Luka Ronkoni, Qizo Jordaniya kimi rejissorların adları
çəkilir. Əbəs deyil ki: “Bu italyan operaları tamaşalarından
aldığım təsirlər mənim təkcə eşitmə və görmə hafizəmdə de-
yil, cismimdə də qalmışdır, yəni mən onları yalnız hisslərim-
lə deyil, bütün bədənimlə də duyuram”
168
yazan böyük rejis-
sor Konstantin Sergeyeviç Stanislavski bu sənət növünü
yüksək dəyərləndirirdi. “Musiqinin psixoloji məqamlarını
əks etdirən dramatik, təhkiyyə üzərində qurulan epik”
169
tip-
lərini fərqləndirən Bertold Brextin bu yanaşması opera rejis-
168
К.С.Станиславский. Моя жизнь в искусстве. М., 1962. s. 24.
169
Бертольд Брехт. О театре. М., 2002. с.114.
M
Aydın Dadaşov
206
sorluğunun eksplikasiyasının təhlili prinsipində əhəmiyyətli
rol oynadı.
Azərbaycanda opera sənətinin əsası 1908-ci ildə Üzeyir
Hacıbəyovun ərsəyə gətirdiyi “Leyli və Məcnun” əsəri ilə
qoyulsa da, bəstəkar bir il sonra “Şeyx Sənan”, “Rüstəm və
Söhrab”, 1910-cu ildə “Harun və Leyla”, 1912-ci ildə “Şah
Abbas və Xurşud Banu”, “Əsli və Kərəm”, 1916-cı ildə Zül-
füqar Hacıbəyov “Aşıq Qərib”, 1919-cu ildə Müslüm Maqo-
mayev “Şah İsmayıl”, 1924 –cü ildən fəaliyyətə başlayan
Azərbaycan Opera və Balet Teatrında milli klassik musiqi-
mizin incilərindən sayılan bu əsərlərlə yanaşı Müslüm Ma-
qomayevin 1935-ci ildə yazdığı “Nərgiz” operası da nüma-
yiş olunmağa başladı. Klassik Avropa biçimində yaranmaqla
Üzeyir bəy Hacıbəyov zəkasının dərinliyini bir daha təsdiq-
ləyən, peşəkar vokal məktəbimizin banisi Bülbülün baş rolu
ifa etdiyi “Koroğlu” operasının 28 aprel 1937-ci ildə teatrın
baş rejissoru, səhnə təcrübəsinə malik İsmayıl Hidayətzadə-
nin quruluşunda bu səhnədə qoyulması görünməmiş hadisə-
yə çevrildi. Şəmsi Bədəlbəyli, Adil İsgəndərov, Sultan Da-
daşov kimi sənətkarların Opera və Balet Teatrınin səhnəsin-
də qoyduğu tamaşalar özünün bədii həllinin səviyyəsi ilə se-
çildi.
***
Azərbaycan Dövlət Opera və Balet Teatrında, ilk milli
baletimiz sayılan “Qız qalası” nın (1940) müəllifi bəstəkar
Əfrasiyab Bədəlbəylinin öz librettosu, Rəfiq Zəkanın,
Hüseyn Cavidin, Ələkbər Ziyatayın şeirləri əsasında
yaratdığı vətənpərvərlik mövzusundakı “Söyüdlər ağlamaz”
operasına Cənnət Səlimova ilk dəfə 1969-cu ildə rejissor
kimi müəlliflə birgə quruluş verməklə opera sənəti sahəsində
çalışmağa başlayır. Tədqiqatçı İbrahim Quliyevin: “Məsələ
Rejissorluğun üslub problemləri
207
onda idi ki, o dövrdə opera teatrında yeni, orijinal,
əvvəllər heç bir yerdə tamaşaya qoyulmayan əsər üzərində
iş təcrübəsi olan quruluşçu rejissor yox idi və buna görə
də, teatrın direktoru bu vəzifəni Əfrasiyab Bədəlbəylinin
özünə həvalə etmişdi”
170
cümləsi təəssüf ki, acı reallığı əks
etdirir. Və əlbəttə ki, Cənnət Səlimovanı rejissor kimi dəvət
edən musiqi bilicisi Əfrasiyab Bədəlbəyli özünün sənətkar
məsuliyyətini də nümayiş etdirdi.
“Söyüdlər ağlamaz” operasında 1941-ci ilin yazını əks
etdirən ilk epizodda hərbi komissar Murad Əlizadənin (Ağa-
baba Bünyadzadə) ixtiraçı mühəndis oğlu Vüqarın (Lütfiyar
İmanov) bəstəkar nişanlısı Jalənin (Dilarə Babayeva) xalq
qəhrəmanı Cavanşirə həsr etdiyi operadan bir parçanı ifa
etməsi, vətənpərvərlik mövzusunu ilk epizodda təqdim edir.
Müharibənin başlaması ilə ögey qardaşı Əziz (Kazım Məm-
mədov), anası Xəyalın (P.Topçiyeva) təhriki ilə bəhanə ilə
yaxasını kənara çəkib, cəbhədən yayınsa da Vüqarın atası ilə
birgə döyüşə yollanması mövzunu davam etdirir.
Həyat yoldaşı vətəni qorumağa yollandıqdan sonra
dünyaya övlad gətirən Jalənin Vüqarın ağır döyüşlərdə həlak
olduğunu öyrənməsi ilə onunla evlənmək istəyən əclaf
Əzizin rədd edilməsi dramaturji modeli bayağılaşdırsa da,
qələbənin 25 illiyinə həsr olunmuş bu tamaşanın bədii həlli
yetərincə yüksək olan musiqisindən əlavə cəbhə mühitinin
təqdimatında kinoxronikadan istifadə özünü doğrultdu.
28 iyun 1975-ci ilin “Kommunist” qəzetində bəstəkar
Cahangir Cahangirovun yazdığı: ““Söyüdlər ağlamaz” ope-
rasının musiqi dili milli musiqimizin səviyyəli intonasiyaları,
muğamat kökləri üzərində qurulduğundan təbii və doğma
ruhda səslənir. Musiqinin dili aydın və səlisdir. Eyni zaman-
170
İ.H.Quliyev. Maestro. B., 2008. c.102.
Dostları ilə paylaş: |