277
FÜZULİNİN HEYKƏLİ ÖNÜNDƏ
“Mən bir türk oğluyam” –deyib Füzuli,
Girdi ürəyinə bütün cahanın.
Başını aşağı əyib Füzuli,
Başını ucaltdı Azərbaycanın.
***
1963
ŞAİR VAQİF İBRAHİMƏ
Səni suya atsalar
Sudan quru çıxarsan.
Səni oda atsalar,
Oddan diri çıxarsan.
Civə kimisən qardaşım,
Civə kimi -
Səni aşağı tutsalar
Sən yuxarı qalxarsan.
***
1969
278
VAQİF İBRAHİMİN QƏBRİ ÜSTÜNDƏ
De niyə susursan günahkar kimi,
Dinlə, heç olmasa sözümü,dinlə.
Məhşər ayağına çəkdin qəlbimi
Sən öz sükutunla, öz ölümünlə.
Barı duyursanmı məzarın üstə
Əsən külək mənəm, yağan qar mənəm.
Sən bagi dünyada haqlısan indi,
Bu fani dünyada günahkar mənəm.
***
1993
VAQİF SƏMƏDOĞLUNUN ÖLÜMÜNƏ
Əzrayılı mat eylədi,
Tanrıyla zarafat eylədi:
“Özüm gəlim, ya kimisə göndərəcəksən”-dedi.
Bu ağrıyla o dünyaya necə köçüm,
Bu çəliklə qıl körpüdən necə keçim?...
Beləcə
Gözümüzün qabağında
Əriyə-əriyə getdi Vaqif Səmədoğlu.
Ölümü
Barmağına sarıya-sarıya
Getdi Vaqif Səmədoğlu.
***
2015
279
ZARAFAT ŞEİRİ
(Gülnarə Camaləddinə)
Səni zəmanənin bu gərdişləri
Tez -tez incik salır...
Bilmirəm niyə.
Nataraz dünyanın keşməkeşləri
Xələl gətirməsin bu gözəlliyə.
Bəzən istəmirəm ay işığı da
Üstünə çox düşüb, sənə yük olsun.
Qoy şah qamətiyin yaraşığı da
Zəiflik olmasın, zəriflik olsun.
Qayalar üstünə uçsa da, yenə
Öyrən şər işi də xeyrə yozmağı.
Mən ki akt yazmağı öyrətdim sənə-
Mənə öyrədəsən şeir yazmağı.
***
2010
280
ZARAFATLAR
Fikrət Sadıq-ömrün sübh çağı, qürub çağı,
Dünyanın ən müdrik qocası,
Ən məsum uşağı.
***
Ələkbər Salahzadə –bir yerkənsiz qayıq
Tufanlı dəryada.
***
Salam – Əleyküm salam,
Mənim fikirli balam.
***
Fikrət Qoca – Sözü bayraqtək uca,
Danış, dinləyək doyunca!
***
Məmməd İsmayıl –
Qürbət yaxşıdır,
Yoxsa ki Bayıl?
***
Vaqif Bəhmənli –
Hər işi səliqə-səhmanlı
***
Oktay Şamil Bicolu – O qədər çoxalıb ki,
Bu dünyada bic oğlu,
Yaddan çıxıb “Bico”lu.
***
281
Şair Gülbala Mehdinin ölümünə
Dünya nədir?-bilmək olmur, Gülbala,
Bilmək olsa, onu mən də bilərdim.
Hər ölənlə ölmək olmur, Gülbala,
Ölmək olsa, sən öləndə ölərdim.
***
Oktyabr, 2013
Habil Kaman
Yumub gözlərini kaman çalırsan,
Açılır minlərlə göz kamanınla.
Nəyi ki söz ilə deyə bilmirik,
Sən onu deyirsən öz kamanınla.
***
1967
282
AĞIR GÜNLƏR
Ağır günlər yağır edib çiynimi,
Yaxınlarım, doğmalarım bəs hanı?
Necə tapım Səyavuşu, Feyzini,
Hardan alım Ağəddini, Kamranı?!
Gəl incimə, ay Allahın adamı,
Xətrini çox istəməkdən qorxuram.
Kaftar ölüm dost bağıma dadanıb,
Dostlarıma dost deməkdən qorxuram.
Neyləyək ki, hər yetənə bu həyat
Ölüm adlı sərvətindən paylayıb.
Əmim Şəfi ölən günü adbaad
Məzardakı dostlarını haylayıb.
İçin-için qovruluram hər gecə,
Uzandığım yorğan-döşək odlanır.
Bu dünyada qalan ömrüm beləcə
Cavan ölən dostlarımdan utanır...
***
23 oktyabr 2009
283
XAN QIZININ SÖZLƏRİ
(Müğənni Natəvan Hüseynovaya)
Sədəfli tar özünü yenə yeyib -tökürdü,
Kamançanın fəryadı düşmüşdü yerə, göyə.
O, bütün Almaniyanın ciyərini çəkirdi,
Ürəyini sökürdü Qarabağ deyə-deyə.
Kövrəlib oxuyurdu Azərbaycan gözəli,
Yer onu alqışlayır, göy onu dinləyirdi.
Qönçə dodaqlarında Natəvanın qəzəli,
Natəvanın səsiylə Qarabağ inləyirdi.
Sehirlənmiş tar, kaman hamımızı lal etmiş,
Sevən könül çırpınır nəğmənin hər xalında.
Xan qızının sözləri qəlbləri işğal etmiş,
Xan qızının vətəni erməni işğalında.
***
03.09.2003
Almaniya-Lüdviqşaven
Dostları ilə paylaş: |