313
TORPAQ ƏTİRLİ ŞEİRLƏR
İnsanın mənəvi aləmini, ürək çırpıntılarını, vətən torpağının
həmişəbahar gözəlliklərini, doğma yurd-yuvaya, el-obaya, bağ-
lılıq hisslərini, sabahın qurub-yaradanları olacaq uşaqların köv-
rək və maraq dolu dünyalarını vəsf etmək şair Rafiq Yusifoğlu-
nun yaradıcılığının əsas məziyyətlərini təşkil edir.
“Gənclik” nəşriyyatı bu yaxınlarda həmyerlimizin ilk şeirlər
kitabını oxuculara təqdim etmişdir. Həmin kitaba Rafiq
Yusifoğlunun yüzdən çox şeiri daxil edilmişdir və bu şeirlərinin
böyük əksəriyyəti əsasən kiçikyaşlı məktəblilər üçün nəzərdə
tutulmuşdur.
Səbəbsiz deyildir ki, şair özünün ilk kitabını “Yurdum-
yuvam” adlandırmışdır. O, öz kiçik dostlarına bitib tükənməyən
vətən torpağının könül açan mənzərələrindən, qurub-yaradan
əmək adamlarının əlləri ilə pərvəriş tapan möcüzələrdən, uşaq-
ların arzu və düşüncələrindən, maraq dolu dünyalarından bir
şair səmimiyyəti ilə söhbət açıb və sanki kiçik oxucu dostlarının
əllərindən yapışıb, onları ülvi, saf, sehrli
gözəlliklərə tamaşa etməyə aparır. Göy
Gölü, Maral Gölü, Hacıkəndi, Xocam-
saxlını, Ceyranbatanı qarış-qarış gəz-
dirir, bayatılarımızdan, laylalarımız-
dan, nağıllarımızdan gələn rəvan, ay-
dın və səlis bir dildə onlarla söhbət
edir. “Zəhmətiylə çiçəklərin ətrini bal
eləyən” arıların işindən , “Qayçısı əlin-
də cərrah bıçağına bənzəyən” bağban
əməyindən, biçinçi zəhmətindən, işıq-
çıların işıqlı əməllərindən və qayğıla-
rından ürək dolusu danışır.
Kitabın “Dil açanda balalar, kəlmələri bal olar”və “Bənövşə,
bəndə düşə” bölmələrində bu hisslər daha da konkretləşir,
314
büllurlaşır, poetik detallar vasitəsi ilə uşaq təbəssümünə çev-
rilir....
Pərdəmizin üstü güllü,
İstəyir ki, bizim Güllü
Əl uzadıb dərsin gülü.
Boşa çıxıb toppuş əli
Pərdə çəmən üstündəki
Elə bildi güldü Güllü.
Gördü onu dərmək olmur,
Öz-özünə güldü Güllü.
Bu şeirdə “gül” və Güllü” sözünün tez-tez təkrar olunması
və hər dəfə də ayrı-ayrı mənalarda işlənməsi şeirə xüsusi
gözəllik, qüvvət verməklə yanaşı, uşaqlarda sözlərimizin məna
çalarları, çoxmənalılığı haqqında da təsəvvür yaradır. Yaxud:
Barmağımı kəsmişəm,
Ağrısına dözmüşəm.
Tez ol sarı, anacan
Niyə ufuldayırsan?
Mənim yaram ağrıyır,
Sənin haran ağrıyır?
Göründüyü kimi, şair uşaq psixologiyasını çox gözəl bilir və
ümumi sözçülükdən qaçıb konkret hadisələrə keçəndə öz istədi-
yinə daha yaxşı nail olur.
Şairin “Bizim komanda”, “Qapıda kim duracaq”, “Canlı
təsbeh”, “Bir kök xoruz yemişəm”, “Yıxılmadım ha”, “Gəzmək
məni gözləyir”. “Ağacda sərçə”, “Qazların dənizi”, “Canlı
ütü”, “Bir küləkli havada” və bir çox başqa şeirlərində də uşaq
psixologiyası, uşaq düşüncə tərzi sənətkarlıqla verilmişdir.
315
Şairin ilk kitabı bütövlükdə xoş təsir bağışlayır. Kiçicik bir
yazıda “Yurdum-yuvam” kitabının tam təhlilini vermək imkan
xaricindədir. Biz inanırıq ki, Rafiq Yusifoğlunun torpaq ətirli,
uşaq təbəssümlü bu kitabı kiçik yaşlı məktəblilərin böyük
sevincinə səbəb olacaqdır.
KÖVRƏK DUYĞULAR, SAF MƏHƏBBƏT ŞAİRİ
Ömrünün beşinci onilliyinin son pilləsinə qədəm qoyan,
ədəbi içtimaiyyətdə bir şair, alim, şəxsiyyət kimi çoxdan tanın-
an, tanrının bəxş etdiyi ömrün otuz ildən çoxunu poeziyaya və
elmi-pedaqoji axtarışlara sərf edən Rafiq Yusifoğlu oxunduqca
sevilən və sevildikcə oxunan maraqlı şairlərimizdəndir. Onun
indiyədək müxtəlif nəşriyyatlar tərəfindən səkkiz kitabı nəşr
olunmuş və geniş oxucu kütləsinin böyük marağına səbəb
olmuşdur.
“Qəm karvanı” poeması söz dünyasının əlçatmaz zirvəsinə
ucalan, kərpic kimi sadə görünən, sözlərdən möhtəşəm sənət
abidələri yapan, ilahi bir məhəbbətlə sevən və sevilən böyük
Füzuliyə həsr olunmuşdur. Füzuli yaradıcılığına dərindən bələd
olmadan belə bir poema yazmaq mümkünsüz işdir.
Füzuli dünyasına düşmək nə qədər çətindirsə, ondan ayrıl-
maq, cazibəsindən çıxmaq daha da müşküldür. Rafiq Yusifoğlu
demişkən, Füzuli dünyası elə bir ümmandır ki, hər dəfə ona baş
vuranda yeni-yeni incilər tapırsan:
Özüm də bimirəm, axı nə sirdir.
İncə kəlamının dadı azalmır,
Bir şair ürəyi neçə əsrdir
Yanır inci-inci, odu azalmır.
Məndən sevgilimin üzü dönəndə
Sənin dilin ilə danışdırmışam.
316
Bəzən ürəyimin odu sönəndə
Şeirinin oduna alışdırmışam.
Əgər poemada bu cür ricətlər, Rafiq Yusifoğlunun öz poetik
qənaətləri olmasaydı, “Qəm karvanı” poemasını iqtibas da adlan-
dırmaq olardı. Bizcə, bu poemanın Füzulini başa düşməkdə, onun
sətiraltı mənalarda gizlənən fikirlərini şərh etməkdə əvəzsiz
əhəmiyyəti vardır. Məsələn, M.Füzulinin belə bir beyti var:
Dedi ol yar səhər vəqti gəlim, leyk nə sud,
Vəqt məlum deyil, şam ilə birdir səhərim.
Gəlin indi də həmin poetik fikrin Rafiqin şeirində necə ifadə
olunmasına diqqət yetirək:
Yarpağa dönübdür titrəyən əlim,
Eşqin havasıyla gör əsir necə?!
Yar deyib yanına səhərlər gəlim,
Bilmirmi mənimçün nə gündüz, gecə?
Və yaxud:
Ah çəkdim, ürəyim yarpağa döndü,
Demə, bu xəzəlin yiyəsi yoxmuş.
Kölgənin xətrinə torpağa döndüm,
Büllur qamətinin kölgəsi yoxmuş...
Rafiq Yusifoğlu dilimizin incəliklərinə dərindən bələd olan,
folklorumuzu və yazılı ədəbiyyatımızı, eləcə də dünya ədəbiy-
yatının incilərini yaxşı bilən sənətkarlarımızdandır. Onun şeirlə-
rindəki poetik fikir elmi əsaslara, məntiqə və həyat həqiqətlə-
rinə söykənir. Elə buna görə də şairin poetik deyimləri, obrazl-
arı, fəlsəfi qənaətləri oxucunu öz ardınca apara bilir:
Dostları ilə paylaş: |