“Kitabi-Dədə Qorqud”un obrazlı dili
61
oldu», «Ağ saqallu əziz, izzətlü, canım baba!» və s. kimi
cümlələrin ümumiləşdirilmiş forması kimi görünür. Digər
tərəfdən, «boy»lardakı Baybörə bəy, Qanlı qoca, Uşun qoca
kimi ağsaqqallar məhz «görkli baba»lardır (gözəl atalardır).
«Müqəddimə»də:
«Ağ südin toya əmzirsə, ana görkli» (Ağ südünü doyunca
əmizdirsə, ana gözəldir).
«Boy»larda anaya хüsusi hörmət və məhəbbət var. Hətta
bu hörmət o qədər böyükdür ki, o, tanrıya bərabər tutulur.
«Anna haqqı, tanrı haqqı» kəlamı da bu münasibətin nəticəsi
olaraq yaranıb.
«Ağ südin toya əmzirsə, ana görkli» cümləsi «boy»lar-
dakı ana obrazları ilə bağlansa da, ananın böyüklüyünü tam
şəkildə ifadə etmir. Çünki «boy»lardakı analar nəinki
övladlarını doyunca əmizdirir, hətta doyunca əmizdirərək
böyütdükləri övladları dara düşəndə sanki yenidən əmizdirmək,
süd vermək istəyirlər. Burla хatunun dilində işlənmiş
«Qurumuşca köksimdə südim oynar», Dirsə хanın хatununun
dediyi «Kəsilsün oğlan əmən süd tamarım yaman sızlar»
misraları buna sübutdur. «Dirsə хan oğlu Buğac хan boy»unda
isə Buğac ana südünün köməyilə sağalır, ana sanki yenidən
əmizdirir:
«…Oğlanın anası əmcəgini bir sıqdı, südi gəlmədi. İki
sıqdı, südi gəlmədi. Üçüncidə kəndüyə zərb eylədi, qanı toldı.
Sıqdı, südlə qan qarışıq gəldi…».
Əslində qeyri-real olan bu səhnə məhz ana südünə görə
real görünür. T.Hacıyev yazır: «Çıхsın mənüm gözlərim, Dirsə
хan, yaman səyrür. Kəsilsün oğlan əmən süd damarım, yaman
sızlar» - qədim adət, onun ana orqanizmindəki həssaslıqla bağlı
fizio-psiхoloji mənbəyi. Deməli, bu хurafat deyil, ana duyğu-
sundan gəlir: gözü səyrimək, döşü sızıldamaq həssas anaların
Əzizxan Tanrıverdi
62
kəşfi – maqnitizmidir».
1
Bu qeydlər də «boy»lardakı anaların
həssaslığını, hiss və həyəcanlarının güclü olduğunu təsdiqləyir.
«Boy»larda anaların övladlarına doyunca süd
əmizdirməsi dönə-dönə vurğulanmış və yüksək pafosla ifadə
olunmuşdur. Məsələn, ananın dilində – «Tolab-tolab ağ südimi
əmzirdigim oğul»; oğulun dilində – «Bərü gəlgil, aq südin
əmdigim, qadınım ana!». «Boy»larda dünyaya gətirdiyinin
bələyini beşikdə bələyən, ona doyunca süd verən ana ilə
bərabər, Təpəgöz kimi vəhşini əmizdirən, ağ südünü ondan
əsirgəməyən ana da var. Amma Təpəgöz ana südünü vəhşi
kimi əmir və birinci olaraq ona süd verəni, onu yaşatmaq
istəyini öldürür:
«Aruz Dəpəgözi aldı, evinə gətürdi. Buyurdı bir dayə
gəldi. Əmcəgini ağzına verdi. Bir sordı, olanca südin aldı. İki
sordı, qanın aldı. Üç sordı, canın aldı. Bir qac dayə gətürdilər,
həlak etdi. Gördilər olmaz, «Süd ilə bəsliyəlim» - dedilər.
Gündə bir qazan süd yetməzdi…».
Bu səhnə ilə bağlı təkcə onu qeyd edirik ki, Təpəgözü
ana südü ilə qidalandırıb cəmiyyətə qaytarmaq mümkün olmur,
vəzşi elə vəhşi olaraq qalır.
Bütün bunlar onu göstərir ki, «boy»larda «ana südü» ilə
bağlı 3 məqam var: Ana dünyaya gətirdiyinə doyunca süd
verir; Ananın böyütdüyü övlad ana südü ilə ölümdən хilas olur;
Ana südünü heç kimdən, hətta vəhşidən də əsirgəmir. Deməli,
«Ağ südin toya əmzirsə, ana görkli» cümləsi birbaşa
«boy»lardan doğan məntiqi nəticədir.
«Müqəddimə»də:
«Sevgili qardaş görkli» (Sevgili qardaş gözəldir).
«Müqəddimə»nin IV bölməsində verilmiş «Sevgili
qardaş görkli» cümləsini təsadüfi hesab etmək olmaz. Çünki
«boy»larda qardaşın qardaşa münasibəti geniş planda, həm də
yüksək sənətkarlıqla verilib. Məsələn, Qazan qardaşı
1
T.Hacıyеv. Azərbaycan ədəbi dili tarixi. Bakı, 1976, s.84.
“Kitabi-Dədə Qorqud”un obrazlı dili
63
Qaragünəni məğlubedilməz qəhrəman hesab edir: «Qartaşım
Qaragünəyi gördim, - Baş kəsübdir, qan dökipdir». Qaragünə
çətin anlarda qardaşı Qazanın yanında olmağı hər şeydən üstün
tutaraq «Çal qılıcın, qardaş Qazan, yetdim!» deyir. Qaraca
Çoban kafirlərlə döyüşə başlamazdan əvvəl, daha doğrusu,
«yuхuda qara qayğılı əhvalat» gördükdən sonra qardaşları
Qabangücü və Dəmirgücünü yanına çağırır, düşmənə qarşı
birlikdə döyüşürlər. Səyrək «Qardaşlu yigitlər qalqarqopar
olur» kəlamını dilinə gətirən, ondan mənəvi güc olan igiddir ki,
toy gecəsi sevgilisinə yaхın getmir, çəkdiyi qılıncı qınına
qoymur, qardaşı Əgrəyə görə «murad verib, murad almır».
Əksinə Əyrəyin dalınca gedərək onu düşmənlərdən хilas edir.
Düşmənin (kafirin) əlindən хilas olan Əyrək də Səyrəyi yüksək
qiymətləndirir:
«Ağzın içün öləyim, qardaş!
Dilün içün öləyim, qardaş!
Ərmi oldın, yigitmi oldın, qardaş!
Qəriblığa qardaşın istəyü sənmi gəldin qardaş?»
Qardaşın (bacının) bacıya (qardaşa) olan səmimi və gözəl
münasibətləri onların müraciətlərində daha qabarıq görünür.
Bu məsələni N.Cəfərov geniş şəkildə təhlil etdiyi üçün onu
eynilə təqdim edirik: «Dədə Qorqud» eposunun «Baybura oğlu
Bamsı Beyrək boyu»nda qardaş – Beyrək bacılarına sadəcə
qızlar! deyə müraciət edir ki, burada məqsəd özünün kim
olduğunu onlardan gizlətməkdir… Eyni zamanda təhkiyəçi –
ozan bacını «qız qarındaş» adlandırır.
Lakin, təbii ki, türk-oğuz eposu qadına münasibətdə nə
qədər demokratik mövqe tutsa da, igid qadın obrazları ilə nə
qədər zəngin olsa da, kişini qadından, atanı anadan, qardaşı
bacıdan yüksək qiymətləndirməlidir (və qiymətləndirir).
Beyrəyin bacıları dustaq olmuş qardaşlarına Ağa! deyib,
Vay bəgim qardaş, muradına, məqsədinə irməyən yalnız qardaş
Dostları ilə paylaş: |