Fuad Məmmədov
590
də aparıcı rol ailəyə məxsusdur. Ailənin ruhi mədəniyyəti anadangəlmə key-
fiyyətlərdən, təhsillilikdən, tərbiyəlilikdən və onun üzvlərinin yaradıcı fəaliy-
yətindən, onların bilikləri və mənəviyyatından, şüuru və vicdanından, bir-bi-
rinə və ətrafdakılara olan məhəbbəti, inamı və yaxşılığından formalaşır.
Öz həyatının qorunması və yaxşılaşdırılması qayğısına qalaraq, yaradıcı
fəaliyyət nəticəsində insan - alətləri və silahı, əkinçiliyi və heyvandarlığı
yaratmış, öz ehtiyaclarını ödəmək üçün odu, istehsalı, dili, ailəni, cəmiyyəti
və dövləti “kəşf” və istifadə etmişdir. Mədəni inkişaf tarixi prosesində in-
san həyatının təşkili, inkişafı və varislik vasitəsi olan ailənin yaradılması
böyük əhəmiyyət kəsb etmişdir. Dövlət quruculuğu və idarəçiliyi məntiqinin
dərk edilməsi üçün ailənin müstəsna əhəmiyyəti ondan ibarətdir ki, mahiy-
yət etibarı ilə ailə, bəşəriyyətin ilkin sivilizasiyalarının təməlini qoymuş ilk
dövlətlərin timsalıdır. Nəsildən-nəsilə insanların sosial təcrübəsi, müxtəlif
xalqların və millətlərin nümayəndələrinin ənənələri, ideologiyaları, dini tə-
səvvürləri, dəyərləri, həyat fəaliyyəti məqsədləri və texnologiyalarının mə-
nimsənildiyi həyat məktəbinə çevrilirdi. Pifaqor həyatı olimpiya oyunların-
dakı böyük və izdihamlı toplantı ilə müqayisə edirdi ki, burada bəziləri –
şöhrət, digərləri – mənfəət, üçüncülər isə - öz həyatını daha şüurlu qurmaq
üçün təcrübə axtarır. Çoxlu sayda müxtəlif xarakterləri, adətləri, taleləri,
qanunları, mədəniyyət və sivilizasiyaları öyrənərək, insan öz şüurunu tək-
milləşdirir, həyat fəlsəfəsini formalaşdırır, həyat yolunu seçirdi. Mişel
Monten deyirdi ki, dünya bir güzgüdür ki insan ona baxmalı və özünü dərk
etməlidir. Bu yanaşma ailəyə münasibətdə də düzgüngür.
Biz artıq bilirik ki, mədəniyyətin inkişaf amilləri anadagəlmə mədəni
keyfiyyətlər, sosial mühit, təbii-coğrafi şərait, tarixi vəziyyət və mədəni
mübadilədir. İnsan mədəniyyətinin formalaşdırılması ana bətnində başlayır
və ailədə davam edir. Ailə - tərbiyə və təhsil prosesində uşağın təşəkkülü-
nün baş verdiyi sosial mühitin ilk, və həm də ən əsas pilləsidir. Onun gələ-
cək həyatının bünövrəsi məhz burada qoyulur, dəyərləri və təsəvvürləri, xa-
rakteri və idealları, intellektual, etik
67
və estetik mədəniyyətinin əsasları for-
malaşır. Ailə - ilk həyat məktəbi, insan münasibətləri məktəbi, ruhi və mad-
di mədəniyyət məktəbidir.
Ailə - müxtəlif yaşlı və cinsli doğma insanların böyük olmayan qrupu,
həyat əhəmiyyətli şəxsiyyətlərarası ünsiyyətin baş verdiyi “kiçik kollektiv-
dir.” Bu, vahid dünyagörüşü və öz həyatının uşaqlarında və nəvələrində da-
vam etdirilməsi, onların rifahı və daha yaxşı gələcəyi haqqında qayğıyla
motivləşdirilmiş yüksək məqsədlərlə bağlı olan ruhən yaxın, doğma insan-
ların - məhəbbət, dostluq, həmrəylik və birgə dərk edilən həyat məbədidir.
67
Con Lokk nəzakəti “ilk və ən xoşagələn yaxşılıq” adlandırırdı.
İdarəetmə mədəniyyəti
591
Uşaq ailədə ilk addımlarını atır, dil açır, biliklərin və davranış qaydalarının
başlanğıcını mənimsəyir, özünün ilk həyat dərslərini alır.
Ailə - cəmiyyətin və dövlətin ən mühüm sosial dəyəridir. Bu, insanın tə-
şəkkülü və inkişafı proseslərinin, əsas etibarilə digər insanların həyatının
asılı olduğu cəmiyyətin gələcək liderləri və vətəndaşlarının formalaşması-
nın baş verdiyi kiçik və böyük insan dünyasıdır. Nəsildən nəslə ötürülən
yazılmamış qanunlar, təsislər və təyinatların yaşamaq qabiliyyətini və şəx-
siyyətin psixologiyası və davranışının formalaşmasına təsir gücünü təmin
edərək, ailə onların “translyasiyasını” həyata keçirir. Anadangəlmə keyfiy-
yətlərin və əldə edilmiş biliklərin, tərbiyə və yaradıcı əməyin nəticəsi kimi,
şəxsiyyətin ruhi mədəniyyətinin bünövrəsi məhz ailədə qoyulur. Dövlətin
həyat qabiliyyəti bir çox cəhətdən ailə mədəniyyətindən – onun üzvlərinin
təhsillilik və etik mədəniyyəti, yaradıcılıq fəaliyyəti və rifah səviyyəsindən
asılıdır. Vətəndaşların biliyini və mənəviyyatını, şüurunu və vicdanını, mə-
həbbəti, inamı və yaxşılığını, quruculuğunu və rifahını ifadə edən bu ən
qiymətli sosial kapital, sosial şərin və sosial sabitsizliyin aradan qaldırılma-
sının əvəzedilməz vasitəsidir. Ailə mədəniyyəti həm valideynlərin şəxsi
mədəniyyətindən, onların bilikləri, bacarıqları, mütəşəkkilliyindən, onların
həyat fəlsəfəsi, mənəviyyatı və yaradıcı fəaliyyətindən, həm də bütövlükdə
milli mədəniyyətdən, xalqın ənənələri, adətləri, milli psixologiyasından, di-
nindən asılıdır.
Necə xoşbəxt olmalı? Yəqin ki, insan üçün həyatda başlıca olan - xoş-
bəxtlikdir, və ilk növbədə, ailə xoşbəxtliyidir. Xoşbəxt ailəni dostluq və
məhəbbət hissləri olmadan təsəvvür etmək çətindir. Ailə üzvləri yaxşı qar-
şılıqlı münasibətlər, qarşılıqlı anlaşma və harmonik inkişafın formalaşdırıl-
ması üçün ilkin zəruri şəraiti yaradırlar. Həqiqi dostluq və əsl məhəbbət ki-
mi, xoşbəxt ailəni də heç bir pulla almaq mümkün deyil. Onu yalnız qazan-
maq, öz zəhmətin və ailə üzvlərinin əməyi ilə, idrakın və qəlbin, ruhi mədə-
niyyətin gücü ilə qurmaq, yaratmaq olar. Öz uşaqlarını, öz yaxınlarını xoş-
bəxt etmədən, ailə həyatında ruhi harmoniyaya nail olmadan, insan özü
xoşbəxt ola bilməz.
Ailə, bir sistem kimi, geniş münasibətlər spektri ilə bağlıdır. Bu, vali-
deynlər arasındakı münasibətlər, övladlar arasındakı münasibətlər, vali-
deynlər və övladlar arasındakı münasibətlər, uzunömürlülükdən asılı ola-
raq, ulu nənələrin və ulu babaların da daxil olduğu müxtəlif nəsil nümayən-
dələrinin bir ailə çərçivəsi daxilindəki münasibətlərdir. Daha geniş kon-
tekstdə bu həm də ailənin qohumlarla olan münasibətləridir. Ailənin və onu
təşkil edən şəxsiyyətlərin qarşılıqlı əlaqələri mürəkkəb sistemdən ibarətdir
ki, onu dərk etmədən ailə münasibətlərini idarə etmək mümkün deyil. Ailə
əlaqələrini möhkəmləndirən amillər sırasında mədəni dəyərlər sisteminin