54
əhəmiyyətsiz dərəcədə azlığın maraqlarının hökmranlığına
əsaslanıb və təbiət etibarilə özündə ədalətsizliyi, qeyri-sabitliyi
və təhlükəni əks etdirir. Dünya nizamı qaçılmaz qaydada
gücdən qəddarcasına istifadəyə və beynəlxalq zorakılığa gətirib
çıxarır. Əsas məsələlərdə Qərb nəinki ayrı-ayrı ölkələrin,
həmçinin bütün beynəlxalq ictimaiyyətin maraqları ilə
hesablaşmayır.
1
Dünya düzəni də geosiyasi mənzərəni formalaşdırır.
Dünyanın siyasi mühtinin öyrənilməsində geosiyasət elminə
müraciət edilir.
Qeyd: “Geosiyasət” terminini ilk dəfə İsveç alimi Rudolf
Çellen (1864-1922) elmə gətirmişdir. O, belə bir “doktrina”
irəli sürürdü ki, dövlət coğrafi orqanizm və yaxud da məkan
fenomeni kimi fəaliyyət göstərir. Geosiyasət dövləti əsasən
ətrafa olan münasibətlərdə, hər şeydən əvvəl məkana olan
münasibətlərdə öyrənir və məkanla olan münasibətlərindən
(əlaqələrindən) meydana gələn problemin həllini məqsəd kimi
qarşıya qoyur. Geosiyasət dövləti statikada, necə daimi
dəyişməz quruluş (forma) kimi yox, dinamikada-necə bir canlı
orqanizm kimi öyrənir. F.Ratçelin fikrincə, siyasi coğrafiyadan
fərqli olaraq, geosiyasəti dövlətin vəziyyəti, forması, ölçüləri və
yaxud da sərhədləri, iqtisadiyyatı, ticarəti, mədəniyyəti
maraqlandırmır. Bütün bunlar daha çox siyasi coğrafiyanın
sahəsinə aiddir, hansı ki, daha çox dövlətin statik təsviri ilə
məhdudlaşır. Geosiyasət siyasi hadisələri onların məkan
baxımdan qarşılıqlı əlaqələrində, torpağa (əraziyə) və mədəni
amillərə təsirlərdə öyrənir. Rusiyalı tədqiqatçı N. A. Nartov bu
fikirlərdən irəli gələrək anlayışı belə formula edir: geosiyasət-
elmdir, məkan üzərində nəzarət haqqında biliklər sistemidir.
Geosiyasət məkana dövlətin nöqteyi-nəzərindən yanaşır.
Geosiyasət üç elmi yanaşma bazasında meydana gəlmişdir:
1
Афанасьев В.В., Соколов Ю.В. А94. Политическая структура мира.
Сборник научных статей./ В.В Афанасьев., Ю.В. Соколов.-М.;
«Канон+»РООН «Реабилитация», 2010.-320 с., səh. 11.
55
sivilizasion,
hərbi-strateji
və
coğrafi
determinizm
nəzəriyyələri. Tarixi proseslərə sivilizasion yanaşmaya əsasən,
dövlətlər yox, ayrı –ayrı xalqlar, böyük mədəni-dini icmalar-
“mədəni-tarixi tiplər” tarixi formalaşmada iştirak edirlər.
Məsələn, rus müəllifi Nikolay Danilevskiyə (1822-1885) görə,
avropalılar ruslara və slavyanlara nəinki yad, hətta düşmən
elementləri kimi baxırlar. Sivilizasion nəzəriyyə tərəfdarları
O.Şpenqler, P.N.Saviçki, L.Qumilyev, Arnold Toynbi və
başqalarıdır. Onların məşhur nümayəndələrindən biri də
Harvard Universitetinin professoru Samuel Hantinqtondur. O,
“svilizasiyaların toqquşması” əsərində qeyd edir ki, XXI əsrdə
münaqişələrin mənbəyi kimi iqtisadiyyat və ideologiya yox,
məhz sivilizasiya fərqləri çıxış edəcək. Sivilizasiyaların
toqquşması dünya siyasətinin üstünlük təşkil edən (hakim
mövqe tutan) amili olacaqdır. Sivilizasiyalararası bölünmə
(parçalanma) xətləri məhz gələcək cəbhələrin xətləri
olacaqdır. Hərbi-strateji nəzəriyyə (məsələn, amerikan
tarixçisi və nəzəriyyəçisi Alfred Mehen -1840-1914) əsasən,
potensial
düşmənə
qarşı
mübarizəni
(müdafiə
və
kommunikasiya məsələləri) əks etdirir. “Quru (torpaq ərazisi)
imperiyası”
ilə
“Dəniz
imperiyası”
arasında
olan
toqquşmaların, münaqişələrin əsaslarını göstərir. Coğrafi-
determinizm nəzəriyyəsi isə coğrafi vasitələrin (iqlim, torpaq,
yer, çay, dəniz və s.) tarixə və insanlara təsirlərini öyrənir. Bu
istiqamətdə Herodot, Hippokrat, Fukidid, Aristotel, Polibiy;
Şarl Monteskyö, Aleksandr fon Humboldt və s. kimi müəlliflərin
əsərləri mövcuddur.
1
Fridrix Ratçell yazır: “Dövlətə öz
inkişafının bütün mərhələlərində bir orqanizm kimi yanaşılır,
hansı ki, bu qurum zəruri əsaslarla öz ərazisi (torpağı) ilə
əlaqələri saxlayır. Etnoqrafiya və tarix göstərir ki, dövlət
məkan bazası üzərində inkişaf edir, daha çox, get-gedə məkana
1
Н.А.Нартов. Геополитика: Учебник для вузов/Под. ред.
проф.В.И.Староверова.-2-е изд., перераб. И.доп.-М.:ЮНИТИ-ДАНА,
Единство, 2002.-439с. səh. 11-15.