30
Gülbaharın öz evində kitab yanğını təşkil edib böyük və
müqəddəs vəsiyyətnaməni oxuması klassik faciələrin yüksək
qəhrəmanlarını, onların basılmaz daxili, mənəvi qüdrətini
xatırladan lövhələr deyilmi?
Mirzə Cəlil ədəbi məktəbindəki realizmin məhdudluğu,
birtərəfliliyi tarixən məşrutdur. O zamankı ədiblərimizin çoxu
yıxmaq, dağıtmaq, köhnə dünyanın bünövrədən sarsıtmaq üçün
ən çox tənqidə, satirik üsul və boyalara güc vərmişlər.
Realistlərin mühüm lövhə və təsvirləri belədir. Burada həyatın
işıqlı tərəflərinə etinasızlıq vardır. Burada gələcək, yeni həyat,
qalib insanlar, yeni dünya üçün vuruşanlar ya yoxdur, ya
təkdirlər. Burada əsas surətlər mənfi adamlardır, əsas hadisələr
mənfı hadisələrdir. Mirzə Cəlil yaradıcılıq metodundakı bu
məhdudluq, şübhəsiz ədibin görüşlərindəki məhdudluq ilə
əlaqədardır.
3
Azərbaycanda ümumən filoloqiya kimi ədəbiyyatşünaslıq elmi
də əsasən bir elm olaraq inqilabdan sonra yaranmışdır. Ədəbiyyat
sənətinin özündə olduğu kimi şiddətli sinfı mübarizə şəraitində
yaranmışdır. Əsrimizin əvvəllərinə qədər. meydana çıxmış olan
təzkirələr ən yaxşı halda mətnşünaslıqdan, şairləri, əsərləri qeyd
etməkdən irəli gedə bilmirdi.
Ədəbiyyat tarixi sahəsində ilk addımı Firidun bəy Köçərli
atmışdır. O, 1903-cü ildə Tiflisdə nəşr etdirdiyi, rus oxucusuna
Azərbaycan ədəbiyyatının böyük şəxsiyyətlərindən müxtəsər
məlumat vərən kitabçasından sonra ədəbiyyat tarixi yazmaq
fıkrinə düşmüş, böyük həvəslə material toplamışdır. Firidun bəy
məqsədinə nail olmadan vəfat etdiyindən onun yazıları bir
material olaraq “Kommunist” qəzeti nəşriyyatı
31
tərəfindən çap olunmuşdur
1
. Bu kitablarda şairlərin, ədiblərin
tərcümeyi-halı, əsərləri, mühit və həyat şəraitləri haqqında
məlumat vardır. Əsasən tərcümeyi-hal (bioqrafik) üsulu ilə
yığılan və yazılan bu məlumat tədqiqatçılar üçün mühüm mənbə
sayıla bilər. Ancaq Firidun bəyin “materialları” da təzkirələrdən
az fərqlənir. Burada ədəbiyyat və sənət nümunələrinin sistemli,
elmi təhlili yoxdur. Burada ədəbiyyatın sinfi bir məfkurə kimi
ictimai hadisələrlə əlaqəli təhlilini axtaramaq nahaqdır. Yenə
həmin illərdən başlayaraq “Kommunist” qəzetinin nəşr etdiyi
silsilə kitablar da bir həvəskarın şəxsi zövqi ilə bağlı olaraq
yığdığı və ancaq tarixi, faktik cəhətdən müxtəsər izah vərdiyi
materiallardır.
1930-cü illərə qədər Bakıda, Tiflisdə, Təbrizdə, Tehranda bu
tipli, ya buna oxşar kitablar olmuşsa da, bunların heç birində
1905-ci ildən sonrakı dövr ədəbiyyatı mövzu olmamışdır.
Yalnız son illərdə yeni yetişən gənc ədəbiyyat alimləri bu
dövrin ayrı-ayrı mühüm simalarının tədqiqinə səy etmiş,
keçmişlərdən çox fərqli olaraq əsasən faydalı kitablar yazmışlar
3
.
Orta-ali məktəblər üçün dərsliklər yaratmışlar
4
. Bundan başqa
ədəbi-tarixi icmallarda, ayrı-ayrı yazıçıların külliyatına,
ədəbiyyat məcmuələrinə vərilən müqəddimələrdə
5
bu dövrün ən
görkəmli yazıçıları haqqında məlumat-
1
F.Köçərli. Azərbaycan ədəbiyyatı tarixi materialları, II c, (4 hissə), Ba-kı, 1925-26.
2 “Mirzə Şəfi Vazeh”, “İmadəddin Nəsimi”, “Ağa Məsih Şirvani”, “Bahar Şirvani” və b.
3 M.İbrahimov. Böyük demokrat, Bakı, 1939, C.Xəndan. Sabir, Bakı, 1940.
4 C. Xəndan. Azərbaycan ədəbiyyatı (XX əsr) (əl yazması hüququnda), Bakı, 1939;
M.Arif, C.Xəndan. XX əsr ədəbiyyatı, Bakı, 1941.
5Antologiya Azerbaydjanskoy poezii, Moskva, 1939.
32
lar yazılmışdır ki, bunların hamısı həmin dövrün tədqiqinə bir
hazırlıq olmuşdur.
Nəhayət, müharibə illərində SSRİ Elmlər Akademiyası
Azərbaycan Filialının təşəbbüsü ilə iki cildlik “Müxtəsər
Azərbaycan ədəbiyyatı tarixi” nəşr edilmişdir ki
1
, həmin əsərin
mühüm bir fəsli (V fəsil) bu dövr ədəbiyyatı tarixinin
konspektindən ibarətdir
2
.
Azərbaycanda ədəbi məktəblərin tədqiqinə həsr olunan bu
əsərdə müəllifin qarşısına qoyduğu vəzifə yalnız əsas üslubların
yaranması, inkişaf və xasiyyətnaməsini vərmək deyildir. Vəzifə
həm də Azərbaycan ədəbiyyatında əmələ gələn tarixi dönüşün,
köhnə, sxolostik ədəbiyyat ilə yeni ədəbiyyatın fərqinin bu
spesifık məfkurə sahəsində necə əks olunduğunu göstərməkdən
ibarətdir.
Azərbaycanda realizmin, romantizmin və ya başqa ədəbi
cərəyanların səciyyəsi, xasiyyətnaməsi, inkişaf yolu hələ də
aydınlaşdırılmamışdır. Bu dövrün ədəbiyyat həyatı məfkurəvi bir
proses kimi tədqiq olunmamışdır.
Bir sıra mühüm ədəbi sənədlər, hadisələr, nəinki orta
səviyyəli, hətta görkəmli ədəbi simalar ədəbiyyat tariximizdən
kənarda qalmış, oxucuya tanıdılıb təqdim edilməmişdir. Əlbəttə
ki, bu vəziyyət heç vaxt bu dövr ədəbiyyatının qonşu Şərq
ölkələri ədəbiyyatına olan böyük təsirini göstərməyə imkan
vərməzdi. Bundan əlavə, ədəbiyyat hərəkatının özü, əməli
cəhətdən də belə bir əsərə olan ehtiyacı zəruriləşdirmişdir. Çünki
bugünkü ədəbiyyatımızın özündə bir sıra yazıçıların üslub və
yaradıcılığı
əsrin
əvvəllərində böyük realistlərin
müəyyənləşdirilmiş üslubu ilə, Sabir satira məktəbi ilə
əlaqədardır.
1
Müxtəsər Azərbaycan ədəbiyyatı tarixi, I-II c, Bakı, 1943-44.
2
V fəslin mətni bu sətirlərin müəllifinindir
Dostları ilə paylaş: |