98
atdı. Moskvadakı türk səfiri Mehmet Açıkalın Çörçillin Türkiyə rəhbərləri ilə
SSRİ və Türkiyə arasında münasibətlərin yaxşılaşdırılmasının
zəruriliyini özündə
ehtiva edən məktub mübadiləsi haqda Molotova məlumat verdi (65). Lakin
bundan sonrakı dövrdə müttəfiqlər arasında bir sıra müzakirələr keçirilməsinə
baxmayaraq, Sovetlərin Türkiyəyə münasibəti sərt addımlarla müşayiət olunmağa
başladı. 1943-cü ilin yayında hakim Xalq Respublikaçı Partiyanın VI qurultayı
haqqında toplanan materiallar və qurultayın nəticələrinin Sovet orqanları
tərəfindən dəyərləndirilməsi bunu açıq ifadə edirdi.
Türkiyə hökumətinin kadr bazasını təşkil etdiyindən Xalq Cümhuriyyətçi
Partiyanın fəaliyyəti bütövlükdə Sovet səfirliyinin və xüsusi xidmət orqanlarının
diqqət mərkəzində idi. Partiyanın 1943-cü ilin iyun ayının 8-dən 15-nə qədər
keçirilən VI qurultayı haqqıında Ankaradakı Sovet səfirliyi 18 səhifəlik arayış
hazırlayıb SSRİ Xarici İşlər Komissarlığına göndərmişdi. Sovet səfirliyinin
hazırladığı arayışda qeyd olunurdu ki, Xalq Respublikaçı Partiyanın son
qurultaylarında partiyanın rəhbər orqanlarının işinə tənqidi münasibət bəslənilmir,
qurultaylarda ancaq rəsmi şəxslər çıxış edir, nizamnamə və proqram
komissiyalarını çıxmaq şərti ilə partiyanın heç bir rəhbər orqanı qurultaya hesabat
vermir, qurultay partiyanın bütün orqanları üçün məcburi olan qərarlar qəbul
etmirdi. Bununla bərabər arayışda göstərilirdi ki, yüksək rəhbərlik partiya
qurultayının tribunasından hökumətin daxili və xarici siyasətini, habelə millətin
qarşıdakı vəzifələrini müəyyən etmək üçün bacarıqla istifadə edir. Ən nəhayət,
arayışın giriş hissəsində qeyd edilirdi ki, partiya qurultaylarından demaqogiya
məqsədləri üçün geniş istifadə edilir, bir qayda olaraq demokratiya milli birlik
haqqında, iqtisadiyyatın inkişafı, millətin maddi vəziyyətinin yaxşılaşdırılması
sahəsində partiya və hökumətin uğurları haqqında hay-küy qaldırılır (66).
Sovet səfirliyinin məlumatına görə, Xalq Respublikaçı Partiyanın VI
qurultayında 800 nümayəndə iştirak edirdi. Bundan 278 nəfəri vilayətlərdən
gəlmiş, qalanı isə nizamnaməyə görə qurultayda həlledici səs hüququna malik
partiya rəhbərləri və Millət Məclisinin deputatlarından ibarət idi. Prezident
İ.İnönünün qurultaydakı çıxışı arayışda geniş təhlil edilirdi. İ.İnönü müharibədən
kənarda qalmaq istiqamətində hökumətin fəaliyyətini yüksək qiymətləndirirdi.
XRP-nin VI qurultayında beynəlxalq münasibətlərlə bağlı partiya proqramına
edilən dəyişikliklər və əlavələr Sovetlərin narahatlığına səbəb olmuşdu. Orada
göstərilirdi ki, beynəlxalq münasibətlərdə partiya digər xalqların maraqlarına
ziyan vurmayan, bütün bəşəriyyətin rifahına istiqamətlənmiş türk millətçiliyindən
mühüm amil kimi istifadə etməlidir. Sovet səfirliyinin arayışında göstərilirdi ki,
partiya proqramında Türk milləti və millətçiliyinin belə şərhi bizim şübhələrimizi
təsdiqləyir ki,
99
Türkiyə gələcək sülh konfransında beynəlxalq ədalətin və beynəlxalq hüququn
"tərəfdarı", kiçik ölkələrin "müdafiəçisi" rolunda çıxış emtəyə Avropa işlərində
böyük dövlət mövqeyi tutmağa hazırlaşır (67). Sovet səfirliyinin narahatçılığı
onunla bağlı idi ki, bu ideya hələ qurultaydan qabaq bir neçə dəfə türk
mətbuatında deyilmiş və xarici işlər naziri N.Menemençioğlunun Beynəlxalq
Hüquq İnstitutunun açılışındakı çıxışında irəli sürülmüşdü.
Proqrama yeni əlavə edilən "Müharibə zamanı rəhbərlik" və "Müharibədən
sonrakı dövrün niyyətləri" fəsilləri də Sovetlərin diqqətini cəkmişdi. Orada
göstərilirdi ki, Türkiyə bitərəflik siyasətini axıra qədər davam etdirmək
niyyətindədir və ölkə üçün "Yurdda sülh, cahanda sülh" siyasətinin prinsipləri
dəyişilməz olaraq qalır. Eyni zamanda əlavə edilirdi ki, Türkiyə onun şərəf və
milli maraqlarına toxunulmayana qədər sülhü qoruyacaqdır. Bununla yanaşı ona
da diqqət yetirilirdi ki, partiya onun arzusundan asılı olmayaraq millətin
muharibəyə girmək imkanını da nəzərdən qaçırmayacaqdır. Ona görə də milli
müdafiənin möhkəmləndirilməsi müharibə olacağı təqdirdə millətin bütün maddi
və mənəvi gücünün hazır vəziyyətdə saxlanması zəruri hesab edilirdi (68).
Qurultayda səslənmiş belə fikirləri Sovetlər, sülh konfransında öz maraqlarını
uğurla müdafiə etmək üçün Türkiyənin real gücə arxalanmaq niyyətləri ilə izah
edirdilər. Onların fikrincə, Ankaranın inadla bitərəflik siyasəti yürütməklə yanaşı,
geniş hərbi proqram həyata keçirməsi və müdafiə işlərinə böyük vəsait qoyması
bununla bağlı idi. Ankaradakı Sovet səfirliyinin attaşesi B.Savinov yazırdı: "Onlar
(türklər - C.H.) arxalarında çox böyük, zəhmli silahlı qüvvələrə güvənməklə sülh
konfransına gəlmək istəyirlər" (69).
XRP proqramına müharibədən sonrakı dövrlə bağlı yeni istiqamətlərin əlavə
edilməsi Sovet orqanlarını daha da şübhələndirmiş və hələ uzaq üfüqdə görünən
sülh konfransında Türkiyənin güclənəcəyindən ehtiyatlanmaq fikrini doğurmuşdu.
XRP -nin VI qurultayında bitərəflik siyasətinin davam etdirilməsinin zəruriliyi
qeyd edilsə də, iyun ayının 15-də qurultayın sonuncu günü Baş nazir
Ş.Saracoğlunun müharibədən kənarda qalmaq siyasətinin davam etdiriləcəyi bir
daha vurğulansa da, müttəfiqlər tərəfindən Türkiyəyə qarşı təzyiqlər artmaqda idi.
Ankaradakı Britaniya böyük elçisi 1943-cü ilin yayında açıq şəkildə bəyan etmişdi
ki, Türkiyə yaxın zamanda müharibəyə girməklə müharibədən sonra tənha qalmaq
arasında seçim etməlidir (70).
Türkiyənin müharibəyə qatılması istiqamətində eyni təhdidlər Sovetlər
tərəfindən də hiss edilməkdə idi. 1943-cü ilin iyul ayının 16-da SSRİ-nin
Ankaradakı səfiri S.Vinoqradov xarici işlər komissarı V.Molotova yazdığı
məktubda Türkiyəyə qarşı təzyiqləri artırmağı təklif edirdi. O