121
təxminən səkkiz il sonra SSRİ Xarici İşlər Komissarlığının belə geniş şəkildə ona
qayıtması, konfransın keçirildiyi şəraiti dərindən təhlil etməsi, Sovet İttifaqının
narazı qaldığı məqamları dəqiqliklə aydınlaşdırması Boğazlar məsələsi barədə
Montrö sazişini təftiş etmək istiqamətində Sovetlərin gizli niyyətlərindən xəbər
verirdi.1944-cü ilin oktyabr ayının 9-da Moskvada U.Çörçillin İ.Stalinlə
danışıqları başlanan zaman Sovet tərəfi Boğazlar haqında məsələnin müzakirəyə
çıxarılmasına ciddi səkildə hazırlaşmışdı. Həmin danışıqlarda Britaniya tərəfindən
A.İden,Moskvadakı səfir A.Kerr, Çörçillin tərcüməçisi C.Birs, Sovet
tərəfindənV.Molotov və Pavlov iştirak edirdi.
Moskva danışıqlarında ilk olaraq cəbhələrdəki vəziyyət, Polşaya münasibət və
Balkanlarda nüfuz dairəsi müzakirə edildi. Britaniya Baş naziri Çörçillin təqdim
etdiyi "qaralama sənəd"ə görə Rumıniya 90 faiz Rusiya, 10 faiz digərlərinin,
Yunanıstan 90 faiz İngiltərə (ABŞ-la əməkdaşlıqda), 10 faiz digərləri,
Yuqoslaviya və Macarıstan 50 faiz 50 faizə, Bolqarıstan 75 faiz Rusiya, 25 faiz
digərlərinin təsirinə aid edilirdi. "Faiz Sazişi"ndə İ.Stalinin diqqətini cəlb edən
əsas məsələ Yunanıstan məsələsi idi (40). Bu sənəd əslində Yunanıstanı çıxmaq
şərti ilə SSRİ-nin Balkanlarda üstün təsirini təmin edirdi. Bununla belə İ.Stalin
qeyd etdi ki, Bolqarıstanda İngiltərə üçün nəzərdə tutulan 25 faiz cədvəldəki digər
rəqəmlərlə həmahəng deyildir. O belə bir düzəliş etməyi zəruri sayırdı ki,
Bolqarıstanda 90 faiz Sovet İttifaqı, 10 faiz İngiltərə üçün nəzərdə tutulmalıdır.
Balklanlar məsələsi müzakirə edilən zaman V.Molotov Türkiyə məsələsinin
bura aid olub-olmaması ilə maraqlandı. Çörçill Türkiyə məsələsinə toxunmasa da,
ingilislərin fikrində olanları açıqladığını bildirdi və məsələni axıra qədər həll
etmək üçün bir daha görüşməyin zəruriliyini qeyd etdi. Bundan sonra İ.Stalinlə
U.Çörçill arasında Qara dəniz Boğazları və Türkiyə haqqında maraqlı mükalimə
başlandı. İ.Stalin dedi: "Əgər söhbət Türkiyədən gedirsə, Montrö sazişinə görə
Türkiyə Boğazlarda bütün hüquqlara malik olduğu halda, Sovet İttifaqının çox az
hüququ vardır. Montrö sazişinə görə yapon imperatorunun nə qədər hüququ varsa,
Sovet İttifaqının da bir o qədər hüququ vardır". İ.Stalin belə hesab edirdi ki,
nıüasir şəraitə köklü şəkildə uyğun gəlmədiyindən Montrö sazişinə baxmaq
haqqında məsələni hökmən müzakirə etmək lazımdır. U.Çörçill cavabında qeyd
etdi ki, Türkiyə indi müharibəyə daxil olmaq hüququnu itirib. Əvvəllər o
müharibəyə ona görə girmədi ki, müasir silahı olmadığından Almaniyadan
qorxurdu. Bundan başqa türklər nəinki müasir silahla davranmağı bacarmırlar,
həm də çoxsaylı hazırlığı olan orduya malik deyillər. Lakin İ.Stalin qeyd etdi ki,
türklər indi Frakiyada 26 diviziya cəmləşdiriblər, məlum deyil onlar bu
diviziyaları kimə qarşı cəmləşdiriblər. Bunu Çörçill türklərin bolqarlardan
ehtiyatlanması ilə əlaqələndirdi və əlavə etdi ki, almanlar fransızlardan ələ
keçirdikləri silahı
122
bolqarlara veriblər. İndiki müharibədə türklər bolqarlardan çəkinməyi öyrəndilər
(41).
Türkiyəyə və Boğazlara münasibətdə U.Çörçillin Tehran konfransındakı
gözləmə mövqeyi ilə 9 oktyabr danışıqlarında Türkiyənin müharibəyə girmək
hüququnu itirməsi barədə fikrini müqayisə edən İ.V.Koçkin belə bir nəticəyə gəlir
ki, bu, Boğqalar məsələsində Türkiyənin Britaniya yardımına hüququnu itirməsi,
İngiltərənin ona "soyuq münasibətinin" təzahürü demək idi (42).
Rusiyanın isti dənizlərə və dünya okeanlarına çıxışına münasibətdə
Britaniyanın siyasətinin dəyişdiyini izah edən U.Çörçill bildirdi ki,
Britaniyanın siyasəti Rusiyanı isti dənizlərə və böyük dünya okeanlarına
buraxmamaqdan ibarət deyildir.Əksinə Britaniyalılar bu məsələni Britaniya-
Rusiya dostluğunun bir elementi hesab edirlər. İndi Dizraili və Kerzonun siyasəti
mövcud deyildir. Bu açıqlamadan sonra o, İ.Stalinin Montrö sazişində hansı
dəyişiklikləri etmək barədə fikrini soruşdu. Lakin İ.Stalin yalnız ümumi
müddəaların üzərində dayandı və məsələnin xırdalıqlarını açıqlamadı. O, bildirdi
ki, Montrö sazişində hansı dəyişiklikiərin lazım olduğunu, Sazişdə nəyi
əvəzləmənin gərəkliliyini deyə bilməz, lakin o hiss edir ki, saziş müasir şəraitə
uyğun deyildir və Rusiyanın əleyhinə yönəlmişdir. İ.Stalin ilk növbədə Montrö
sazişinə baxılmasını gündəliyə gətirməyə çalışırdı, və bu məqsədlə Sazişin prinsip
etibarı ilə dəyişilməsinə Çörçillin münasibətini öyrənmək istəyirdi. İ.Stalin
deyirdi: Ola bilməz ki, Sovet İttifaqı kimi böyük bir dövlət belə bir qorxunun
altında yaşasın ki, Türkiyə kimi kiçik bir dövlət boğazları bağlaya bilər və bizim
idxalatımızı, ixracatımızı və ya müdafiəmizi sual altında qoya bilər. İ.Stalin əlavə
etdi ki, o, Türkiyənin suverenliyinə toxunmaq istəmir, lakin belə bir vəziyyətə
dözmək olmaz ki, Türkiyə Sovet ticarət və gəmiçiliyinin boğazından yapışmış
olsun. U.Çörçill prinsip etibarı ilə Stalinin fikirlərini bölüşdüyünü bildirdi, lakin o,
hesab edirdi ki, bu məsələni kağız üzərində bir qədər sonra qeydə almaq lazımdır.
Belə ki, Çörçillin fikrincə, əks təqdirdə Türkiyə qorxa bilər və fikirləşər ki, ondan
İstanbulu güzəştə getməyi tələb edirlər. U.Çörçill Sovetlərin belə bir arzusuna
tərəfdar idi ki, Rusiya həm hərbi, həm ticarət gəmiləri üçün Aralıq dənizinə
çıxmaq imkanı əldə etməlidir. O ümidvar olduğunu bildirirdi ki, Sovet İttifaqı ilə
bu məsələdə dostcasına işləyə biləcəklər.Boğazlar məsələsinə münasibətdə Çörçill
Britaniya nöqteyi-nəzərini belə şərh etdi: "Biz istəyirik ki, bu məsələyə ehtiyatlı
addımlarla yaxınlaşaq ki, Türkiyəni qorxutmayaq. Əgər Sovet İttifaqı ilə İngiltərə
ümumi masa arxasıında oturub barışıq haqqında saziş tərtib etsəydilər və əgər
ruslar soruşsaydılar ki, ingilislər Sovet hərbi və ticarət gəmilərinin Aralıq dənizinə
çıxış imkanı verilməsinə razıdırlarmı, onda o, deyərdi ki, Böyük Britaniya bunun
əleyhinə deyildir". İ.Stalin qeyd etdi ki, o bu məsələdə