Himalay Ənvəroğlu __________________________
223
Bu janra öz haqqı və hüququ
ilə sahib olan ədibin ilk
romanının və sonrakı romanlarının da ədəbiyyatımızda, xüsusilə,
bədii nəsrdə mühüm hadisəyə çevrilib, məhz romansevərlərdə
böyük maraq oyatması təsadüfi deyil. Təsadüfi deyil ona görə ki,
böyük səbr və təmkinlə, həssaslıqla janrın ləyaqətinə yanaşan
I.Əfəndiyev romanda öz yerini qəti müəyyən etdi. Onun şəxsində
Azərbaycan romanı eninə deyil, dərininə inkişaf etməyə başladı.
Janr zahiri təəssüratlardan,
yersiz təsvirlərdən təmizləndi, sanki
subyektin daxili aləminə çəkildi, poetikasında bu cəhətlərin
qərarlaşmasına üstünlük verdi. Ilk romanlarının qəhrəmanları
dövrümüzün canlı müasirləri olsalar da, heç də
ideallaşdırılmadılar. Ideallaşan I.Əfəndiyevin sənəti, poetikasının
özünəməxsus, davamlı komponentləri idi. Obrazlar ictimai ger-
çəkliyin doğurduğu tiplər olduğu üçün onlar ideallaşa bilməzdilər
və müəllif də bunları mühitin fövqünə qaldırmır, şəraitlə vəhdətdə
təsvir edirdi. Yəni xoşbəxtlikdən insani tərəf, müəllif baxışlarına
yaxın olan subyektiv başlanğıc I.Əfəndiyev romanlarında daim
üstünlük təşkil etmişdir. Bu meyl nəinki aparıcı qəhrəmanların
şəxsində, eyni zamanda, onların xarakterlərinin açılması
təkamülündə, ümumən, bütün bədii strukturda özünü göstərirdi.
Çünki romanın hər bir zərrəsində müəllif başlanğıcı, həssaslığı
hiss
olunurdu və ən kiçik cəhət, zahirən "əhəmiyyətsiz" görünən
də "nəzarətdən" yayınmırdı, yazıçı münasibətindən keçirilirdi. Ilk
baxışda "həyat forması" kimi meydana çıxan romanlar əslində
axtarışların və kəşflərin yüksək sənət yolu ilə reallaşan formasıdır.
Romanların süjet və kompozisiyasını orijinal üsulla quran,
gözlənilməz gedişlərlə oxucunu heyrətləndirən ədibin sənətinə
maraq bu baxımdan təbiidir. Lakin bu zaman mübahisələrin,
oxucu və tənqidçilər arasında fikir müxtəlifliyinin olması da
mümkündür. Bu, I.Əfəndiyevin roman qəhrəmannlarının
özünəməxsus xarakterləri, həyata baxışları ilə yanaşı, həm də
təhkiyənin tərkibinin mürəkkəbliyi ilə bağlıdır. Orijinal yol
______________________
Азярбайъан романынын инкишаф проблемляри
224
tutmaq, yeni cığır açmaq, sənəti keçilməmiş yollarla
irəlilətmək,
qəhrəmanların xarakterlərindəki incə məqamları ustalıqla reallaş-
dırmaq müəllifə asan başa gəlmədiyi kimi oxucuların da bədii
təfəkküründə birdən-birə "vətəndaşlıq hüququ" qazanmır.
I.Əfəndiyev romanlarının poetik qənaətləri zamanın ədəbi
prosesini qabaqlayır, tənqidçinin şüuruna yeni predmet verir.
Onun romanlarının bədii təsir gücü böyükdür, nüfuz dairəsi geniş-
dir. Yazıçının "Söyüdlü arx" romanında Nuriyyə, "Körpüsalanlar"
(1960) romanında Səriyyə, "Dağlar arxasında üç dost" (1963)
romanında Səlimə, "Sarıköynəklə Valehin nağılı" (1978)
romanında Sarıköynək qarşımızda yeni bir aləm açır, həyatı
duymaq və dərk edib qiymətləndirməyin sirlərini meydana çıxarır
və bəzən özləri bir sıra prinsiplərin daşıyıcılarına, meyarına çev-
rilirlər. Onlar bir tərəfdən canlı gerçəkliklə nəfəs alan xarak-
terlərdir, digər tərəfdən bütün özünəməxsusluqları ilə yaradılan
bədii surətlərdir. Bunların ümumi, səciyyəvi cəhətləri fərdi
xüsusiyyətlərini, maraqlarını heç vaxt üstələyib öz içərisində
əritmir. Yəni gerçəkliyin hansı mündəricədə, nə kimi siyasi-ideo-
loji "rəngdə" olmasından asılı olmayaraq I.Əfəndiyev qəh-
rəmanları şəxsi, subyektiv-fərdi meyllərdən çəkinmirlər. Başqa
sözlə, vətəndaşlıq pafosu ön planda olub müəllifin estetik idealı
ilə birləşsə də, onlara öz həyatını yaşamaq imkanı verilir. Bu,
onları "arzu olunan" ictimai
ideala qovuşdurmasa belə,
I.Əfəndiyevin aparıcı roman qəhrəmanları tale yollarına öncə
Nuriyyənin ("Söyüdlü arx") ömür yolunun təhkiyəsi ilə,
tərcümeyi-halının çözülməsi ilə başlayır. Lakin bu ilk uğurlu
təkanın fiziki və mənəvi təsir gücü getdikcə artır, şiddətlənir.
Nuriyyə Azərbaycan oxucularının sevimlisinə çevrilir. O, mənsub
olduğu xalqla tez bir zamanda ünsiyyət yarada bilir. Nuriyyə ruhi-
mənəvi bütövlüyün, kamilliyin daşıyıcısına çevrilir, şəxsiyyətində
ən zərif və incə keyfiyyətləri birləşdirdiyi və şəxsi duyğuları
Himalay Ənvəroğlu __________________________
225
ümuminsani istəyə qovuşdurub fərdi meyllərdən uca durduğu
üçün nurlu və işıqlı obraza çevrilir.
I.Əfəndiyev zaman, şəxsiyyət və tale problemləri ilə bağlı
axtarışlarını ardıcıl şəkildə davam və inkişaf etdirirdi. Bu
axtarışlar problemlərin müvafiq olaraq "Körpüsalanlar", "Dağlar
arxasında üç dost", "Sarıköynəklə Valehin nağılı" çözümünə
gətirib çıxardı. Başqa sözlə "Söyüdlü arx" romanında qoyulub
həll edilən mənəvi problemlər sonrakı əsərlərdə bir
qədər də
genişləndi və dərinləşdirildi. Bu romanlar müəllifin insan və
cəmiyyət, ailə, şəxsiyyət və ləyaqət anlayışları ilə bağlı bədii
konsepsiyasını reallaşdıran dəyərli nümunələrdir.
"Söyüdlü arx" romanının aparıcı qəhrəmanı Nuriyyənin əxlaqi-
mənəvi qənaətləri mənsub olduğu xalqın milli mənəvi dəyərləri
ilə birbaşa bağlıdır. I.Əfəndiyevin bu qəhrəmanının bizdə oyatdığı
ilkin qənaəti məhz belədir. Sonradan görəcəyik ki, bunlar
Nuriyyənin əməl və qayəsində, onun ömür yolunda reallaşır. O,
hər şeydən öncə roman qəhrəmanıdır, sənət yolu ilə yaradılan
obrazdır. Başqa sözlə, müəllif konsepsiyası əsasında işlənən insan
surətidir. Lakin konkret idealın daşıyıcısı olsa da, həyatda ya-
şayan,
fəaliyyət göstərən, özünün ömür yolu olan insandır.
I.Əfəndiyev Nuriyyə obrazını yaratmaqla insan qəlbinin dərin-
liklərinə nüfuz edə bilən və bu qəlbdəki zərif tellərin kövrəkliyini
həssaslıqla duyan bir sənətkar olduğunu nümayiş etdirdi.
"Söyüdlü arx", xüsusilə, onun qəhrəmanı Nuriyyə haqqında vaxtı
ilə tənqid və ədəbiyyatşünaslıq geniş və tutarlı fikirlər söyləmiş,
əsərin uğurlarını müxtəlif baxımdan dəyələndirmişdir. Məsələn,
Nuriyyənin bir obraz kimi pafosunu açıqlamağa çalışan Y.Seyi-
dov yazmışdır: "Bu yeni insan –sovet adamı bizim müasirimizdir,
bizimlə birgə yaşayıb yaradır. Bəşəriyyət tarixində tamamilə yeni
olan xarakteri uydurmaq, quraşdırmaq yox, varlığını dərindən
öyrənmək, onun əməllərini görmək, arzularına qulaq asmaq
lazımdır.
______________________
Азярбайъан романынын инкишаф проблемляри
226
Tarixdə bizə məlum olan
hər bir epoxa, ictimai qurulu şöz
idealına uyğun insan tipi yaratmışdır" (119, səh.78). Göründüyü
kimi, tədqiqatçı Nuriyyəni "sovet adamı" kontekstində dəyərlən-
dirir. Başqa sözlə, obrazın pafosunu "sovet adamı" - "yeni insan",
"bizim müasirimiz" olması ilə əlaqələndirir. O, "epoxaya, ictimai
quruluşa", bu quruluşun "idealına uyğun insan tipidir" və "partiya
və hökumətin qayğısı ilə oxumuşdur" (119, səh.82). Bütün bun-
lardan sonra tədqiqatçı "vətəndaşlıq borcunu" ön plana çəkərək
qəti fikrə gəlir ki, "Nuriyyənin
xarakteri vəzifəsinə, ictimai borca
münasibətdə açılır" (119,səh.83). Lakin Nuriyyənin xarakterinin
bir sıra mühüm cizgiləri həmin bu "vəzifə" yükünün altına gir-
məzdən və "ictimai borc" götürməzdən əvvəl açılmağa başlamış-
dır. "I.Əfəndiyev" monoqrafiyasının bir yerində Y.Seyidov sözü
gedən əsərin predmetini dəqiq ifadə edən bir fikir söyləyir: "Sö-
yüdlü arx"da konflikt mənəvi planda, adamların ruhi aləmində ge-
dir (119, səh.84). Obrazı vəzifə borcuna, ictimai borca və və-
təndaşlıq münasibətinə görə qiymətləndirməyi ruhi-mənəvi "plan-
da" qiymətləndirməklə eyniləşdirmək olmaz. Aydındır ki, ruhi-
mənəvi tərəf əzəli və əbədi olandır. O, həm milli və bəşəridir,
həm də birbaşa ilahi, substansional başlanğıcla bağlıdır. Vəzifə
borcu, ictimai borc və vətəndaşlıq
borcu ruhi-mənəviyə nisbətdə
solğundur.
Doğrudur, Nuriyyə təyinat yerinə gəlib Güney qışlaqda
fəaliyyətə başladıqdan sonra vətəndaşlığını böyük işgüzarlıqla hə-
yata keçirir, sözün həqiqi mənasında fədakarlıq göstərir. Mühiti
sağlamlaşdırır, Imi, Cimi kimi "işgüzar işsizlər"i yalnız "təşəb-
büs" irəli sürməkdən xilas edərək faydalı əməyə cəlb edir. Təkcə
bu məsələdə deyil, bir çox vacib problemlərin həllinə, o
cümlədən, Söyüdlü arxın Quzey qışlağa qədər çəkilməsinə səy
göstərir, bu məsələyə münasibətdə Nəriman əmiyə təsir edərək
onu öz fikrindən döndərir. Ümumiyyətlə, Nuriyyə hadisələrin