149
Meksika və Mərkəzi Amerika). Həmçinin dərinlik tektonik tikişləri zəncirvarı
cavan vulkanlarla müşayət olunur.
Şimali-Amerika Kordilyeri qurşağının əsas
strukturunu Kordil yerin özü
kimi şimal-qərb istiqamətli və təxminən 1500 km uzanan San-Andreas dərinlik
qırılmasını hesab etmək olar. Bu struktura yerdəyişmə kimi baxır və onu
təxminən üst yura yaşlı qeyd edirlər. Suben istiqamətli qırılma zonaları çox
zaman öz davamını Sakit okeanın eninə qırılma zonalarında tapır. Məsələn,
Merrey, Payonir, Mendosino və s. zonalarda qurşağın lineament şəkli həm
qurşaqda, həm də qonşu Şimali Amerika platformasında intensiv inkişaf etmiş
submeridional və şimal-şərq istiqamətli dərinlik qırılmaları haqqında əlavə
məlumat verir.
Ümumiyyətlə (uzununa - şimali-qərb, eninə şimali-şərq və diaqonal –
suben və submeridional istiqamətli lineamentlər qarşılıqlı kəsişərək, müxtəlif
formalı (üçbucaq, düzbucaqlı, romboidal və s.) gərgin lineament sahələri əmələ
gətirir (şəkil 64).
Appalaç və Sakit okean qurşaqlarının dağ qırışıqlıq qurumları müasir
strukturun miqyaslarının və geoloji inkişaf
tarixinin fərqinə baxmayaraq,
lineament sahəsinin qanunauyğunluqlarının daimiliyinə əyani misaldır. Belə ki,
hər iki qurşağın strukturlarında əsas rolu, bəlkə də, regionlarda müasir
qalxmaları məhdudlaşdıran qurşaqların uzununa şimal-şərq (50
0
) istiqamətli
lineamentlər oynayır. Bu qırışıqlıq qurşaqların müasir görünüşünün forma-
laşmasında eninə şimal-qərb (320-330
0
) istiqamətli lineamentlərin də əhəmiy-
yəti az olmamışdır.
Appalaç və Sakit okean qurşaqlarının geoloji və geomorfoloji zo-
nallığında və həmçinin onların qonşu qədim platformalarla Şimali-Amerika,
Şərqi-Sibir və cavan okeanlarla birbaşa struktur əlaqələrində bu istiqamətli
lineamentlərin az əhəmiyyəti olmamışdır. Onlar kontinental dağ qırışıqlıq
qurumlarından keçərək, yuxarıda göstərilən qonşu strukturların
daxilində də
izlənirlər.
Ümumiyyətlə, müxtəlif miqyaslı kosmik şəkillərdə deşifrələnmiş linea-
ment rəsmləri əsasən ortoqonal və diaqonal istiqamətli lineamentlərdən təşkil
olunmuşdur ki, onlar da arasındakı məsafə 200-300 km-dən çox olmayan,
yuxarıda göstərilən şəbəkə formalı gərgin lineament sahələri əmələ gətirir (bax
şəkil 64).
Müxtəlif istiqamətli lineamentlərin yaş əlaqələri böyük intervallarda
dəyişir, lakin bütövlükdə, submeridional strukturlar digərlərindən daha qədim-
dir ki, bunu da onların şimal-şərq istiqamətli, hersen mərhələli Cənubi Appalaç
strukturları vasitəsi ilə kəsilməsilə (hətta yerdəyişməsilə) təsdiq etmək olar.
150
9.7. Yerin lineament tektonikasının
xüsusiyyətləri
Platformaların və qırışıqlıq qurşaqların lineament tektonikasının
nəzərdən
keçirilməsindən sonra, bir sıra nəticələrin əldə edilməsi mümkündür.
Birincisi, aydın olur ki, lineamentlər kifayət qədər
muxtardır (müstəqil-
dir) və heç də həmişə və hər yerdə geoloji və geofiziki məlumatlar əsasında
aşkar edilmiş strukturlara uyğun gəlmir. Bu onu sübut edir ki, səth
geologiyasının struktur planları ilə yer qabığının müxtəlif dərinlik səthləri
uzlaşmır. Bütövlükdə, lineamentlərin geoloji strukturlarla qeyri-uyğunluğu,
geoloji strukturların elementləri ilə çox çüzi uyğunluğu, relyefin və landşaft ele-
mentlərinin
praktiki olaraq, 100% nəzarət olunması yerin lineament karkasının
(gövdəsinin) qədimliyi fikrinə gətirib çüxarır. Lineamentlərin bəzi hissələri
seçmə cavanlaşmaya və fəallığa məruz qalır ki, bu da dəqiq istiqamətlənmiş
struktur xətlərin keçmiş geoloji dövrdə yaranma tarixini və inkişafını şərt-
ləndirir. Müasir geomorfoloji şəkildə isə müsbət və mənfi elementlərin isti-
qamətlənməsini müəyyən edir.
İkinci – lineamentlər və lineament sistemlərinin planetar və ya tranzitliyi
ilə əlaqədardır. Ayrı-ayrı lineamentlər (və onların sistemləri) təəccüb doğuran
daimiliklə, qədim platformaların və cavan qırışıqlıq qurşaqların, müasir də-
nizlərin və okeanların altından kifayət qədər uzun məsafələrdə izlənir (şəkil 67).
Şəkil 67. Qara dəniz çökəkliyinin xətti strukturları. B.V.Seninə görə:
1 – xarici şelfin qaşı - həqiqi, 2 – anomal dik yamaclı şelf, 3-4 - pillələrin qaşı: 3– regional, 4– lokal (a –
həqiqi, b– fərz edilən); 5– pillələrin arxa tikişləri; 6– axımın son qapalı hövzələri: a – dərinsulu yataqda,
b–şelfdə; 7– relyef əmələgətirən lineamentlər (geomorfoloji səthlərin kifayət qədər böyük deformsiyaları).
151
Belə transplanet tranzitliyinə misal, Baltik qalxanından qədim Rus
plitəsini, Ural qırışıqlıq qurşağını, cavan Qərbi-Sibir plitəsini, qədim Şərqi-Sibir
platformasını, heterogen Sakit okean qırışlıq qurşağını, Sakit okean akva-
toriyasını, Şimali-Amerika Kordilyeri qırışıqlıq qurşağını, qədim Şimali-
Amerika platformasını və s. kəsən Lavraziya platformasının
suben dairəsi
istiqamətli lineamentləri ola bilər (şəkil 64).
Belə daimiliklə, Baffinova Zemlya-Çili Andı, Skandinaviya yarımadası
Cənubi-Afrika, Taymır yarımadası,Hindi-Çin yarımadası trassı boyu subme-
ridional lineament zonaları izlənilir. Uzunluğu 10 000 km və daha çox, qalınlığı
əsasən 1000 km-dən artıq olan bu zonaların mövcudluğu dərinlik qeyri-
bircinsliyini təsdiq edir. Şimal-qərb, Baltik-İndoneziya, Alyaska-Braziliya və s.;
şimal-şərq Pireney-Yamal, Kalaxari-Kolıma və s. trassı boyu uzanan diaqonal
lineament zonaları da analoji miqyasa malikdir.
Yerin lineament tektonikasının
üçüncü xüsusiyyəti, müxtəlif miqyaslı
kosmik şəkillərin deşifrələnməsindən alınan lineament rəsminin ilkin əsasın
ortoqonal və diaqonal istiqamətlərin saxlanmasına əsaslanan
konservativ
olmasıdır. Lakin bu, hər bir konkret regionda və hər bir konkret generalizasiya
dərəcəsində müəyyən üstünlük təşkil edən lineament
istiqamətlərinin müşahidə
olunduğunu istisna etmir. Əks halda, ümumi lineament fonunda lineament
konsentrasiyası zonalarını müşahidə edib, qeydə almaq mümkün olmazdı.
Yerin lineament tektonikasının
dördüncü xüsusiyyətini, lineamentlərin və
onların sistemlərinin yerin geoloji strukturlarının müxtəlif miqyaslı elementləri
ilə
müqayisəsi adlandırmaq olar: regional lineamentlərə geoloji strukturların
qırılmaları (pozulmaları), transregionallara - yer qabığının dərinlik qırılmaları,
qloballara (transplanetar) planetar qırışıqlıq qurşaqları sistemi uyğun gəlir. Bu
hal lineament tektonikası və Yer quruluşu elementlərinin birbaşa korrel-
yasiyasını təsdiq edir və bu isə, öz növbəsində, planetin tarixində tektogenez
proseslərinin vahidliyini göstərir.
Lineament tektonikasının
beşinci xüsusiyyəti - lineamentlərin və onların
sistemlərinin geoloji quruluş elementlərinə nisbətən
üstünlüyüdür: geoloji
strukturların müxtəlif dərəcəli elementləri həmişə onlarla eyni miqyaslı line-
ament rəsmlərinin ayrı-ayrı hissələri kimi özünü büruzə verir. Belə şərait, Yerin
lineament karkasının (gövdəsinin) çox qədim yaşlı (arxeyin sonu proterozoyun
əvvəli) olması haqqında nəticə çıxarmağa əsas verir.
İndi də super lineamentlər və litosfer plitələrinin horizontal yerdəyiş-
məsinin uyğunlaşma təsəvvürü ilə bağlı məsələlər üzərində dayanaq.
Bəzi tədqiqatçılar belə hesab edirlər ki, planetar lineamentlərin mövcud-
luğu plitələr tektonikasına zidd olan əsas dəlildir. Digərləri, əksinə hesab
edirlər
ki, Yerin planetar lineamentləri və litosfer plitələrinin relyefi (tədrici üfqi
hərəkəti) arasındakı ziddiyyət (təzad) həlledilməz deyildir. Bu barədə
V.A.Buşun təsəvvürləri çox maraqlıdır. O, hesab edir ki, üfqi hərəkətlər əv-