38
Qərbi Avropanı təmsil edən 21 neft istehlakçısı dövlətləri en-
ergetik təhlükəsizliyi yaxşılaşdırmaq üçün vahid təşkilat
altında birləşmişlər. Sonradan Avropada neft məhsullarına olan
tələbatı və enerji balansını təmin etmək məqsədi ilə yeni
təsisatın formalaşması ideyası ortaya çıxmış və bu məqsədlərdə
ifadə olunan 1991-ci ildə Avropa Energetika Xartiyası
yaradılmışdır. OPEK ölkələri iştirak etmədiyi bu müqaviləyə
əsasən istehsalçılar istehlakçı ölkələrdə baş verəcək enerji
böhranına çatışmayan hissəsinin konpensasiyasını həyata
keçirməyi öhdəyə götürürlər.
1997-ci ildə baş verən neft böhranında dünya bazar-
larında xam neftin bir barellinin orta qiyməti bir il ərzində 20-
22 ABŞ dolları həcmindən iki dəfə aşağı düşərək, 10-11 dollar
arası həddə tərəddüd etmişdir. Lakin 1999-cu ilin sonunda xam
neftin qiyməti dinamikasında yüksəlmiş, böhran dəf edilmiş,
2000-ci ilin fevralında bu qiymət 30 dolları belə aşmışdır.
2000-ci ilin payızı ərəfəsində birjalarda neftin barrelinin 35
dollardan da yüksək həddə qalxması Avroatlantik məkanda
yeni yanacaq böhranına gətirmişdir.
Dünyada neftin qiymətini son dərəcə ciddi inhisarda sax-
layan tənzimləyən mərkəzi təşkilat yoxdur. Neftin qiymətinin
aşağı düşməsinə tarixi proseslərin iqtisadi maraqların, siyasi
gerçəkliklərin təsiri böyükdür. Şübhəsiz ki, bu təsirin nüfuz
dairəsi uzun müddət səngiməyəcəkdir. Bununla belə qiymət
məsələsində OPEK hələ ki, yetərli söz sahibi hesab edilir.
Qiymətin mülayimləşdirilməsi, tarazlıq halına gətirilməsi heç
də hamının mənafelərinə uyğun gəlmir. Bu prosesdə ixracatçı
dövlətlər ümumi məqsədləri ifadə etməkdə o qədər də yekdil
hesab etmək olmaz. 2000-ci il yeni qiymət tendensiyasında
Venesuella və İranın yaxın mövqeləri neftin hasilatının artırıl-
masına yönəlmiş, bazarın idarə edilməsində «Riyad» Qrupunda
birləşən Səudiyyə Ərəbistanı Meksika və Venesuella birliyi
hasilatın artımına ciddi cəhdlər etmişlər. Nəhayət, OPEK-in
2000-ci il Vyana mart görüşü hasilatın artımına qərar vermiş-
39
dir. Sonrakı aylarda neftin qiyməti müəyyən qədər enməyə do-
ğru start götürmüş, bir ay ərzində 20-22 dollar səviyyəyə ensə
də, avqust ayında yenidən yüksələrək böhranlı həddə çatmışdır.
Qiymətin enməsi daha çox Rusiya üçün təhlükəlidir. 2000-ci
ilin dövlət büdcəsinin mühüm hissəsi neftin xarici bazarda
satışında əldə ediləcək gəlir hesabına formalaşdıran ölkədə
qırmızı xətt kimi 1 barreli18-dollar ekvivalentində nəzərdə tu-
tulmuşdur. Bundan yuxarı hədd isə büdcə kəsrinin ödənişinə
yönəldilməlidir. Azərbaycanda da anoloji vəziyyət mövcuddur.
Burada da büdcə hesabında neftin 1 barreli 18 dollar nəzərdə
tutulduğu qeyd olunur. Elə istehsalçı ölkələr vardır ki, onların
neft tələbləri üzrə büdcə dayaqları daha aşağı həddə əsaslanır.
Küveytdə bu 5 dollar təşkil edir. Lakin ölkədə neftin bu
keyfiyyəti ciddi nəzərə alaraq büdcəni neftin iradəsinə
müştərək etməmişdir. Büdcəni neftə əsaslandıranların aqibəti
məlumdur. Hollandiyadakı məşhur sindrom buna parlaq bir
örnəkdir. Məhz bu reallıq ölkədə təsərrüfatın geniş diversifi-
kasiyasının aparılmasını milli məhsul istehsalının çeşidinin,
yeni istehsal-xidmət sahələrinin açılışının genişləndirilməsini
zəruri edir. Bu strategiya ilə büdcəni neft yükündən müəyyən
qədər xilas etmək mümkündür.
Sovetlər İttifaqında qiymət məsələsində aparılan siyasətə
görə neftin qiyməti ilə istehsal xərcləri arasında uyğunsuzluq
var idi. Böyük dövlətin iqtisadi dirçəlişi, stabil inkişafı neft
faktoruna istinad edilirdi. Bazara çıxarılan neft əsasən daxili
sosial-iqtisadi problemlərin həllinə yönəlirdi. Mövcud proses
hasilat templərinə təsir edir, neftqazçıxarma müəssisələri qeyri-
rentabelli planlar əsasında fəaliyyət göstərirdilər. Belə halların
artıq tarixə qovuşduğunu söyləmək hələ tezdir. Qurudakı neft
kompleksində analoji vəziyyət müəyyən özəllikləri ilə hələ də
qalmaqda davam edir. «Azneft» İstehsalat Birliyinin sələfi olan
QNQÇİB-də əsaslı bazar mexanizmləri qurulmadığından bu-
rada istismar xərcləri orta dünya qiymətlərindən o qədər də
fərqlənmir.
40
Respublikamızda müstəqillik əldə etdikdən sonra neftin
qiyməti istehsal xərcləri məsələsi yeni xarakter almışdır. Bazar
iqtisadiyyatına keçid sahədə əsaslı dəyişikliklərin və islahat-
ların aparılmasını tələb edirdi. Strateji proqramlarda təcəssüm
olmayan, radikal tədbirlər istehsal xərclərində ciddi əksini
taparaq qiymətlərin müqayisə edilməz yüksək artması ilə
nəticələnmiş, istehsalın aşağı düşməsi ilə qiymətlərin sürətli
artımı arasında kəskinləşən fərq isə sənaye məhsulun
qənaətbəxş olmayan mübadiləsi şəraitində qiymətin ölçüyə
gəlməz artımına şərait yaratmışdır. Respublika iqtisadiyyatının
digər sahələri ilə sıx əlaqədar olan neft sənayesində qiymətlərin
sürətli artımı məhsulun keyfiyyətinin o qədər də yüksək olması
ilə fərqlənməyən digər sənaye sahələrinin vəziyyətini xeyli
pisləşdirdi. Hasilatı sabitləşdirmək, onun azalmasının qarşısını
almaq üçün isə küllü miqdarda vəsait tələb olunurdu. 1997-
1998-ci illərdə dünya bazarında neftin qiymətinin aşağı
düşməsinin Azərbaycan iqtisadiyyatında ciddi əks olundu.
Qeyd etmək lazımdır ki, bir çox dövlətlər belə halları qa-
baqcadan nəzərə alaraq təhlükəsizlik indikatorları işləyib
hazırlayırlar.
Enerji faktoru ölkənin təhlükəsizliyinin, sosial rifah
halının məhək daşını təşkil edir. 1970-ci illərdəki antiamerikan
isteriyası vaxtı ərəb dövlətləri müharibədən sonrakı dövrdə bu
yataqların işlənməsində iştirak etmiş iri Qərb kompaniyalarını
ərazilərindən qovaraq öz neft şirkətlərini milliləşdirmişlər. Bu-
na cavab olaraq böyük şirkətlər coğrafi uzaq, korrupsiya,
səfalət, zorakılığın geniş yayıldığı siyasi sabit olmayan yeni
neft ehtiyatlarına malik ölkələr-Nigeriya, Anqola, İndoneziya,
Kolumbiyaya, 1980-cı illərdə isə Rusiya, Azərbaycan, Qazax-
stan, Türkmənistana meyl etdilər. Bununla belə, indi dünyada
neftin alternativləri axtarışı digər enerjidaşıyıcılarından fay-
dalanmaq meyli sürət alır. Karbohidrogenlərin karbohidratlarla
əvəz edilməsi etonolun imkanlarında təcəssüm olunur. Burada
xərclər ölçüsü hələ ki etonolun neftlə rəqabətinə mülayimlik
Dostları ilə paylaş: |