54
geniş imkanlara malikdirlər. Digər bir amil isə milli neft
iqtisadiyyatını konseptual ifadə edən qanunlar şəbəkəsinin hələ
də tam işlənib hazırlanmaması ilə bağlıdır. Belə ki, yeni neft
sənayesi uzun müddətdir ki, «Neft haqqında» qanununun
mövcudsuzluğu ucbatından xarici investorların fəal iştirakı ilə
formalaşmaqdadır. Yerli mütəxəssislər müştərək prosesə
muzdlu işçilər kimi cəlb edilir, ənənəvi neftçıxarma
müəssisələri isə köhnə rejimdə işi davam etdirirlər. Səlahiyyət
imkanları və maliyyə potensialı geniş olan xarici sərmayədarlar
isə daha çevik manevrlər edərək təşəbbüsü ələ alır, rəqabət
üstünlüyü qazanırlar.
Neft sənayesində bazar iqtisadiyyatına uyğun struktur
dəyişiklikləri dərinləşmədə və genişlənməkdədir. Müasir
şəraitdə dövlətin neft sənayesinə müdaxiləsi mülayimləşməyə
doğru istiqamət alır. Bəlli haldır ki, yataqların «apstrim»
( axtarış, kəşfiyyat və istismar) mərhələsində dövlətin
tənzimləyici rolu mühümdür. Lakin sonrakı neftin nəqli,
toplanması və satışı mərhələsində, xüsusən də bazar mexanizmi
özünü tənzimləməyə qadir sferada dövlətin müdaxiləsi
zəifləməyə meyllidir. Neftqazçıxarma müəssisələrinin real
bazar subyektinə çevrilməsi perspektivində səhmləşmə, «şaquli
inteqrasion»
şirkətlərin yaranması islahatların yeni
mərhələsində məqsədəuyğun hal kimi qiymətləndirilə bilər.
Bununla belə, inkişaf etmiş bazar mexanizminin
yaradılmasında müəyyən vacib metodiki və praktiki
məsələlərin həlli də mühümdür. Burada yeni bazar
infrastrukturunun, azad rəqabət mühitinin formalaşdırılması,
səmərəli müqavilə şəbəkəsinin genişləndirilməsi, neft-qaz
kompleksinin ayrı-ayrı sahələri üzrə müvafiq istehsal xərcləri
standartlarının işlənməsi, vergi prosesinin təkmilləşdirilməsi və
sair bu kimi tədbirlər əhəmiyyətlidir. Daha vacib problem isə
müasir, çevik maliyyə mexanizmi, menecmenti şəbəkəsinin
ərsəyə gətirilməsidir. Eyni zamanda burada dövlətlə
müəssisələr arasında partnyorluq münasibətlərini ehtiva edən
55
şəraitin yaradılması reallaşmalı, onun inzibatçılıq xüsusiyyətli
münasibətlərdən üstünlüyü qiymətləndirilməlidir.
Sovetlər İttifaqının dağıldığı ərəfədə neft hasilatında
sürətlənən enmə prosesinin qarşısının alınmasına çoxlu cəhdlər
edilirdi. Avadanlıq və qurğuların köhnəlməsi, təhcizatın
pisləşməsi, maliyyə imkanlarının sarsılması həqiqətdə neft
generallarını çətin vəziyyətə salmışdı. Dərinləşən böhranın
qarşısını almaq üçün vəsait çatışmırdı. Bu arada strateqlər
investisiya resurslarını ittifaqın sərhədlərindən kənarda
axtarmağa üstünlük verirdilər. İlk təşəbbüslər xarici kapitalın
iştirakı əsasında NQÇİ-lərdə müştərək fəaliyyətin təşkili ilə
nəticələndi. Respublikamızın neftqazçıxarma kompleksində ilk
müştərək müəssisə olan «Azərpetroyl»un da əsası məhz
Sovetlər İttifaqının mövcudluğu zamanı qoyuldu. Quruda
NQÇİB-də indi 6 belə neftqazçıxarma müəssisəsi hasilatı
davam etdirir. Bu müəssisələrin səmərəli fəaliyyəti haqqında
fikirlər mübahisəlidir. Çünki ötən 10 il ərzində bu
müəssisələrdə strateji planda əsaslı islahatlar aparılmamışdır.
Rusiyadakı analoji müəssisələr isə artıq bir neçə ildir ki, yeni
statusa-səhmdar cəmiyyət formasına transformasiya olmuşlar.
Məhz bu istiqamət həmin müəssisələrin iqtisadi-maliyyə
manevrliyini artırmış, səmərəliliyin yüksəlişinə rəvac
vermişdir. Lakin bunun əksinə olaraq Azərbaycanda müştərək
müəssisələrin fəaliyyətində səmərəlilik aspektində «prodakşn-
şerninq» modelinə keçidə rəğbət bəslənilir. Aydındır ki, Rusiya
modeli daha çox özəl xarakter daşıyır. Üstün cəhətləri ilə
fərqlənən müvafiq modelin fərqli xüsusiyyəti ondan ibarətdir
ki, tamamilə bazar strukturuna əsaslanan səhmdar cəmiyyətdə
tərəflər geniş təmsil olunmaqları ilə yanaşı, həm də çox özəl
mənafeləri və ciddi müştərək məsuliyyəti ifadə edirlər. Risk
dərəcəsi mülayim, mənfəət əldə etmək şansı isə yetərincə
güclüdür. Yüzilliklərin sınağından çıxmış səhmləşmə
strategiyası real bazar ölkələrində iqtisadi inkişafa təsir edən
mühüm faktorlardan sayılır və iqtisadiyyatın təməli yetərli
56
dərəcədə bu formulaya əsaslanır. Azərbaycanda bu mütərəqqi
sistemə keçid zənnimizcə daha çox subyektiv amillərin təsirilə
baş verir. İqtisadiyyatın böyük hissəsini mümkün qədər
dövlətin nəzarətində saxlanması meyli solçu təmayüllü,
konservativ fikirliləri müvafiq addımlar atmağa maraqlı etmir.
Qloballaşmanın və inteqrasiyanın genişləndiyi məqamda gec-
tez perspektivsiz mühafizəkarlıq, fərdiyyətçilik özünə qapılma
iflasa uğrayacaq, səhmləşmə daha çox intişar tapacaqdır. Bu
sahədə prezident H.Əliyevin qətiyyətli addımları, xüsusən də
qiymətli kağızlar üzrə dövlət komitəsinin fəaliyyətinin
yaxşılaşdırılması haqqında məlum fərmanı respublikada
müvafiq bazarın tam formalaşmasını sürətləndiriləcək,
səhmləşmə yeni gerçəkliklərdə təmin olunacaqdır.
İslahatların dərinləşməsi və təkmilləşdirilməsində hüquqi
bazanın yeniləşməsi və genişlənməsi də mühüm şərtdir.
Analitik şəbəkənin genişliyində təhlil və müşahidələr bir daha
əsas verir ki, islahatlar prosesində işin təşkilati aspektlərinə
diqqət artırılmalıdır. Bir vacib xüsusiyyət nəzərə alınmalıdır ki,
neft sektorunda iqtisadi islahatların reallaşmasını ləngidən
başlıca səbəb sahə üçün tələb olunan əsaslı maliyyə vəsaitinin
çatışmazlığı problemidir. Problemin həlli isə kompleksin bazar
iqtisadiyyatının tələblərinə uyğun yenidən qurulmasını, geniş
iqtisadi islahatların aparılmasını tələb edir. Azərbaycan
respublikası klassik neft ölkəsi olduğundan burada mövcud
istehsal, elmi təcrübə ilkin meyarların təməlində dayanmış,
mövcud potensial sonrakı inkişafın da indikatoru olmuşdur.
Respublikamızda formalaşan ənənəvi neftçilər ordusu bütün
dövriyyəni əhatə edən kadrlar şəbəkəsinin özəyini təşkil
etmişdir. Məhz Azərbaycan neftçisinin ənənəvi qüdrəti planetin
1
/
6
hissəsini əhatə edən məmləkətdə müvafiq sahədə daim yeni
innovasiyalara adaptasiyada liderlik edənlər sırasında
olmuşdur. Aqonik vəziyyətdə olan qüdrətli dövlətdə durğunluq
vəziyyətindən, böhrandan çıxışda tədbirlər çələngi rəngarəng
və mübahisəli idi. Kooperativ hərəkatı, fermer təsərrüfatı,
Dostları ilə paylaş: |