248
Xoşluqla ver onu, nə laz
ım hədə?
Könüllü verməsə hər kəs borcunu.
Zor ilə nəhayət alarlar onu.
Lətifə. Ham
ın
ın
dişi turşdan qamaşar, qaz
ın
ınk
ı şirnidən.
249
Beyt
Qaz
ı rüşvət alsa səndən beş xiyar,
Yüz qarp
ız x
ır
ın
ı xeyrinə yazar.
Hikmət. İşdən düşmüş, əxlaqs
ız bir qar
ı fahişəlikdən, işdən
düşürülmüş insafs
ız bir darğa mərdümazarl
ıqdan əl çəkib tövbə
etməsin, bəs nə etsin?!
Beyt
Bənzər qoca abidə guşənişin bir cavan,
Ki qocada onsuz da durmağa yox tab, təvan.
Beyt
Cavan gərək gözləsin özünü çox şəhvətdən,
Ki süst qoca onsuz da bizard
ır yox şəhvətdən.
Hikmət. Bir filosofdan soruşdular:
–Allah bu qədər hündür, qocaman ağaclar yarad
ıbd
ır, nə üçün
meyvəsiz sərv ağac
ından başqa heç birinə «azad» demirlər?
Dedi:
–Ağaclardan hər birinin
müəyyən vaxtda bəhrəsi olar, ona görə
onlar gah aç
ılar, gan solar. Sərv ağac
ın
ın isə heç bir bar
ı yoxdur, odur
ki, həmişə təzədir. Bu isə azadələrin sifətidir.
Şer
Hər keçən hadisəyə qəlbi verib aldanma,
Xəlfədən sonra da çox Dəclə axar Bağdadə.
Bacar
ırsansa əgər nəxl
*
kimi xurma yetir,
Mümkün olmazsa yaşa sərv kimi azadə.
Hikmət. İki adam öldü və dünyadan həsrətlə getdi: biri odur ki,
y
ığd
ı yemədi, digəri odur ki, bildi eləmədi!
*
Няхл – хурма агаъы
252
KİTABIN SONU
Allah
ın köməyi ilə bu «Gülüstan» kitab
ı bitdi və başqa
müəlliflərdəki adətin əksinə olaraq özgələrinin şerindən
istifadə
edilmədi.
Beyt
Öz köhnə xirqəni geyməyin, inan.
Yaxş
ıd
ır birovuz təzə çuxadan.
Sədinin sözlərinin əksəriyyəti sevinc gətirən və məftun edəndir.
Odur ki, gözü götürməyənlər öz tənəli dillərin işə sal
ıb deyirlər ki,
nahaq yerə beyni yormaq və faydas
ız olaraq ç
ıraq tüstüsünü udmaq
ağ
ıll
ı adamlar
ın işi deyil. Lakin arif adamlara ayd
ınd
ır ki, (bu sözlər
də onlar üçün yaz
ılm
ışd
ır) şəfaverici nəsihət inciləri zərif ibarə
sap
ına
düzülmüş və acı məsləhət dərmanlar
ı şirin zarafat bal
ına
qar
ışd
ır
ıdm
ışd
ır ki, insan
ın yorğunluğa mail olan təbiəti bu sərvəti
qəbul etməkdən məhrum qalmas
ın.
Şer
Yaşad
ıq dünyada biz də bir müddət,
Etdik bacard
ıqca neçə nəsihət,
Onu dinləməsə bir kəs nə olar.
Qoy bizdən dünyada qals
ın yadigar.
Ey oxucum müəllifə bəxşiş dilə allahdan,
Katibə də istə onu bağ
ışlas
ın girdikar,
Özünə də dua elə istəklərin doğrulsun,
Bu kitaba kim sahibsə o da olsun bəxtiyar!
253
L Ü G Ə T
Abid – ibadətkar
Astana – kandar
Ağuş – qucaq
Avaz – səs
Ağaz etmək – başlamaq
Bak – qorxu
Bəni-adəm – Adəm övladlar
ı
Bəzzaz – toxuculuq məmular
ı
sat
ıc
ıs
ı
Bədəvi – çöllü, köçəri
Bərbət – çalğ
ı aləti
Bişe – meşə
Cil – qam
ış
ın
həsir toxunan
bir növü («l
ığ» da deyilir)
Cani-pak təmiz ürək
Darğa – keçmişdə bəy və
mülgədarlar
ın mülkünə
nəzarət edən vəkalətli
şəxs
Dərban – qap
ıç
ı
Dinar – pul vahidi
Dirəm – çəki və pul vahidi
Əta – bəxşiş
Fasiq – ikiüzlü, hiyləgər
Fazil – bilikli, alim
Fələk – göy, səma
Fəqih – şəriət alimi
Firavən – bol
Hücrə – mollaxana və
mədrəsədə dərs oxunan
otaq
Xanəqah – rindlərin
topland
ığ
ı yer
Xacə – ağa, sahib
Xali – boş
Xamuş – susmuş
Xirqa – dərvişlərə məxsus
paltar
Xislət –
xasiyyət
Xuda – Allah
İltimas – xahip
Kan – mədən
Kerdiğar – Allah, yaradan
Kamiyab – xoşbəxt,
arzusuna çatan
Kecavə – saray xan
ımlar
ı
üçün xüsusi düzəldilmiş
səyyar təxt
Kübar – zadəgan, şəhər
dövlətlisi
Kəbr – atəşpərəst
Qaraqulaq – qarolaq, vaşaq
Qalandər – dərviş
Qəmər – ay
Qəriq – qərq olan, tələf olan,
suda boğulan
Qubar – toz
Qur – zebr
Məddah – tərif edən
Moizə – nəsihət
Mömin – qat
ı dindar, allah
qorxusu
ilə haqq-hesabda
düz olan adam
Munis – dost, ürəyə ən yax
ın
254
adam
Mürği–səhər – səhər quşu,
bülbül
Mütrib – çalğ
ıç
ı, xanəndə
Müxənnəs – alçaq,
namussuz, qeyrətsiz
Müddəi – iddiaç
ı tələb edən
Müəzzin – nəsihət verən
Nəxl – xurma aqac
ı
Nəsrani – xristian, xaçpərəst
Nayşəkər – qənd qam
ış
ı
Pavənd – bağl
ı, as
ıl
ı
Pars – farş
Padzəhr – əkszəhər, zəhərə
qarş
ı
Pasiban – gözətçi
Pərqü – qutüklü
Rehlət – getmək, köçmək
Ruzigar – dövran, dolan
ış
ıq,
külək
Rinq – qeydsiz, qəmsiz, ars
ız
Rişe – kök
Rükət – namaz
ın
hissələrindən biri
Sahibxana –
ev sahibi
Sərhəng – polkovnik
Səthixak – yer üzü
Səfsəfə – səfistika
Soxənvər – şair, yaz
ıç
ı
Səmər – fayda
Sərmayə – pul, kapital
Sərrast – düz, doğru
Seyqəl – ülüluma
Sui–
zənn – pis niyyət
Tərsa – rahibə, xristian qad
ın
Tüfli-gülüstan – körpə gül-
çiçək, tumurcuq
Türfə – ən əla, ən gözəl
Tolud – teşt
Teşnə – susuz
Ud – burada yand
ır
ıld
ıqda
xoş iy
verən bitki
Vadi – dərə
Vaiz – moizə edən, molla
Zəxirə – ehtiyat
Zinhar – uzaq ol, saq
ın
255
KİTABIN İÇİNDƏKİLƏR
Sədi Şirazi və onun «Gülüstan» əsəri. M. Sultanov
Mərhəmətli və mehriban allah
ın ad
ı ilə başlay
ıram
Atabəy Əbubakr ibn Sədinin tərifi
Kitab
ın yaz
ılmas
ın
ın səbəbi
I Fəsil. Hökmdarlar
ın rəftar
ı haqq
ında
II Fəsil. Dərvşilərin əxlaq
ı haqq
ında
III Fəsil. Qənaətin fəziləti haqq
ında
IV Fəsil. Susmaq
ın faydalar
ı haqq
ıida
V Fəsil. Eşq və cavanl
ıq haqq
ında
VI Fəsil. Zəiflik və qocal
ıq haqq
ında
VII Fəsil. Tərbiyənin
təsiri haqqında
VIII Fəsil. Söhbət qaydalar
ı haqq
ında
Şərhlər
Lüğət