“Koroğlu”nun şeir dili
47
Qəssab Alı qılınc çalan, baş kəsən, düşməndən qisas ala
bilən bir igid statusunda çıxış edir:
Qəssab Alı qılınc çalar,
Düşmandan qisasın alar,
Başın gedər, leşin qalar,
Vermərəm Eyvazı sənə.
Kürdoğlunun igidliyi. Onun nərə çəkməsi, dəliləri
qol-qola bağlaması, düşmənə qan ağlatması, gözüqanlı,
biləyi qüvvətli bir igid olması dilindən verilmiş bir sıra
şeir parçalarında müşahidə olunur:
Anadan olandan çox mərd olmuşam,
Şirin ləhcəliyəm, xoş nişanlıyam.
Meydanda düşmana qanlar ağladan,
Biləyi qüvvətli, gözü qanlıyam.
Giziroğlu Mustafa bəyin igidliyi. Qeyd etdiyimiz
kimi, Koroğlunun dilindən verilmiş “Giziroğlu Mustafa
bəy” gəraylısında Mustafa bəyin igidliyi olduqca təbii
şəkildə canlandırılıb (əvvəlki səhifələrə bax). Onun
dilindən verilmiş şeirlərdə də igidlik, mərdlik, kişilik
semantikası özünü qabarıq şəkildə göstərir. Burada Kor-
oğluya düşmən olan Mustafa bəyin dəliləri azad etməyə
getməsi, həm də “Mən qoymayacağam, o, dəliləri öldür-
sün” (o dedikdə Aslan paşa nəzərdə tutulur – Ə.T.)
hökmünü verməsi onu istisnasız olaraq əsl türk kişisi kimi
xarakterizə etməyə imkan verir:
Язизхан Танрыверди
48
Bilirsənmi halım necə?
İllər dönə mənə gecə.
Yeddi boynu bir qılınca,
Mərəndi tək biçən gəlsin.
Hanı bu bağçanın gülü?
Oxumur şeyda bülbülü,
Koroğlu, üç əsir dəli,
Şirin candan keçən gəlsin!
İsabalının igidliyi. İsabalının dilindən verilmiş
“Verin Koroğludan mənə bir xəbər!” qoşmasında onun
igidliyi, cəsurluğu poetik şəkildə ifadə olunub. Qoşmanın
ümumi semantik yükündən bəlli olur ki, İsabalı düşmən-
ləri daşa bağlayan, müxənnəti öz qanına bulayan, qılınc
çəkib ölkələr talayan bir igiddir.”Verin Koroğludan mənə
bir xəbər!” misrası da onun igidliyini, kişiliyini
işarələndirir:
Mən ac qurdam, qənim üstə ularam,
Müxənnəti öz qanına bularam,
Qılınc çəkib ölkəmizi talaram,
Verin Koroğludan mənə bir xəbər!..
Olan yoxdu mənim dərdimdən halı,
Heç başımdan getməz onun xəyalı,
Koroğluya qurban qoç İsabalı,
Verin Koroğludan mənə bir xəbər!..
İgidlik semantikalı şeirlər bir həqiqəti də real-
laşdırır: Koroğlunun dəlisi meydanda ya ölməli, ya da
yaralanmalıdır :
“Koroğlu”nun şeir dili
49
Koroğlum bunu bilməsə,
Xanıman tərkin etməsə,
İgid meydanda ölməsə,
Yarasız qalsa, ar olur.
“İgidlik, mərdlik, mübarizlik” başlığı altında təhlilə
cəlb etdiyimiz şeir parçalarında sintaktik mühitlə bağlı
olaraq bir sıra söz və ifadələrin üstün mövqedə çıxış
etməsi, intensivliyi müşahidə olunur: misri qılınc, əlif
qəddini bükmək, qançırğadan qanlı başlar asmaq”
(qançırğa – yəhərin arxa tərəfində olan qayış bağlar), yağı
düşman... Bu sistemə tərkibində “qan” sözü işlənmiş
ifadələri də daxil etmək olar. Belə vahidlərin ümumi
mənzərəsi daha aydın görünsün, - deyə onların hər birini
mətn daxilində təqdim etməyi gərəkli hesab edirik:
qan qana qarışmaq – Qan qarışsın qana indi
qan uddurmaq – Qan uddurram indi sənə
al qan üstünə tökülmək – Tökülün al qan üstünə
qanını ovucla içmək – Ovucnan düşman qanından
//Doldurub içdiyin varmı?
qançırğadan qanlı başlar asmaq – Qançırğadan
qanlı başlar asılar
qana susamaq – Susayaram qana, Nigar
qan ağlatmaq - Meydanda düşmana qanlar ağladan
gözü qanlı – Biləyi qüvvətli, gözü qanlıyam
qəlbi qan olmaq – Eyvazsız qəlbim qan olar
qanlı yağı – Yol al burdan, qanlı yağı
şərbət tək qanına yalanmaq – Şərbət tək qanına
yalanmaq gərək!
qan içmək – Koroğlu içəndə düşman qanını
Язизхан Танрыверди
50
gözündən qan yaş tökmək – Gözündən qan yaş
tökərəm
qan olmaq – Haq yar olsa, qan alıyam
gözündən qan axmaq – Geyim gözündən qan axan
qan tökmək – Misri qılınc vurub, qızıl qan tökmək
qan yerimək – Kəllələr kəsilə, qanlar yeriyə
al qan içində qılınc oynamaq – Misri qılınc oynar al
qan içində
qan dəryasında çalxalanmaq – Çalxalanır qan
dəryasında
qanını qanlara qatmaq – Qanım qanlara qataram
su yerinə qızıl qanlar axıtmaq – Su yerinə qızıl
qanlar axdıran...
Yuxarıdakı ifadələrə dastan poetikası, eyni
zamanda tarixi-linqvistik baxımından yanaşma aşağı-
dakıları söyləməyə imkan verir:
– bu ifadələrin hər biri Azərbaycan dilinin zənginlik
göstəriciləri kimi çıxış edir, Azərbaycan dilinin poeziya
dili olduğu bu tip ifadələrdə açıq-aydın şəkildə görünür;
– ifadələrin əksəriyyəti igidlik, mərdlik məzmun-
ludur. Bu sistemdə kədər mənasını ifadə edən “qəlbi qan
olmaq”, yaxud “qovuşmaq” anlamlı “qanını qanlara
qatmaq” tipli ifadələr yox dərəcəsindədir;
– bir sıra misralar yalnız frazeoloji vahidlər əsasın-
da yaradılıb: Qanım qanlara qataram (qanını qanlara
qatmaq); Çalxalanır qan dəryasında (qan dəryasında
çalxalanmaq)..
– bəzi ifadələr müasir ədəbi dilimiz üçün arxa-
izmdir: qançırğadan qanlı başlar asmaq, qanlı yağı, şərbət
tək qanına yalanmaq...;
“Koroğlu”nun şeir dili
51
– ifadələrin tərkibində intensivliyi ilə fərqlənən
qırmızı anlamlı “qızıl” sözü müasir ədəbi dilimizdə
işlənməsə də, şivə səviyyəsində mühafizə olunur;
– bəzi ifadələr inversiya ilə işlənmişdir ki, bu da
obrazlılığı qüvvətləndirməyə xidmət edir: qan dəryasında
çalxalanmaq – Çalxalanır qan dəryasında...
“Koroğlu” eposundakı şeir parçaları üçün igidlik
semantikasının xarakterik olması öz təsdiqini həm də
yuxarıdakı çoxsaylı ifadələr kontekstində tapır ki, bu da
təsadüfi deyil. Çünki “qəhrəmanlıq dastanları yalnız xalqın
təfəkkür tərzinin, düşüncə sisteminin və yaradıcılıq
imkanlarının inikası deyil, həmçinin bundan daha artıq
dərəcədə xalqın, etnosun fiziki gücünün nümayişidir.
Həyatda görə bilmədiklərini, bəzən də görmək istədik-
lərini, epos dili ilə nəql etmək keçmişi və gələcəyi bu gün
ətrafında birləşdirmək deməkdir” (K.Əliyev. Eposun
poetikası. “Dədə Qorqud” və “Koroğlu”. Bakı, 2011,
səh.149). Koroğlu, Dəmirçioğlu, İsabalı kimi obrazlarla
bağlı təqdim etdiyimiz igidlik məzmunlu şeirlər də
müəllifin fikirlərinin düzgün olduğunu göstərir.
Язизхан Танрыверди
52
VƏTƏN SEVGİSİ
İgidlik, mərdlik və mübarizlik məzmunlu şeirlərin
hər biri, əslində, həm də “Vətən sevgisi”ni, “Yurd
sevgisi”ni əks etdirən şeirlərdir. Konkret desək, Koroğlu
dəliləri, türk ərənləri məhz Vətən torpağına görə igidlik,
mərdlik göstərərək ölməyi hər şeydən uca tutublar. Bu
mənada “Koroğlu” eposundakı qəhrəmanlıq semantikalı
şeirləri “Yurd sevgimiz” başlığı altında təhlilə cəlb etmiş
K.Vəliyev haqlıdır. Müəllif bu tipli şeirlər barədə yazır:
“Acığından qan beyninə vurmuş, gözləri qıpqırmızı
qızarmış qoç Koroğlu yağı azğınlığından qəzəblənibən
dodaqlarını gəmirən, bığlarını çeynəyən dəlilərini belə
haylamadımı:
Dəlilərim, bu gün dava günüdür,
Müxənnət ölkəsi talanmaq gərək!
Qoç iyidlər yarasından bəllidir,
Şərbəttək qanını yalamaq gərək!
Ozanlar bir əlinda saz, bir əlində qılınc qoşunun
önündə getmiş, sazlarıyla, sözləriylə ürəkləri coşdur-
muşdu...” (Elin yaddaşı, dilin yaddaşı. Bakı, 1988, səh.77).
Amma bunu da inkar etmək olmaz ki, “Koroğlu”dakı
şeirlərin bir hissəsində Vətənə məhəbbət, yurd sevgisi
daha qabarıq şəkildə görünür. Bəri başdan qeyd edək ki,
dastanda “qılınc” igidliyi simvollaşdırdığı kimi,
“Çənlibel” toponimik vahidi də Vətənimizi – o taylı bu
taylı Azərbaycanımızı simvollaşdırır. Çənlibel toponimi
dastanın təkcə nəsr yox, həm də şeir dilində intensivliyi ilə
Dostları ilə paylaş: |