157
sosiallaşması vəzifəsini qarşısına məqsəd qoyur. Beləliklə, sosial
pedaqogikanın
vəzifəsi,
təkcə
şəxsiyyətin
sosial
mühitə
uyğunlaşdırılmasını öyrənməklə bitmir, həmçinin, pedaqoji problemlərin
həlli nəzərə alınmaqla, həmin mühitin dəyişdirilməsində iştirakını da
öyrənir. Bu nöqteyi-nəzərdən sosial pedaqogikanın inkişafında iki
qarşılıqlı əlaqəli məqamı – bir tərəfdən şəxsiyyətin sosiallaşması və
resosiallaşmasını, digər tərəfdən isə, mühitin pedaqogikalaşdırılması,
yaxud
şəxsiyyətin, sosial münasibətlərin və mühitinin dəyişdirilməsinə
doğru yönəldilmiş sosial pedaqogikanı ayırmaq olar. Mühitin neqativ
təsirini kompensasiya etmək məqsədi ilə sosial pedaqogika alternativ
institutların yaradılmasının zəruriliyini ön plana çəkir. Yaranacaq
sosiallaşma institutlarının yaradılmasının zəruriliyini ön plana çəkir.
Yaranacaq sosiallaşma institutlarının
həm pedaqoji korreksiya, həm də
əhalinin sosial sağlamlığının yüksəldilməsi nöqteyi-nəzərindən
dəyərləndirilməsi və qiymətləndirilməsi çox vacibdir.
Sosial işin bu modeli, onun gerçəkləşdirilməsi
üçün iki tip sosial
pedaqoqların işə cəlb olunmasını nəzərdə tutur. Onlardan
birincilər
,
şəxsiyyət səviyyəsində sosiallaşma və resosiallaşma məsələlərini həll
etməli, digərləri isə,
əxlaq və sosial dəyərlər, eləcə də ictimai inkişaf
tələbləri nəzərə alınmaqla, şəxsiyyətin sosiallaşma və resosiallaşma
prosesinə maneçilik törədən, sosial mühit
komponentlərinin təsirini
öyrənməklə məşğul olmalıdırlar.
Beləliklə, sosial-pedaqoji model, sosial iş nəzəriyyəsinin
konseptual üsullarından biri olmaqla, kompleks yanaşmanı
bir daha
təsdiqləyir.
Vitalist üsul kompleks modelin ən mühüm üsullarından biridir.
Vitalizmi biologiyanın idealist yönümü kimi xarakterizə edirlər. Bu
yönümə əsasən, həyatda canlı olan bir çox cismin xislətində xüsusi
cansız, naməlum qüvvələr mövcuddur. Bu baxış bir çox hallarda təndiq
olunmaqdır.
Problemin bu cür anlamının qədim tarixi kökləri vardır. Bpyük
filosof Platonun ruhun ölməzliyi, Aristotelin ―psixikası‖ – canlı
təbiət
hadisələrini idarə edən xüsusi cansız qüvvənin – entelexiyanın
mövcudluğu haqqındakı ideyaları bunun bariz nümunələridir. Əksər
hallarda bunu müasir elm də təsdiqləyir ki, canlı varlıq olaraq insan həm
158
maddi, həm də mənəvi qüvvələrin daşıyıcısıdır və ayrı-ayrı insanların
ektrasensor, bioenergetik qabiliyyətləri bunun əyani göstəriciləridir.
Dostları ilə paylaş: