sevən, dəstək verən
və ya əksinə,
cəzalandıran
valideyn kimi davrana
bilər. Bunun nəticəsində isə pasiyent müvəqqəti olaraq özünü yaxşı hiss
edər və hətta sağala bilər.
164
Müqavimət, psixoanalizin yaratdığı nəzəri konsepsiya deyil, o,
köçürmə kimi fenomental reallıqdır. Bu, pasiyentin adi həyatında
istifadə etdiyi müdafiə müxanizmlərinin təkrarıdır. Psixi hadisələrin
bütün variasiyaları və davranışın müxtəlif formaları müqavimət məqsədi
ilə istifadə oluna bilər.
Psixoanalitik terapiya, müqavimətin müfəssəl, sistematik təhlili ilə
xarakterizə olunur. Psixoanalitik yönümlü yardımçının vəzifəsi
pasiyentin
necə, nəyə və nə üçün
müqavimət göstərdiyini müəyyən
etməkdən ibarətdir.
Konsultant kliyenti psixoanalitik yanaşma baxımdan dinləyir,
anlayır və uyğun olaraq intervensiyanı (yəni müdaxiləni) həyata keçirir.
R.Patton və A.Meara psixoanalitik konsultasiyanın aşağıdakı başlıca
proseslərini ayırmışlar:
1.
Materialın kliyent tərəfindən daha yaxşı açılması üçün söhbətdə
fəal mövqe əlverişlidir. Məsləhətçi söhbətə olan marağını, öz
iştirakını nümayiş etdirir; kliyent materialı mümkün qədər
sərbəs təqdim edir, bununla yanaşı bəzən qarşı tərəf fəal
olmalıdır.
2.
Köçürmə. Bütün kliyentlər məsləhətçi ilə transfer münasibətlər
yaratmağa əvvəlcədən hazırdırlar; transfer köçürmə uşaqlıq
ümidləri və arzularının aktual vəziyyətə köçürülməsindən ibarət
normal prosesdir. Köçürmə kliyentin çətinliklərinin anlaşılması
üçnü mərkəzi əhəmiyyət kəsb etdiyi üçün kliyent və məsləhətçi
tərəfindən təhlil olunmalıdır.
3.
Məsləhətçi prosesi müşahidə edir, onu müəyyən psixoanalitik
nəzəriyyə
nöqteyi-nəzərindən
anlayır,
özünün
kontr-
köçürmələrini və affektiv reaksiyalarını öyrənərək, kliyentə şərh
edir.
4.
Kliyent məsləhətçi şərhləri üzərində düşünür və onları öz
tələbatlarına uyğunlaşdırır.
5.
Kliyent öz köhnə yanaşmalarından əl çəkir, onları dəyişdirir və
beləliklə, özü haqda yeni biliklərə uyğunlaşır.
Bu proseslər aşağıdakı funksiyaları daşıyır: elan olunan şikayət və
problemlərin azalması; cari çətinliklərə səbəb olan amillər haqda bilik
əldə etmək; yeni tapılmış imkanların tətbiqini planlaşdırmaq.
165
Kliyent həmişə danışmağa sadəcə olaraq, aprior şəkildə qabil deyil.
Buna görə də materialın bir hissəsini təqdim edir, digər hissə isə gizli
(həm də kliyentin özü üçün) qalır. Məsləhətçi nümayiş olunan
davranışın latent informasiyası barədə təsəvvürüqazanmalıdır. Bir şeyin
unudulmadığı və dərk olunduğu təqdirdə bunu etmək asanlaşır: kliyentin
materialının dağınıq hissələrini ümumi mövzu birləşdirir. Bu mövzu
kliyentin şüursuz materialının məhsulu kimi başlanğıc şikayətlərdə
tapıla bilər. Bununla yanaşı, nəzərdə saxlamaq lazımdır ki,
kommunikasiya həmişə bir neçə səviyyədə həyata keçirilir:
1.
Nümayiş olunan səviyyə: adi dildə, gündəlik istifadə.
2.
Latent məna: arzular və cəhdlər şəklində ifadə olunur.
3.
Nümayiş olunan davranışın kükəndə məsləhətçiyə və başqa
əhəmiyyətli fiqurlara istiqamətləndirilmiş köçürmədə yerləşən
arzuların dili dayanır.
Kliyentin nümayiş etdirdiyi kommunikasiya onun şüursuzluq
kommunikasiyasından törəmədir. Köçürmə bu kommunikasiya vasitəsilə
təzahür edir. Bu latent kommunikasiya artıq ilk şikayətlərdə iştirak edir.
Məhz bu səbəbdən söhbətə kliyentin cari hadisələr barədə hekayətindən
başlamaq məsləhət görülür. Bu hadisələr isə kliyentin daxili həyatına və
təqdim
etdiyi
problemlərə
uyğunluqları
nöqteyi-nəzərindən
anlaşılmalıdır.
Psixoanalitik konsultasiyaya görə hər bir stressə müəyyən hiss
uyğundur:
Depressiya itkiyə uyğundur.
Utanc. Bu, bədənə və ya özünqiymətləndirməyə olan zərərə
qarşı adi reaksiyadır və günah, pərtlik, alçalma hissləri ilə
bağlıdır.
Aqressiya. Aqressiya intellektual funksiyalardan istifadəyə
mane olur.
Özünün əsas səhvlərini öyrənərək pasiyent köhnə yollarla getməyə
davam etmək və ya yeni istiqamətlərdə hərəkət etmək barədə qərar
vermək imkanı qazanır. Adlerin yanaşmasının tərəfdarları hesab edirlər
ki, hətta pasiyent tərəfindən bu istiqamətlərin seçimi faktında da azadlıq,
sərbəstlik elementi çox vacibdir. Q. və R.Ansbaxerlər qeyd edirdilər ki,
166
―məsləhət alan şəxs istənilən şəraitdə əmin olmalıdır ki, o, müalicəyə
münasibətdə tamamilə sərbəstdir. O, bir şeyi edəm də bilər, etməyə də.
Hər şey onun özündən asılıdır‖. Pasiyent öz marağı ilə sosial maraq
arasında seçim edə bilər. Əgər pasiyent dəyişmə yolunu seçirsə, bu
zaman təhsil prosesinin qarşısına qoyduğu məqsədlər aşağıdakılardan
ibarət olur:
Sosial marağın tərbiyyə olunması;
Natamamlıq hissinin azaldılması, pozuntuların dəf olunması,
şəxsi resursların müəyyən olunması, qəbul edilməsi və
onlardan istifadə;
İnsanın həyat tərzinin, yəni həyatın və onun məqsədlərinin
dərki səviyyəsinin dəyişməsi; terapevtik məqsəd – ―böyük
səhvlərin kiçik səhvlərə‖ transformasiyası;
Hətta məqbul davranışın əsasında duran səhv motivasiyanın
dəyişdirilməsi və ya dəyərlərin əvəz edilməsi;
Fərdin insanlarla bərabərliyin etirafına rəvac vermək.
Bu məqsədləri əldə edən kliyentlər özlərinin kimə və ya nəyə aid
(lazmı) olduqlarını hiss edəcəklər, həmçinin özlərini və başqalarını daha
düzgün qavranmağa başlayacaqlar. Onlar hiss edəcəklər ki, öz talelərini
real həyat çərçivəsində qura bilərlər. Belə pasiyentlər, adətən onların
davranışının qəbul olunduğunu və mükafatlandırıldığını görürlər.
Onlarda optimizm, özünəinam, cəsarət, əminlik hissi yaranır.
|