668
Lenqdon qapıdan keçib sərt pilləkənlə içəri düşməyə
başlayanda sistemdən əsən mülayim mehi hiss etdi.
Rütubətli yel Lisztin Dante simfoniyası ilə qovuşduqca
ətrafa tanış və
eyni zamanda təsvirolunmaz qoxu yayırdı... qapalı yerdə
xeyli adamın bir-birinə qarışmış ətri.
Lenqdon anidən onu nəyinsə çulğaladığını hiss etdi.
Sanki görünməyən bir əli yerin altından çıxıb uzun
barmaqları ilə onun bədənində gəzirdi.
Musiqi.
Simfoniyanın xoru - yüz güclü səs - Dantenin əsərinin
ən məşhur hissəsini ifa edirdi.
“Lasciate ogne speranza,” onlar oxuyurdu, “voi
ch’entrate”.
Bu sözlər - Dantenin “Cəhənnəm”inin ən məşhur sətri
- pilləkənlərin aşağısından yuxarıya ölüm gətirirdi sanki.
Truba və şeypurlarla müşayiət olunan xor misranı
yenidən
təkrarladı.
“Lasciateogne speranza voi
ch’entrate!”
“Buraya girən kəs, bütün ümidlərini arxada qoy!
91
fəsil
Qırmızı rəngli yeraltı mağarada musiqi əks-səda verirdi -
qarışan səslər, simlərin ahəngsiz küyü, kontrabaslann
vıyıltısı - mağarada seysmik titrəyişdən doğan uğultu
downloaded from KitabYurdu.org
669
təsiri yaradırdı.
Lenqdon gördüyü qədərilə bu yeraltı dünyanın
döşəməsi bir qat su ilə örtülmüşdü - tünd, lal, küçə kimi
hamar - Yeni İngiltərədə suyu donmuş gölməçənin buz
qatını xatırladırdı.
Ulduzları əks etdirməyən gölməçə.
Suyun içindən çıxıb yuxarı qalxan, mağaranın tağlı
tavanına dəstək olan yüzlərlə qalın sütunlar göz baxdıqca
uzanırdı. Sütunlar aşağıdan bir neçə qırmızı projektorla
işıqlandırılmışdı. Bu mükəmməl mənzərə sürreal meşə
effekti yaratmışdı. Və ya güzgülərin köməyilə yaranmış
bir illüziya.
Lenqdon və Brüder pilləkəndən düşüb dayandılar.
Qarşılarında açılmış mənzərə onları təəccübləndirmişdi.
Mağara özü qırmızı işıq əks etdirirdi. Lenqdon ətrafı
diqqətlə nəzərdən keçirdikcə hiss etdi ki, çətinliklə nəfəs
alır.
Hava onun zənn etdiyindən də ağır idi.
Lenqdon özündən sol tərəfdə bir dəstə adam gördü.
Konsert yerin ən dərin hissəsində gedirdi. Səhnə arxası
divara qurulmuşdu. Tamaşaçılar isə geniş platformalarda
əyləşmişdilər. Yüzlərlə izləyici orkestrin ətrafında
qurulmuş dairəvi oturacaqlarda əyləşmişdi. Təxminən,
yüz nəfərədək adam ayaq üstə idi. Digər ziyarətçilər isə
downloaded from KitabYurdu.org
670
piyada platformalarının sürahilərinə söykənib suya
tamaşa edir, eyni - zamanda musiqidən zövq alırdılar.
Lenqdon amorf formalı siluetlər arasında Siennanı
axtarmağa başladı. O, gözə dəymirdi. Smokinli, donlu,
çadralı fiqurlar, şort və sviterli turistlər. İnsanlığın bu
qəribə işıq ətrafında toplanması Lenqdonda elə təəssürat
oyatdı ki, kütlə sanki hansısa məxfi ritualı həyata
keçirmək istəyir.
Sienna burdadırsa, o düşündü, onu tapmaq, demək
olar ki, mümkün olmayacaq.
Həmin ən ağır çəkili bir kişi onların yanından keçdi,
öskürə-öskürə pilləkənlərə tərəf getdi. Brüder çevrilib
diqqətlə
adama baxdı. Lenqdon nitqinin quruduğunu hiss etsə də,
özünü sakitləşdirməyi bacardı.
Brüder qarşılarındakı platformaya keçdi. O, bir neçə
seçimi var idi. Bu cığır Minotavr labirintinin girişinə
bənzəyirdi. Bir platforma az keçmədən üçünə, onlar da
özlüyündə bir neçəsinə ayrılırdı. Cığırlar qaranlığın
içində ilan kimi qıvrılıb sütunların başına dolanırdılar.
Mən girdim zülmət kimi qaranlıq bir meşəyə.
Lenqdonun yadına Dantenin “Cəhənnəm”indəki ilk
nəğmədən misralar düşdü. İtirdim doğru yolu zülmət dərə
içində.
downloaded from KitabYurdu.org
671
Lenqdon sürahidən tutub suya baxdı. Təxminən, iki
metr dərinliyində olan su son dərəcə təmiz idi. Daş plitəli
döşəmə lillə örtülsə də, dibi görünürdü.
Brüder də tez aşağı baxdı. Sonra çevrilib otağı gözdən
keçirdi. “Zobristin videosundakı yerə bənzəyən haranısa
- görürsünüzmü?”
“Burda hər yer ora bənzəyir”, - Lenqdon fikirləşdi. O
da ətraflanndakı nəm divarlara baxmağa başladı. Sonra
mağaranın ən uzaq küncünə - orkestrin yerləşdiyi
platformanın sağma işarə etdi.
“Zənnimcə, o tərəflərdir”.
Brüder başı ilə təsdiq etdi. “Mənim instinktim də onu -
deyir”.
Onlar sürətlə keçidlərdən adladılar, yolayrıcına
çatanda sağa döndülər. Bu platforma batan sarayın ən
uzaq küncünə gedirdi.
Getdikcə Lenqdon burada gizlənməyin son dərəcə
asan olduğunu fikirləşirdi. Çox güman ki, Zobrist də
videosunu hazırlamaq üçün bu cür etmişdi. Amma bir
həftəlik konsert təşkil etdirən adam sisterndə tək vaxt
keçirməyi də bacarardı. Bir də ki bunun indi nə mənası
vardı?
Brüder şüuraltı olaraq simfoniyanın tempinə uyğun
addım atırdı.
downloaded from KitabYurdu.org
672
Dante ilə Virgilinin cəhənnəmə enişi.
Lenqdon özlərindən sağdakı dik və kifli divarlara
diqqətlə baxır, videoyazıdakı divarla tutuşdurmağa
çalışırdı. Hər dəfə sağa döndükcə onlar adamlardan bir az
da uzaqlaşır,
mağaranın ən ucqar küncünə yaxınlaşırdılar. Lenqdon
arxaya baxanda qət etdikləri məsafəyə təəccübləndi.
Onlar demək olar ki, qaçırdılar. Qarşılarına çıxan bir
neçə ziyarətçini sürətlə arxada qoyduqca, sistemin
dərinliklərinə daldıqca adamların sayı azalırdı.
Brüder və Lenqdon artıq tək idilər.
“Hamısı bir-birinə bənzəyir”, - Brüder dedi. -
“Haradan başlayaq?” Lenqdon da çaşqın idi.
Videodakıları dəqiq xatırlayırdı, amma burada hələ ki
tanış heç nə görmürdü.
Lenqdon irəlilədikcə azacıq işıqlandırılmış məlumat
lövhələrini nəzərdən keçirirdi. Lövhələrdən birində
otağın 21 milyon qallonluq tutumundan bəhs edilirdi.
Digərində konstruksiya zamanı yaxınlıqdakı binadan
oğurlanmış, digərləri ilə uyğun gəlməyən sütundan
danışılırdı. Bir başqasında isə artıq gözə dəyməyən
qədim “ağlayan toyuğun gözü” - sistemin inşası zamanı
həyatını itirən əsirlər üçün axıdılan göz yaşı - simvolu
təsvir edilmişdi.
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |