Namiq atabəYLİ

41 
 
Bülbüli-Ģeydayi-eĢqik ki, ötək min nəğmə, 
                             Gecə-gündüz qonaraq gülüstanə, bağlığa biz. 
 
 Meyi-gülfam içərik dəhrdə hər Ģamü-səhər, 
                             Yeriyək badə ilə Haqqa üzrxahlığa biz. 
 
Ey Ata, yoxdu  bizim külbədə dünya dərdi, 
                            Ölüncən  buraxmarıq dərdi QəzəlĢahlığa biz. 
 
                           29 
   O gözəllər gözəli dəhrdə min qan elədi, 
   PəriĢan halımı bir dəxi pəriĢan elədi. 
 
                          Mən onu taleyimə, bəxtimə bir tac elədim, 
                          O mənim taleyimə, bəxtimə üsyan elədi. 
 
                          Öz sevən qəlbimə mən munisi-yar etdim onu, 
                          Osa bir qeyrini öz qəlbinə mehman elədi. 
 
                          Nə ki yaxĢılıq edib, adamlıq icra etdim, 
                          YaxĢılıq dost baĢımı aləmə düĢman elədi. 
 
                          Məcnuni-eĢq ilə mən Leylanı məĢhur elədim, 
                          O da Ģövq ilə məni rüsvayi-cahan elədi. 
 
                          Bir qarıĢqa qədəri  vermədi qiymət mənə dost, 
                          Ol qarıĢqanı qanad təxti-Süleyman elədi. 
 
                         Ata ki əhdinə bir ömrü fəda verdi, könül, 
                         Bəs neçin  taleyi-dun Atanı peĢman elədi? 
 
 
                                               30 
                  Çəkmə, ey muğ, məni bir daha meyxanələrə, 
                           Yetər ki, uydu könül ol dili-divanələrə. 
 

---

42 
 
                     Könlümün sirlərini aləmə faĢ etdi Ģərab, 
                     Çevirib qəlb evimi bayquĢi-viranələrə. 
 
                     Canı canana verib, itirdim mən hər Ģeyimi, 
                          Göstərin nəyim qaldı, vermədim cananələrə?! 
 
                          ġahların oynadığı Ģahmata bənzər bu həyat, 
                          ġəhidi-piyadayıq, düzülmüĢük xanələrə. 
 
                          Əymərik baĢımızı nə fərmana, nə bir əmrə, 
                          Qəlbimiz quldu fəqət hüsndə Ģahanələrə. 
 
                           Demə, eĢq əhli bütün Məcnun imiĢ: səhraniĢin, 
                           Leylilər hücreyi-qul, sevgiyə biganələrə... 
 
                           Ataya  çox dedilər yoxdu məhəbbətdə səfa,  
                           Sədd heyf, uydu könül eĢqdə əfsanələrə. 
 
 
                                                      31 
                        “O gün olsun ki, səni məclisi-səhbadə görüm, 
                          Genə dəstində qədəh, meylini minadə görüm.” 
                                                                                               (S.Ə.Şirvani) 
 
                          DüĢüm ol  Züleyxayi-eĢq yolunda zindanə, 
                          Təki Yusif kimi öz yarımı azadə görüm. 
 
                          Mən Acı aĢiqiyəm, Dərd dağıdı külüng yerim, 
                          ġirin eĢqi nə verib, göstərin Fərhadə görüm? 
 
                          Canı cananım üçün könüllü qurban demiĢəm, 
                          Çıxmayım səbbaha sağ, əgər yarda fayda görüm. 
 
                          Axıdın göz yaĢımı, eĢqi-sitəm əhli, müdam, 
                          Özümü göz yaĢının içində dəryadə görüm. 
 

---

43 
 
Mən yarı əğyar ilə görə bilməkdənsə ayıq, 
Yatıban ömür boyu razıyam röyadə görüm. 
 
 Alaraq can, tökər min qan,  ədu var-sərvət üçün, 
 Buseyi-ləbdən səva, nə eyləyib badə, görüm? 
 
                                Atanın yadigarı Sözdü kəmal əhlimizə, 
                                Nə qalıb Harundan, göstərin, dünyadə görüm?! 
 
 
 
                               32       
“Sor müalic dərdinə bir vaqifi-əsraridən, 
Umma nakəs kimsələrdən fəzlü-ehsan, ağlama!” 
(Məhəmməd Şəməmdüz. Şəki. 1867-1899) 
 
                       ÖlməmiĢəm, hələ vardır canımda can, ağlama, 
                       Canım yanmıĢ can oduna sənin, canan, ağlama. 
 
                   Dərdiməndəm, dərd bu dərddir,dərd bu dərddir, dərdbədərd, 
                   Dərd mənimdir, dərd çəkən mən, dərdə dərman, ağlama. 
 
                             Öz əyağım gətiribdir öz baĢımı əyağa, 
                             Edam eylə məni, Ģahım, ver ki fərman, ağlama. 
 
                             ÇıxmıĢ idim nəxcirvana könülləri ovlayam, 
                             Sən ovçunu seydə saldın, dəli ceyran, ağlama. 
 
                             Məcnun olub, Leylilərin gülzarında dolaĢdıq, 
                             Məskənimdir bundan sora çöl-biyaban, ağlama. 
 
                             Bəla bəhri aĢdı baĢdan, yoxdu Nuhdan bir xəbər, 
                             Gülər, ey dil, bizi ağlar görüb düĢman, ağlama. 
 
                            Qarabağım gedib əldən, ey dilaram, dərdliyəm, 
                            Qarabağım!-- deyib hər gün ġəki, ġirvan, ağlama. 

---

44 
 
 
                            Dözümlü ol, səbirli ol, səbatlı ol, ey Vətən, 
                            Əsarətdən qapı açar bizə Sübhan, ağlama. 
 
                            Hay-çaqqallar meĢəmizə çox sultanlıq edənməz, 
                                 Gözüm pələng, gözüm qaplan, gözüm aslan, ağlama. 
 
                            Bir Atayi-sarivanam, türk köçümün baĢında, 
                            Yetər haqq öz məqsudinə, ey karivan, ağlama. 
 
 
 
                                                    33       
                         Derdim ki, könül bir dili-zar olmasın, oldu. 
                         Biganə mənə sevgili yar olmasın, oldu. 
 
                         Yaz fəsli yağıb, sel kimi gölləndi yağıĢlar, 
                         Göz yaĢım axıb bir belə car olmasın, oldu. 
 
                         Min hiyləvü-təzvir ilə tor qurdu ol əğyar, 
                         Ahum ona bir qəlbi Ģikar olmasın, oldu. 
 
                         Bülbül kimi min cuĢə gəlib, ötdüm o gülçün, 
                         Bir gül ki onun ilə o xar olmasın, oldu. 
 
                         BaĢına yarın dolanmağa balü-pər açdım, 
                         Pərvanə ona mən, o da nar olmasın, oldu. 
 
                         Yıxdı o gözəl qəlb evimi qoydu xərabə, 
                         Gəncineyi-viranəsi mar olmasın, oldu. 
 
                         Ata nə qədər cəhd elədi pozmasın əhdi, 
                         Ol eĢqi-sitəmkara bu ar olmasın, oldu.  
 
 
 

---