61
məkrindən əmin idilərmi?”
1
Əgər xof rəca`dan üstün olsa məhvedici bədbinliyə və
ümidsizliyə səbəb olacaqdır: “Allahın mərhəmətindən
yalnız kafirlər ümidini üzər!”
2
Beşinci fəsil
Səbir
Allah-taala səbir barəsində buyurur: “Səbir edin, çünki
Allah səbir edənlərlədir!”
Səbir lüğətdə, xoşagəlməz bir hadisə baş verdiyində
insanların qərarsızlıqdan, səbirsizlikdən özünü saxlaya
bilməsidir. Səbir edəndə insan qəlbini iztirabdan, dilini
şikayətdən, bədən üzvlərini (artıq) hərəkətdən qorumuş
olur.
Səbirin növləri
Səbir üç növdür:
1. “Avam səbiri”. Bu, insanların özünü sün`i olaraq,
yalandan səbirli göstərməsidir ki, zahirdə camaat, aqillər
onu görüb bəyənsin: “Onlar dünya həyatının zahirini
bilirlər, axirətdən isə xəbərsizdirlər.”
3
2 – “Zahidlərin, abidlərin, təqvalıların, helm sahiblərinin
səbiri” ki, axirət savabına çatmaq xatirinə olar: “Yalnız
(dünyada Allah yolunda çətinliklərə) səbir edənlərə
(axirətdə) saysız-hesabsız mükafat veriləcəkdir!”
4
3 – “Ariflərin səbiri.” Ariflərdən bə`ziləri [onlara üz
vermiş] acı müsibətlərdən ləzzət alarlar, çünki fikirləşərlər
1
“Ə`raf”, 99.
2
“Yusif”, 87.
3
“Rum”, 8.
4
“Zumər”, 10.
62
ki, Allah-taala onları bu bəlalara mübtəla etməklə digər
bəndələrdən üstün qılmışdır
və onlara xüsusi diqqət
yetirmişdir: “Səbir edən şəxslərə müjdə ver? O kəslər ki,
başlarına bir müsibət gəldiyi zaman: “Biz Allaha məxsusuq
və (vaxtı gələndə) Onun yanına qayıdacağıq!” deyirlər.”
1
Səbir haqqında bir hekayə
Əsərlərin birində deyilir ki, Peyğəmbərin (s) böyük
səhabələrindən biri olan Cabir bin Abdullah Ənsari
ömrünün axır çağlarında zəifləyib əldən düşmüş idi. Həzrət
Baqir (ə) ona baş çəkməyə gedir və əhvalını soruşur, Cabir
deyir: “Elə bir haldayam ki, qocalığı cavanlıqdan, xəstəliyi
sağlamlıqdan, ölümü həyatdan daha çox sevirəm!” İmam
Baqir (ə) deyir: “Mən beləyəm ki, əgər Allah məni qoca
görmək istəsə, qocalığı daha çox sevərəm, əgər cavan
görmək istəsə, cavanlığı daha çox sevərəm, əgər xəstə
görmək istəsə, xəstəliyi, sağlam görmək istəsə, sağlamlığı
daha çox sevərəm, əgər ölüm versə, ölümü, həyat bağışlasa,
həyatı daha çox istəyərəm”. Elə ki, Cabir bu sözləri eşitdi,
qalxıb o Həzrətin (ə) alnından öpdü və dedi: “Allahın
rəsulu (s) düz deyirmiş ki, [ölməyib] mənim adımı daşıyan
övladlarımdan birini görəcəksən. İnək yeri yardığı kimi, o
da elmi yarar.” امک ارـقب ملعلا رقبي وھ و ...
Bu səbəbdən də onu “əvvəlinci və axırıncı elmləri yaran”
adlandırmışlar. Dediyimiz dərəcələrə diqqət yetirməklə
mə`lum olur ki, Cabir səbir əhlinin dərəcəsində imiş və
Həzrət Baqir (ə) isə riza mərtəbəsində. Riza məqamının
şərhi sonra veriləcəkdir, inşaallah.
1
“Bəqərə”, 155-156.
63
Altıncı fəsil
Şükür
Allah-taala şükür barəsində buyurur: “Şükür edənləri,
əlbəttə mükafatlandıracağıq!”
1
“Şükür” lüğətdə, ne`mət
sahibinə, onun verdiyi ne`mətləri
müqabilində qədirdanlıq, təşəkkür mə`nasındadır. Ən
böyük ne`mətlər, bəlkə onların hamısı Allah tərəfindən
olduğu üçün, ən yaxşı iş də Allaha şükürlə məşğul olmaq
olacaqdır. Şükür etmək üç surətdə olur:
1. Ne`mətin dərki ki, afaq (dünya) və ənfusa (insan) şamil
olur.
2. O ne`mətlərin əldə edilməsindən hasil olan şadlıq və
sevinc.
3. İmkan daxilində ne`mət sahibinin razılığını əldə etməyə
səy etmək. Bu razılığın əldə edilməsi, qəlbdə Ona olan
məhəbbətlə, dildə və əməldə Allaha layiq şəkildə şükür
etməklə, istər ibadətlə, istər itaətlə və istər də öz acizliyinə
e`tiraf etməklə olsun, ne`mət sahibinin razılığını cəlb
etməyə çalışmaqla hasil olur. Allah-taala buyurur: “Əgər
(Mənə) şükür etsəniz, sizə (olan ne`mətimi) artıracağam.”
2
Rəvayətdə deyilir ki: “İmanın yarısı səbir, o biri yarısı
şükürdür.” Çünki salik
həmişə iki haldan xaric deyil, ya
xoşagəlməz bir işlə qarşı-qarşıyadır, ya da xoşagəlimli bir
işlə üz-üzədir. Deməli xoşagəlimli işə görə şükür etməli,
xoşagəlməz işə görə isə səbir etməlidir. Səbirin qarşısında
səbirsizlik, qərarsızlıq durduğu kimi, şükürün də qarşısında
küfr (nankorluq) dayanır. Küfr, küfranın bir növü sayılır:
“Əgər nankorluq etsəniz, (unutmayın ki,) Mənim əzabım,
1
“Ali-İmran”, 145.
2
“İbrahim”, 7.
64
həqiqətən şiddətlidir!”
1
Buradan mə`lum olur ki, şükürün dərəcəsi, səbirin
dərəcəsindən
üstündür; çünki, şükür həm ürəklə, həm dillə,
həm də başqa bədən üzvləri ilə olur və bütün bunların özü
də Allahın ne`mətləridir. Şükür etmək üçün bu
ne`mətlərdən istifadə edə bilmənin özü də başqa bir
ne`mətdir. Beləliklə, əgər, hər bir ne`mətə şükür etmək
istəsə, həmin ne`mətə şükür edə bildiyi üçün də başqa bir
şükür etməlidir ki, [bu minvalla] söz uzunluğa çəkər. Elə ən
yaxşısı budur ki, şükürün əvvəli və axırı acizliyə, zəifliyə
e`tirafla yanaşı olsun. Şükürü yerinə yetirməkdə aciz
olduğuna e`tiraf etməyin özü böyük bir şükürdür, necə ki,
sitayiş etməkdə acizliyə e`tiraf etmək böyük sitayişdir. Buna
görə də demişlər: “Sənə sitayişi saymaq imkansızdır, Sən
elə bilirsən ki, Özün-Özünü sitayiş etmişsən və Sən, Sənin
haqqında deyilənlərdən üstünsən.”
2
Təslim əhli üçün şükür tamamlanmışdır, çünki şükür,
ilahi ne`mətlərin əvəzini ödəməyə şamil olur. O kəs ki,
bəndəlik məqamında özünü görmür, bəs, necə ola bilər ki,
hər şeyin Özü olan Allahın qarşısında zahir olsun?! Buna
görə də şükürün ən son nöqtəsi odur ki, şükür edən həm
özünü, həm də ne`mət sahibini vücuda malik bilsin.
1
“İbrahim”, 7.
2
“Bihar”, c. 97, səh. 87, rəvayət 13.