69
bir şeyə meyl etməsidir. Çünki, ləzzət insana xoş gələn bir idrak,
yə`ni kamala qovuşmaq olduğu üçün, məhəbbətdə də ləzzət və
ya ləzzətin təxəyyülü olmamış deyil.
Məhəbbət [dərəcəsinə görə] şiddətli və zəif olur. Onun ilk
dərəcəsi iradədir, çünki iradəsiz məhəbbət yoxdur. Ondan sonra
[gələn dərəcə] şövqlə yanaşı gələn iradədir və sonrakı mərhələ o
yerdədir ki, iradə və şövq murada qovuşmağa səbəb olsunlar ki,
belə olan halda məhəbbət daha çox şiddətlənir. Nə qədər ki,
insan və onun mətləbi arasında fasilə var, məhəbbət də olacaqdır
və eşq, ifrat məhəbbət mə`nasındadır.
Ola bilsin insan və mətləbi [həqiqətdə] müttəhid olsun, amma
bir e`tibarla aralarında fasilə olsun. Nə zaman bu e`tibar aradan
qalxsa, [onda] məhəbbət də sona yetəcəkdir. Deməli məhəbbətin
sonu ittihaddır.
Məhəbbət haqqında filosofların nəzəri
Filosoflar demişlər: Məhəbbət ya fitridir, ya da [sonradan]
qazanılan (kəsb edilən). Fitri məhəbbət bütün kainatda
mövcuddur. [Məsələn,] fələkdə (planetdə) onun hərəkətinə
səbəb olan məhəbbət vardır. Məkana və çəkiyə, miqdar, tə`sir və
əks tə`sir kimi digər təbii hallara meyl edən hər ünsürdə və
həmçinin, maqnitdə olan cəzbetmə qüvvəsi kimi – tərkibatda da
məhəbbət vardır. Bitkilərdə məhəbbət tərkibatda olduğundan
daha çoxdur, çünki inkişaf etmək, qidalanmaq, toxum vermək və
növünu qorumaq qabiliyyətinə malikdirlər. Heyvanlarda [olan
məhəbbət hissi] bitkilərdən daha çoxdur, çünki onlarda öz
həmnövünə qarşı olan üns, ülfət, cinsi meyillilik, balalarına olan
əlaqə, məhəbbət bitkilərdə yoxdur.
Və amma, insanlarda məhəbbət daha çox qeyri-fitri, kəsb
edilmədir. Və onun insanda mövcud olmasının səbəbi üç şeydir:
1. “Ləzzət” – istər cismani olsun, istər qeyri-cisman, istər
təxəyyülü olsun, istər həqiqi.
70
2. “Mənfəət” – bu da, ya məcazidir, məsələn dünyəvi
məhəbbət kimi ki, onun mənfəəti bil-ərəz olar, ya da həqiqi ki,
onun mənfəəti biz-zat
1
olar.
3. “Cövhəri oxşarlıq” ki, bunun özü iki növdür: 1. Ümumi
cövhəri oxşarlıq, məsələn, bir-birinin əxlaqından, rəftarından
razı və şad olan iki nəfərin xasiyyəti və əxlaqı arasındakı oxşarlıq
kimi. “2. Xüsusi cövhəri oxşarlıq, məsələn, haqq əhli arasında
olan oxşarlıq kimi ki, hamısı Mütləq Kamaldan kamal kəsb
etməkdədirlər.
Ola bilsin məhəbbətin səbəbi yuxarıda dediyimiz səbəblərdən
ikisinin və ya üçünün birləşməsindən (mürəkkəb şəkildə) olsun
(yə`ni həm ləzzət, həm mənfəət, həm oxşarlıq – birlikdə
məhəbbətin yaranmasına səbəb olsun) Əlbəttə, mə`rifətə, idraka
əsaslanan məhəbbət də vardır. Necə ki, arifə ləzzət, mənfəət və
bütün xeyirlər Mütləq Kamil tərəfindən çatdığı üçün, Ona
məhəbbət göstərir. Bu məhəbbət digər məhəbbətlərdən üstün
olur. Bu ayənin mənası: “Halbuki iman gətirənlərin Allaha
məhəbbəti daha qüvvətlidir.”
2
– burada aydın olur.
Məhəbbət haqqında zövq əhlinin nəzəri
Zövq əhli
3
demişdir: Ümid, qorxu, şövq, üns, şadlıq, təvəkkül,
riza və təslim – bunlar hamısı məhəbbət üçün lazım bilinən
şeylərdir, çünki məhəbbət, məhbubun rəhmətinin təsəvvürü ilə
“ümidi” zəruri edir, Onun heybətinin təsəvvürü ilə “qorxunu”
zəruri edir, Ona qovuşmazlığın təsəvvürü ilə “şövqü”, Ona
qovuşmağın təsəvvürü ilə “ünsü”, ifrat ünsiyyətin təsəvvürü ilə
1
Bil-ərəz, biz-zat − Bil-ərəz, yə`ni zatı olmayan, var olmasında, zahir
olmasında başqa bir varlığa möhtac olan. Müstəqil varlığı olmayan. Biz-zat tam
bunun əksidir. Özü-özünə, bir kəsə, bir şeyə söykənmədən var olan.
2
“Bəqərə”, 165.
3
Zövq əhli − Zövq əhli bəhs və cədəl əhlinin müqabilindədir. Məqsəd dünya
həqiqətlərini bəhs və cidalla yox, zövqlə dərk etmək istəyənlərdir. Ürfan əhli, şühud
əhli, söhbət əhli də demişlər. Burada ariflər nəzərdə tutulur. Nəsirəddin Tusi
filosofların nəzərini verdikdən sonra ona müqabil olaraq ariflərin də nəzərini gətirir.
71
“şadlığı”, inayətə arxayınlığın təsəvvürü ilə “təvəkkülü”,
məhbubdan gələn hər bir şeyin gözəl olduğunun təsəvvürü ilə
“rizanı”, özünün aciz, qüsurlu olduğunun, Onun [məhbubun
isə] kamalının, əhatəsinin və qüdrətinin təsəvvürü ilə “təslimi”
zəruri edir.
Xülasə, həqiqi məhəbbətin bir həddi də təslimdir. Bu o zaman
olur ki, insan öz məhbubunu Mütləq hakim, özünü isə mütləq
məhkum bilsin. Həqiqi aşiqin bir həddi də fənadır. Bu o zaman
olur ki, aşiq bütün şeyləri mə`şuqda görür və özünü görmür.
Əgər bir kəs bu məqama çatsa, Allahdan qeyri bütün şeylər
onun gözündə hicab [hesab] olunacaqdır. Beləliklə, onun seyri-
sülukunun nəhayəti bu olar ki, bütün şeylərdən üz çevirib
[yalnız] diqqətini Ona yönəltsin. “Bütün işlər axırda Ona
(Allaha) qayıdacaqdır.”
1
Dördüncü fəsil
Mə`rifət
Allah-taala mə`rifət haqqında buyurur: “Allah şahidlik etdi ki,
Özündən başqa heç bir tanrı yoxdur. Mələklər və haqq-
ədalətdən ayrılmayan elm sahibləri də O mütləq qüvvət, hikmət
sahibindən başqa heç bir tanrı olmadığına şahidlik etdilər.”
2
“Mə`rifət” fars dilində idrak mə`nasındadır. Burada mə`rifət
dedikdə, Allahı dərkin ən yüksək mərtəbəsi nəzərdə tutulur.
Çünki Allahıdərkin çoxlu mərtəbələri vardır. Mə`rifətin
mərtəbələri atəşin şö`ləsi kimidir ki, bə`ziləri ancaq onun adını
eşitmişlər ki, yandırıb-yaxan bir mövcuddur; ona çatan hər bir
şey yanır, onun nişanəsi düşdüyü hər bir şeydə zahir olur,
1
“Hud”, 123.
2
“Ali-İmran”, 18.
72
ondan nə qədər götürsən, azalmaz, ondan ayrılan hər bir şey,
onun təbiətinin ziddinə olacaqdır. Bu mövcud atəş adlanır.
Allahın dərkində də bə`ziləri bu həddədirlər ki, onlara
“müqəllidlər” deyərlər, necə ki, bə`zi adamlar böyük adamların
mə`rifət haqqında söylədikləri sözləri qəbul edərlər, amma qəbul
etdiklərinə dəlilləri olmaz. Mə`rifətin (bundan) bir pillə yuxarı
mərtəbəsinə qalxmış bə`ziləri o kəslərə bənzəyərlər ki, atəşin
tüstüsü onlara çatmışdır və bilirlər ki, bu tüstü [hökmən] bir
yerdən qalxır. Buna görə də nişanəsi tüstü olan mövcudun
(atəşin) varlığına hökm edərlər. İlahi mə`rifətdə də bu mərtəbəyə
yüksəlmiş kəslərə “nəzər əhli”
1
deyərlər. Nəzər əhli qəti
dəlillərlə bilərlər ki, Yaradan, Qur`an vardır, çünki Onun qüdrət
nişanələrini Onun varlığına dəlil bilərlər.
Bu mərətbədən yüksəkdə o kəslər olarlar ki, atəşə yaxın
oturmaqla onun hərarətini hiss edərlər və ondan bəhrələnərlər.
İlihi mə`rifətdə də bə`ziləri bu mərtəbəyə çatarlar ki, “qeybə
inananlar” adlandırılarlar. Bu dəstə Allahı pərdə arxasından
tanıyarlar.
Bu mərtəbədən yuxarıda o kəslər durarlar ki, atəşdən çörək
bişirmək, qazan asmaq və s. kimi çoxlu faydalar əldə edərlər.
İlahi mə`rifətdə də bə`ziləri mə`rifətin ləzzətini dadarlar və
bununla şad, xürrəm olarlar.
Bura qədər elm əhlinin [ilahi mə`rifətdəki] mərtəbələrini
söylədik, amma bunlardan da yüksəkdə elə kəslər vardır ki,
atəşin özünü müşahidə edərlər və həmin atəşin nurunun
vasitəsilə digər varlıqları da müşahidə edərlər. İlahi mə`rifətdə
də belələrinə “baxış əhli”
2
və həmçinin “ariflər” deyərlər və
həqiqi mə`rifət sahibləri də bunlar olar. Bu mərtəbədən də
1
Nəzər əhli − Məntiq və dəlil əhli, əql əhli. Filosoflar nəzərdə tutulur.
2
Baxış əhli − Bəsirət əhli də demişlər. Batini gözləri açıq olanlardır. Ariflər
nəzərdə tutulur.