müəssisələrində müəllim
öz fənninin öyrənilməsinin
nəticələrinə verilən tələbləri tərtib etməli, universitetin
portalında şəxsi səhifəsini hazırlamalı, burada tədris etdiyi
fənləri, tərtib etdiyi tədris proqramlarını əks etdirməli,
tələbələrin müstəqil fəaliyyəti üçün lazım olan məlumat
mənbələrinin, elektron istinadlarının siyahısını yer‐
ləşdirməli və daim yeniləşdirməlidir. O, həmçinin öz audi‐
toriya məşğələlərinin mətnlərini və multimediya
müşayiətini (slaydları), seminarların planlarını, yoxlama
işlərinin məzmununu, testləri və s. də öz internet səhifəsinə
daxil etməlidir.
‐Fikrinizcə, qaldırdığınız problemləri hansı yolla
daha da aktuallaşdırmaq və geniş içtimaiyyətin fikrini
Boloniya prosesinə cəlb etmək olar?
‐ Son 5‐6 ildə dəfələrlə demişəm, yenə də təkrar etmək
istəyirəm ki, hər hansı islahat tədbirləri yalnız o vaxt
əhəmiyyətli nəticə verə bilər ki, onun mahiyyəti həmin
dəyişiklikləri həyata keçirməli olan şəxslərin hamısı üçün
tam və birmənalı şəkildə aydın olsun. Heç kim üçün sirr
deyil ki, bizlərdə nəyin islahata məruz qalmasının, onun
nəyə görə aparılmasının, gözlənilən çətinlik və, problem‐
lərin mahiyyətinin, islahatın uğurlu həyata keçirilməsi üçün
kimin nəyi edəcəyinin və bu kimi digər məsələlərin
genişmiqyaslı izahına, islahat sənədlərinin islahat prose si ‐
nin bütün iştirakçılarına incəliklərinə qədər çatdırılmasına
əksər hallarda ciddi fikir verilmir.
Әslində anlanılması o qədər də asan olmayan Boloniya
Bəyannaməsinin təbliğatı – sovetlərdəki kimi səslənən bu
söz burada münasibdir, onun əsas ideyalarının
öyrənilməsinə, dərk olunması üzrə işlərə biz azı 4 il bundan
əvvəl başlamalı idik. Bunun üçün ölkə miqyasında və hər
bir ali təhsil müəssisəsi çərçivəsində xüsusi tədbirlər işlənib
hazırlanmalı, onların ardıcıl, məqsədyönlü və sistemli şəkil ‐
də həyata keçirilməsi nəzərdə tutulmalı idi.
Qərbdə bu, “Public awareness”, yəni “İctimaiyyətin
məlumatlandırılması" tədbirləri çərçivəsində həyata keçiri ‐
lir. Düşünürəm ki, bizim üçün elə indinin özündə də “İcti‐
maiyyətin məlumatlandırılması" planının hazırlanması və
icrası məsələsi öz aktuallığını itirməmişdir. Boloniya prosesi
iştirakçılarının hər bir kateqoriyası üçün izahat işinin bütün
nüanslarını tam detallaşdırmaq gec deyil. “İctimai
məlumatlandırma" həyata keçirildiyi zaman Boloniya
Bəyannaməsi ideyalarının hər bir ali təhsil müəssisəsi rəh‐
bəri və müəllimi tərəfindən mənimsənilməsinə, həmin
ideyaların möhkəm biliklərə, dayanıqlı bacarıqlara transfor‐
masiya olunmasına mütləq nail olmaq lazımdır. Bu
ideyaların mahiyyəti və mənası hər bir tələbəyə, geniş icti‐
maiyyətə, o cümlədən valideyn içtimaiyyətinə çatdırılmalı
və hamı tərəfindən anlanılmalıdır.
Bununla belə, xarici təcrübəyə əsaslanaraq qətiyyətlə
deyə bilərəm ki, lazımi səviyyədə maliyyə dəstəyi ol‐
madan məlumatlandırma planının həyata keçirilməsi
mümkün deyildir. Çünki Boloniya Bəyannaməsindəki,
Praqa, Berlin, Bergen, London kommünikelərindəki çox
mühüm ideyaların, tövsiyələrin izahı televiziya kanal‐
larında verilişlər silsiləsının hazırlanması, bir neçə saytın
yaradılması, bukletlərin, əyani təbliğat vasitələrinin nəşri,
habelə prosesin demək olar ki, bütün iştirakçılarını əhatə
edən çoxsaylı seminarların, treninqlərin keçirilməsi böyük
məbləğdə vəsait tələb edəcəkdir.
Bu tədbirlər reallaşmayana qədər Təhsil Nazirliyi
tərəfindən işlənib hazırlanan normativ‐hüquqi sənədlər nə
qədər keyfiyyətli, beynəlxalq standartlara cavab versə də,
onlar yalnız kağız üzərində qalacaqdır. Әn yaxşı halda isə
bu sənədləri tərtib edən Təhsil Nazirlıyinin mütəxəssisləri
onları özlərinin intellektual mülkiyyəti kimi patentləşdirə
biləcəklər.
Bilirsiniz, deyiləsi sözlər çoxdur... Müsahibəmi özüm
verəcəyim sualla başa vurmaq istərdim: axı niyə biz
Boloniya Bəyannaməsinin sistemli şəkildə reallaşması
nəticəsində ölkəmizə verilə biləcək sosial, iqtisadi və hətta
siyasi faydalanmanı gecikdiririk? Әminəm ki, Avropa ilə
birlikdə Azərbaycanın ali təhsil sisteminin müasir‐
ləşdirilməsi bütün cəmiyyətimizin və dövlətimizin
marağındadır.
Rüblük Jurnal
21
www.aaa.org.az
GӘLİN, QIZLARIMIZA TӘHSİL VERӘK VӘ GӘLӘCӘYİMİZİ SAVADSIZLIĞA APARMAYAQ!
22
ASTARA KӘND MӘKTӘBLӘRİNİN
BİRİNDӘ QIZLARIN TӘHSİLİ
Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyası (ik‐
inci bölmə, III fəsil, Maddə 42) bütün vətəndaşlar
üçün azad ibtidai və orta təhsil almaq hüququna zə‐
manət verir. Təhsilin bu cür məcburi mahiyyətinə
baxmayaraq, biz Azərbaycanın cənub regionlarında
bir çox uşağın erkən yaşda məktəbi tərk etdiyinin
şahidi oldum. Bu hal xüsusilə qızlar üçün daha re‐
aldır. Altı yaşında məktəbə başlayan bir çox şagird
qızlar 11‐ci sinifi bitirmədən məktəbi tərk edir. Bir
qayda olaraq, məhz valideynlər uşaqlarının məktəbə
gedə bilmək qabiliyyəti və məktəbdə hansı müddətə
qədər qala biləcəyi barədə yekun qərarı verirlər. On‐
ların seçiminə bir çox faktorlar, o cümlədən qızlar‐
dan daha çox oğlanların arzulanması, gender
rollarının pozulması və erkən evlilik mədəniyyəti
valideynlərin bu mövzuya münasibətinə böyük təsir
edir.
Bu məqalə Azərbaycanın cənub regionlarında qız‐
ların təhsil prosesini təsvir edəcəkdir. Azərbaycan
cəmiyyətində oğlanların üstünlük təşkil etdiyi üçün,
onların bu mədəniyyətdə oynadıqları rolu qısaca
müzakirə etmək vacibdir. Astara rayonunda qızlar‐
dan çox oğlanların arzulanması öncəki nəsillərdən
bəri davam edir. Bəziləri düşünə bilər ki, bu yanlız
kasıb ailələr üçün xarakterikdir, ancaq bunun
məsələyə heç bir dəxli yoxdur. Mən bu münasibəti
ən varlı ailələrdən tutmuş ən kasıb ailələrə kimi hər
yerdə müşahidə etdim. Valideyinlər ailənin bütün
enerjisini və cəhdlərini böyüyən oğlan uşaqlarına
sərf etməyi düzgün hesab edirlər. Onlar düşünür ki,
məhz oğlan son nəticədə işə düzələrək öz ailəsinin,
eləcə də valideyinlərinin qayğısına qalacaq.
Nəticədə, oğlan uşaqlarına ən azından orta mək‐
təbin son sinfinə qədər oxuması üçün şərait yaradılır.
Әgər onlar orta məktəbi bitirdikdən sonra öz təhsil‐
lərini davam etdirmək istəsələr, buna müsbət hal
kimi yanaşılır. Orta təhsil çərçivəsində (1‐11‐ci sini‐
flər) Azərbaycanda orta təhsildən ayrılanların rəsmi
faizi çox aşağıdır, təxminən 1%–2%
2
. Ancaq aparılan
araşdırmalar göstərir ki, məktəbə gedənlərin faktiki
sayı rəsmi rəqəmlərdən daha azdır.
UNICEF MICS müəyyən edib ki, ibtidai təhsil
alan uşaqlar arasında məktəbə gedənlər 88.4 faiz
təşkil edir, lakin istər rayonlarda, istər kənd‐şəhər
ərazilərində, istərsə də zəngin ailələrədə qızların və
oğlanların ibtidai sinfə getmələrinin faizində
əhəmiyyətli dəyişikliklər müşahidə olunmayıb. Buna
baxmayaraq, məktəbə gedənlərin ümumi faizində
müxətlif regionlar arasında fərqlər müşahidə olunub.
Qərbdə və cənub‐qərbdə oğlanlar və qızlar (85.1%)