I tip hesab edir ki, bilik hər bir fəaliyyət növü üçün zəruri olan konkret
informasiyadan ibarətdir.
S və G tipləri hadisələrə müxtəlif nöqteyi-nəzərlərdən baxmağa meyllidirlər və hesab
edirlər ki, hərtərəfli analiz problemin daha dərindən anlanmasına səbəb olur.
3.Şəxsiyyətin sosial-psixoloji cizgiləri.
H tipi verilmiş dəyərlər iyerarxiyasının universallığına, mövcud institutlara, sosial rol
və statuslara inanır: bu tipdən olan insanlar qəbul olunmuş sosial konvensiyalara
sadiqdirlər, etnosentirzmə meyllidirlər.
I tip müstəqilliyi qiymətləndirir, ancaq özünün verdiyi qiymətləri doğru hesab edir,
hakimiyyətə etibar etmir, qəbul olunmuş sosial norma və sərəncamlara qarşı çıxır, rejimlərə
və ənənələrə etibar etməməyə meyllidir. S və G tipləri əməkdaşlığı qarşılıqlı faydaya səbəb
olan kollektiv formalarını qiymətləndirir. Bu zaman G tipi adətən lider, yeni ideyaların,
dəyərlərin, fikirlərin generatoru olur. O, yeni qarşılıqlı fəaliyyət formalarını tapmağa, yeni
situasiyalar və kontekstləri yaratmağa nail olur.
G tipi elastikliyə və kreativliyə malik olduğu üçün bu ona yeni norma və qaydalar
yaratmaqla bəzən fəaliyyətdə alan standartlardan uzaqlaşmağa imkan verir.
Bundan sonra adı çəkilən xarakteristikalar M.Maruyamaya və O.Harveyə aiddir.
Maruyama hesab edir ki, koqnitiv üslubların onun tərəfindən müəyyən edilmiş
xüsusiyyətləri mövcud menecment məktəblərində tamamilə kifayət qədər nəzərə alınmır.
Amerika formalarında personalın öyrədilməsi dəqiq strukturlaşdırılmış proqramlar əsasında
kurslarda aparılır. Materiallar verballaşdırılmış şəkildə şərh olunur, audiovizual müşayət
köməkçi rol oynayır. Öyrədilmə informasiyanın ötürülməsi və təlimatların yadda
saxlanılmasından ibarətdir.
Belə təlim konsepsiyası əsasən H tipli koqnitiv üsluba istiqamətlənmişdir.
Yapon firmaları personalı öyrədən zaman təlimatlara deyil, fərdin müxtəlif
situasiyalarda şəxsi fəaliyyət təcrübəsi qazanmasına istiqamətlənir. Ehtimal olunur ki, belə
metodika personala qəflətən deyişən halların öhdəsindən daha yaxşı gəlməyə imkan verir.
İri Avropa kooperasiyaları
əsas əhəmiyyəti təlimə deyil,
zəruri namizədlərin seçiminə
verirlər. Menecmentdə ənənəvi yanaşmalar işçi qrupların və kollektivlərin formalaşması
prosesini zəruri ixtisaslara malik kadrların seçilib toplanması kimi nəzərdən keçirirlər. Bu
zaman müxtəlif koqnitiv üslubların harmonik uyğunluğuna qətiyyən kifayət qədər diqqət
verilmir. Koqnitiv üslubların uyğunluğu transmilli korporasiyalar üçün xüsusilə böyük
əhəmiyyətə malikdir (50).
Amerika alimi Doysona görə öz koqnitiv stilini bilmək qərarların inamla qəbuluna
yardım edir. O, problemin qəbulu üçün dörd üslubu seçib göstərir, onlardan hər biri
faunanın bir nümayəndəsi ilə: öküz, qartal, arı, it ilə bağlıdır. Üslubların təsnifatı cədvəl
3.1.-də təqdim olunmuşdur (8, s.201).
cədvəl 3.1.
ətraf ələmin
dərk edilməsi
Problemin
həlli üslubu
Düşünərək
Intuisiya yolu ilə
Biliklər
öküz
qartal
Müşahidə
Axtarıcı it
arı
Öküz üslubu üçün məntiqə istinad etmək, başqalarının rəylərini nəzərə almadan
sürətlə qərar qəbul etmək xarakterikdir. Öküz rəqbiləri ilə aktiv mübarizəyə hazırdır.
Qartal inadırılıqda və məqsədyönlülükdə öküzə bənzəyir, amma riskdən qorxmadan
intuitiv olaraq qərar qəbul etməyə meyllidir. Müşahidəçilər – axtarıcı it və arı vəziyyətin
diqqətlə,
tələsmədən öyrənilməsinə, faktların diqqətlə toplanmasına üstünlük verirlər.
Bununla belə arı qərarları intuitiv olaraq qəbul edir, ehtiyatlı və gözləyici
strategiyalara üstünlük verir. Arı hər hansı problemi işçi qrupların yaradılması və uzun-
uzadı müzakirələrin aparılması vasitəsilə həll etməyə hazırdır.
Axtarıcı it dərindən dərk etməyə, öyrənməyə, situasiyanı analiz etməyə, son dərəcə
dəqiq hesablanma aparmağa istiqamətlənmişdir. O, qərarı ancaq bütün zəruri məlumatları
topladıqdan sonra qəbul edir və ―yeddi dəfə ölç, bir dəfə biç‖ prinsipi ilə fəaliyyət
göstərməyə hazırdır.
Əlbəttə, qərarların qəbulunda öz üslubunu bilmək zəruridir. Amma, dəyərlər
tərəfindən qəbul olunmuş qərarlara düzgün qiymət vermək heç də bundan az əhəmiyyətli
deyildir, amma bu qədər ciddi işdə metaforaların olması münasibdirmi?
3.4. Metaforaların istifadə olunmasının koqnitiv aspektləri
Metafora adətən bir obyektin başqa obyektdən görüntüsü kimi nəzərdən keçirilir.
Koqnitiv
proseslərdə mürəkkəb, bilavasitə müşahidə olunmayan təfəkkür məkanı
daha sadə,
yaxşı tanış olan təfəkkür məkanları ilə metafora vasitəsilə əlaqələndirilirlər (məsələn,
iqtisadi və siyasi hadisələri oyunlarla, idman yarışları ilə; istehsal konfliktlərini müharibə
ilə və s.).
Bir sıra universal izahedici sxem koqnitiv metaforlarda əks olunur. Çoxsaylı
tədqiqatların nəticələri koqnitoloqlara belə hesab etməyə əsas verirlər ki, metafora yeni
biliyin yaranmasında əsas vasitələrdən biridir (28, 20). C.Lakoffun fikrinə görə təcrübəni
anlamaq üçün metaforanı cəlb etmək – insan təfəkkürünün ən vacib zəfərlərindən biridir.
Rasional təfəkkür əhəmiyyətli dərəcədə metaforik modellərə əsaslanır. Rasionallığa
istənilən adekvat yanaşma təsəvvürdən istifadəni tələb edir, təsəvvür isə metaforik
düşüncədən ayrılmazdır (18, s.182).
Metaforanın koqnitiv nəzəriyyə üzrə əsas nəticələri (53)-də nəşr olunmuşdur. Bu
məcmuədə sosioloqlar üçün ən çox maraq doğuran Donald Şonun generativ metaforalar
nəzəriyyəsinin inkişafına və onun sosial siyasətin analizində tətbiqinə həsr olunmuş
əsəridir. Şon hesab edir ki, konkret sosial problemin görüntüsü – hansı ki, koqnitiv
xəritə və
ya freym şəklində təsəvvür etmək olar – özündə koqnitiv modelin bütün qalan əsas
cəhətlərini müəyyən edən generativ metaforanı bir növ açar kimi ehtiva edir.
O, buna misal kimi sanki sınmış güldanın tikələrindən ibarət, çox adama fraqmenlər
şəklində, parçalanmış kimi görünən sosial xidmət sahətin göstərir. Problemi belə görmək
koordinasiya və inteqrasiyanın güclənməsinə əsaslanan qərarların seçimini tələb edir.
Dünya xəritələrində, nöqteyi – nəzərlərdə olan fərqlər insanlara konfliktli
situasiyalardan çıxmağa imkan vermir. Adətən fərz edilir ki, madam problem göstərilib,
məqsədlər aydındır, məhduiyyətlər aşkar olunub, qərarlar qəbul olunmuşdur, onda ən yaxşı
qərarı qəbul etmək qalır. Belə yanaşmanı Son kökündən doğru hesab etmir – sosial
problemlər üçün əsas olan məsələnin düzgün qoyuluşu, onun formalaşdırılmasıdır.
Problemi düzgün adlandırmaq (naming) və sonra situasiyanın yeni generativ metafora
əsasında dünya xəritələrində əvvəllər mövcud olmuş ziddiyyətləri aradan qaldıran koqnitiv
xəritəni qurmaq zəruridir. Akoff kimi Şon da hesab edir ki, sosial problemlərin həlli üçün
ən yaxşı metod onların aradan qaldırılmasıdır.
Stereotiplərin dəyişməsi rəqabətdən əməkdaşlığa keçməyə yardım göstərir,
M.Vertheymer buna yaxşı misal göstərir. O, badminton oynayan iki gəncin oynunu
müşahidə edir. Bir oğlan yaşca böyük idi və azyaşlı partnyorunu asanlıqla udurdu, nəticədə
azyaşlı partnyor tədricən oyuna olan marağını itirirdi və getdikcə pis oynayırdı. Nəhayət
gənclərdən biri yeni oyun qaydalarını təklif edir, hansının ki, məqsədi volanın yerə
dəyməsinə mümkün qədər imkan verməmək idi. Yeni oyun uşaqları özünə cəlb etdi, azyaşlı
oyunçu hətta daha yaxşı oynamağa başladı.
Kornitoloqlar təhsildə metaforaların rolunun təsdiqinə xeyli diqqət ayırırlar, burada
mərkəzi yeri metaforaların kommunikativ funksiyaları – tədris materialının asanlıqla yadda
qalan yeni formada təsviri və izahı – tutur. Məlum oldu ki, təlimat xarakterli metaforalara
əsaslanan analogiya üzrə mülahizələrdən istifadə edilməsi materialın, hətta fizika və