proqramlaşdırma kimi fənlərdə belə formal şəkildə izahı qarşısında çoxlu üstünlüklərə
malikdir.
Metaforalar tələbələrə tanış olmayan, abstrakt konsepsiyaları düşünmək, materialı
dərindən anlamaq imkanını verir. Metaforalardan sərbəst istifadə edən tələblər məsələlərin
həllində çox vaxt qeyri – standart yollar tapırlar, yeni məsələləri müstəqil şəkildə
formalaşdırmaq iqtidarında olurlar.
Metaforalar stereotiplərin dəyişməsi üçün effektiv koqnitiv alət kimi tətbiqi sistem
tədqiqatlarında geniş istifadə olunurlar. ―Yumşaq‖ sistem metodologiyasının tətbiqindən
əldə edilən çoxillik təcrübə göstərmişdir ki, təcrübəli işçilər bir qayda olaraq kifayət qədər
mühafizəkar olurlar və sistem analitikləri tərəfindən işlənib hazırlanmış abstrakt, konseptual
midellərə etibar etmirlər (40). Belə şərtlər altında metaforalar atributları hamı tərəfindən
yaxşı tanınan və etibar qazanan analogiyaların köməyi ilə yeni nəzəri yanaşmaları anlamaq
üçün çox effektiv vasitədir.
Flad və Ceksonun metodologiyasında (bax. § 2.1.) metaforalara kreativliyi təmin
edən vasitə - problemli situasiyaya yaradıcı yanaşma – kimi xüsusi diqqət verilmişdir.
Tədqiqatçılara təklif olunur ki, problemi beş əsas sistem metaforası: maşın, orqanizm,
beyin, mədəniyyət və siyasət – prizmasından keçirərək analiz etsinlər (44).
Cədvəl 3.2.
metafora
Atributlar (əlamətlər)
maşın
Standartlaşdırlımış
hissələr
Səmərəlilik
Yorucu əməliyyatlar
Rasiolnal yanaşma
Təkrarlanan
əməliyyatlar
Daxili nəzarət
Məqsədlər
təyin
edilmişdir
Qapalı sistem
Hərəkət
variantları
verilib
orqanizm
Tələbatlar
əksəlaqə
Sağ qalmaq
Özünütənzimləmə
adaptasiya
Passiv idarəolunma
Təşkilat
Açıq sistem
Beyin,
neyrokibernetik
model
Orqanizm üçün
göstərlən atributlar, həm də:
Fəal təlim
Davamlı yaşamaq
Məlumatın
toplanılması
Bütövün
hissələrə
bölünməsi
Mədəniyyət
koalisiya
Dil birliyi
əməkdaşlıq
moda
Ümumi dəyərlər və
normalar
Sosial təcrübə
tarix
Siyasət
Münaqişə
Hakimiyyət bögüsü
Məcburetmə
karyera
Üstün olmaq
maraqlar
dezinteqrasiya
Birinci mərhələdə öyrənilən sosial sistemin maşın orqanizm və beyin ilə - bu
metaforalar ənənəvi olaraq idarəçilər tərəfindən işlədilir - səthi analogiyaları nəzərdən
keçirilir. Menecment nəzəriyyəsi üzrə mütəxəssislərə təşkil etmə mədəniyyətinin metaforası
öz diqqətini təşkilatda hakim səlahiyyətlərin bölüşdürülməsinə, məcburetmə problemlərinə,
mövcud konfliktlərə verir.
Birinci mərhələdə uyğun metaforanı seçən tədqiqatçılar sistem metaforasının (cədvəl
3.2.) atributlarını, onların bu situasiyada yeni, aşkar olunmuş çatışmazlıqlardan azad sosial
sistemin qurulması imkanını daha detallı və dərindən analiz edirlər.
Qeyd edək ki, Flad və Ceksonun təklif etdikləri metaforalar məhz həmin metafora
dəstənin kifayət qədər əsaslı olunmasına aid olan çoxlu tənqidi iradlara səbəb oldu.
Xüsusilə beşinci sosial – siyasi metaforanın payına çox tənqid düşdü – burada metafora
kimi ilkin olaraq həbsxana nəzərdə tutulurdu. Yəqin ki, həbsxana metaforası problemli
situasiyaya birtərəfli baxışın yaranmasına səbəb olur və daha sonra yazdığı əsərlərində (43).
Flad yanaşmanın metodologiyasını aşağıdakı qaydada dəqiqləşdirdi:
İlk üç metafora əsasən sistemin layihələşdirilməsi üçün nəzərdə tutulmuşdur: sosial
– mədəni metafora müxtəlif layihələrin müzakirəsi fazasında faydalıdır, belə ki, fərz
edildiyinə görə müzakirə prosesində öyrədilmə baş verir və qarşılıqlı anlaşmaya nail olunur;
Sosial-siyasi metafora təklif olunan yeniliklər kimin maraqlarına xidmət edirsə,
onun azad olunması (disemprisoning) - aşkar edilməsi üçün, sonra isə məcburiyyət
dərəcəsini azaltmaq üçün nəzərdə tutulmuşdur.
3.5.Sosial tədqiqatlarda koqnitiv yanaşma
Əgər koqnitiv yanaşmanı geniş mənada – təfəkkür, anlama və izahetmə
proseslərinin ənənəvi elmi metodologiyaların strukturuna daxil edilməsi kimi başa düşsək,
onda heç çəkinmədən demək olar ki, hər bir sosioloji tədqiqat açıq və ya gizli şəkildə
koqnitiv faktorları nəzərə alır və nəticədə elmdəki koqnitiv istiqamətə aid oluna bilər.
Koqnitiv aspektlərə xüsusi diqqət ayıran alimlərin sosiologiyaya aid əsərlərini qısa
və bilərəkdən fraqmentar şəkildə sadalanmağı sınayaq. Çox güman ki, cəmiyyətin
dinamikasını formalaşdıran koqnitiv faktorların reylefli şəkildə nəzərdən keçirildiyi ilk
kitab P.Sorokinin dördcildlik ―Sosial və mədəni dinamika‖ (1937-1941) əsəridir. Sorokinin
nəzəriyyəsində tarixi proses mədəniyyətlərin ardıcıl dəyişməsi kimi təqdim olunur (hakim
dünyagörüşü, gerçəkliyin dərk edilməsi və qavranmasının əsas üsulları). Mədəniyyətlərin
dəyişmə mexanizminin özü də koqnitiv xarakter daşıyır və §8.1.-də daha ətraflı şəkildə
gözdən keçiriləcək.
60-70-ci illərdə fenomenoloqlar və etnometoloqlar koqnitiv aspektlərə daha çox
diqqət verirlər. A.Şyuts koqnitiv yanaşmaya yaxın ideyalar inkişaf etdirirdi, onun fikrinə
görə ―bizim adi gerçəkliyimiz sadəcə olaraq müxtəlif təfəkkür sxem və tiplərindən – hansı
ki, bizi əhatə edən aləmin identifikasiyasını və tanınmasını mümkün edirlər - əmələ gəlir
(sitat: 22, s. 80).
İdrakın sosiologiyası yaranır, hansının ki, tematikasını koqnitologiyanın bir bölməsi
kimi qəbul etmək olar. Amma, burada biz ―düzgün adlandırılmamış fənnlər‖ (A.Şyuts)
sahəsində
qədəm qoyuruq, buranın sərhədlərinin müəyyən olunmasında ―tarixi təsadüflərin‖
rolu böyükdür. Həqiqətən də, başa düşmək çətindir ki, nəyə görə koqnitiv elmlər birliyində
fəxri yeri sosiologiya deyil, antropologiya tutur (bax şəkil 3.1.) Antropologiyanın xüsusi
vəziyyəti T.Parsonsu da təcrübələndirirdi, o, hesab edirdi ki, ―antropologiya müəyyən
cəhətlərdə sosiologiyanın sahəsindən daha geniş sahə ələ keçirmişdir, halbuki başqa
cəhətlərdə o, öz diqqətini yazıya malik olmayan mədəniyyətlərə və cəmiyyətlərə
vermişdir‖
7
. Amma antropologiyanın müəyyən olunmuş maraq dairəsinin analitik cəhətdən
hansı səviyyədə cızılmasından asılı olaraq ona yəqin ki, mədəniyyət hadisələrinin
strukturlaşdırılmış simvolik əhəmiyyətli sistemlərin – hansılarda ki, və hansılarının yardımı
ilə sosial sistemlər və şəxsiyyətlər formalaşırlar – analitik cəhətdən öyənilməsi daxildir.
Ənənəyə görə antropoloqlar ―sadə‖ cəmiyyətlər və ekzotik mədəniyyətlər ilə
7
Парсонс Т. Общий обзор//Американская социология. М., 1972. 76