374
bir sıra regionlarında qəhvəyi və boz-qəhvəyi torpaqlar daşlı olduğuna görə şum işlərini
çətinləşdirir və əlavə
meliorasiya –təmizləmə işlərinin aparılmasını tələb edir.
Nəzərdən keçirilən vilayətlərin kənd təsərrüfatında qəhvəyi və boz-qəhvəyi torpaqlarla yanaşı,
allüvial
(təqribən 60 mln.ha),
çəmən-qəhvəyi və
çəmən-boz-qəhvəyi torpaqlar əhəmiyyətli rol oynayır. Kənd
təsərrüfatında istifadə olunan torpaqların ümumi sahəsi 70 mln.ha və ya vilayətlərin ümumi sahəsinin 15% –ni
təşkil edir.
Bu vilayətlərdə buğda, pambıq, zeytun, əncir, üzüm, sitrus bitkiləri, mantar palıdı, qoz, həmçinin çoxillik
subtropik bitkilər yetişdirilir. Əkinçilikdə istifadə olunan torpaqların təqribən yarısı suvarılır. Aralıq dənizi
vilayətinin şimal-şərq və Şərqi Asiya vilayətinin şimal əraziləri Sibir antisiklonunun
soyuducu təsirinə məruz
qaldığına görə çoxillik subtropik bitkiləri daim şaxta vurma qorxusu altında yalnız örtük altında yetişdirilir. Ona
görə də bu ərazilərdə birillik subtropik bitkilərin yetişdirilməsinə daha çox üstünlük verilir. Bu vilayətlərdə
torpaqların münbitliyinin artırılması onların suvarma və gübrə ilə təmin olunmasına, eroziya ilə mübarizəyə və
yamaclarda eroziya əleyhinə tədbirlər görməklə intensiv əkinçiliyin tətbiqinə əsaslanır.
Subtropik yarımsəhra və səhra vilayətləri subtropik qurşaqda ərazinin yarısını əhatə edir (890 mln.ha).
Qurunun səthində bir neçə subtropik yarımsəhra və səhra vilayəti ayrılmışdır. Onlar içərisində sahəsinə görə
böyük olanı
Afrika-Asiya subtropik yarımsəhra və səhra vilayətidir. Bu vilayət Saxara səhrasının şimal
hissəsini,
Ərəbistan yarımadasının şimalını və Ön Asiyanı əhatə edir. Sahəsinə görə ikinci yerdə materikin cənub hissəsini
əhatə edən
Avstraliya, Çilinin mərkəzi hissəsini tutan
Cənubi Amerika, sahəsi kiçik olan
Şimali Amerika
(Kaliforniya rayonu) və
Cənubi Afrika (Kalaxarinin cənubu) yarımsəhra və səhra vilayətləri gəlir.
Bu vilayətlərdə
subtropik səhraların zəif inkişaf etmiş və primitiv torpaqlar zonası (təqribən 75%) və
boz
torpaqlar zonası hakimdir.
Boz torpaqların tipik nümunələri Azərbaycan və Orta Asiya ərazisində geniş yayılmış və əvvəlki fəsillərdə
onların geniş səciyyəsi verilmişdir. Dünyanın başqa nöqtələrində də bu torpaqlara təsadüf etmək mümkündür.
Düzən ərazilərdə boz torpaqların ümumi sahəsi 180 mln.ha təşkil edir. Boz torpaqlar zonasında boz torpaqlarla
yanaşı
çəmən-boz torpaqlar və
takırlar da yayılmışdır.
Subtropik səhraların torpaqları başqa səhraların torpaqları ilə müqayisədə geniş fiziki aşınma prosesi və duz
qaysaqlarının əmələ gəlməsi ilə səciyyələnir. Bioloji proseslər demək olar ki, hər yerdə kəsilmişdir. Bu havanın
nisbi rütubətinin azlığı və yay dövründə gündüz vaxtlarında torpağın temperaturunun həddən artıq qızması,
həmçinin subtropik qurşaqda geoloji tarixin
son dövrləri ərzində səhra
landşaftının böyük dayanıqlığı ilə
əlaqədardır. Havanın ən yüksək temperaturu məhz subtropik vilayətlərin səhralarında (Saxarada) müşahidə
olunmuşdur.
Subtropik yarımsəhra və səhralar vilayətində
daşlı və
daşlı-gilli səhralar daha böyük sahəyə malikdir (440
mln.ha).
Bu səhralarda ilkin torpaqəmələgəlmənin elementləri “səhra yanığı” və ya səhraların “qoruyucu qabığı”
formasında təmsil olunmuşdur. Səhra “yanığı” torpağın səthindəki daş qalıqlarının üzərini örtən tünd və ya qara
rəngli nazik (təqribən 0,5-5 mm) təbəqədən ibarətdir. Bu tünd qabıqda dəmir və manqan oksidləri toplanır.
“Yanıqların” yaranmasını bəzi alimlər soyuq gecə saatlarında süxur çatlarında nəmliyin kondensasiyası və
səthin gündüz saatlarında güclü qızması ilə əlaqədar pərdə suyunun qalxan hərəkəti ilə izah edirlər.
Ehtimal ki, duz qaysağının yaranması da bütün torpaq qatını əhatə edən pərdə suyunun hərəkəti ilə
əlaqədardır. Nəmliyin kondensasiyası torpaqlarda soyuq qış dövründə də davam edir.
Bu proses nəticəsində
torpağın çat və məsamələrində, hətta daşların da üzərində duzların toplanması baş verir. Daş qabığın örtmədiyi
yerlərdə, duzların torpağın səthində toplanması müşahidə edilir. Duzlar torpaq kütləsini sementləyir və bununla
da qalınlığı bir neçə santimetrdən 1,5 m-ə kimi olan duz qabığı formalaşır.
Duz qabığının yaranması prosesi subtropik səhralar üçün səciyyəvidir, halbuki
bunu başqa səhra
vilayətlərində də müşahidə etmək mümkündür. Qış dövründə leysan yağışları vasitəsilə yuyulmuş duzlar, yay
müddətində pərdə suları vasitəsilə tədricən geriyə qayıdır.
Qumlu subtropik səhralar böyük əraziləri (180 mln.ha) əhatə edir. Qumluqlar adətən, sovrulduğundan
torpaq örtüyündən məhrumdur. Ərazinin müəyyən hissəsini
subtropik şoranlar tutur.
Subtropik şoranlar qrunt
suyunun torpaq səthinə yaxın yerləşdiyi sahələrdə formalaşmışdır. Onlar üçün səciyyəvi xüsusiyyət duzların
torpaq profilində deyil, torpaq səthində toplanmasıdır. Subtropik yarımsəhra və səhra vilayətlərində kənd
təsərrüfatı baxımından subtropik
allüvial torpaqlar və vahə torpaqları daha böyük əhəmiyyət kəsb edir. Bu
torpaqlar Nil, Dəclə, Fərat və Hind caylarının vadilərində geniş yayılmışdır.
Subtropik səhra və yarımsəhralarda kənd təsərrüfatında istifadə olunan torpaqların ümumi sahəsi 30 mln.ha-
dır.
Burada əsasən, pambıq və digər istiliksevər bitkilər yetişdirilir. Taxılçılığın daha böyük əhəmiyyəti vardır.
Vahələrdə torpağın yüksək duzluluğuna davamlı xurma palması yetişdirilir. Güman olunur ki, subtropik
yarımsəhra və səhra vilayətlərində çay və artezian sularından tam istifadə etməklə suvarılan sahələri daha 30-40
mln.ha artırmaq mümkündür.
§ 117. Subboreal (mülayim) qurşağın torpaq örtüyü