77
ticarətdə yerli firmalara qarşı öz bölüşdürücü funksiyasını da
kvotalar vasitəsilə daha asan yerinə yetirirlər.
Bu zaman rəqabət qabiliyyəti zəif olan yerli firmaların
yüksək təcrübə və texnikaya malik olan xarici firmalardan
qorunması məqsədi güdülür. Subsidiyalar istehsalçı firmalara
imkan verir ki, öz məhsullarını istehsal xərclərindən aşağı olan
bir qiymətlə sata bilsin. Yerli özəl təşəbbüsçülüyün inkişafına
çalışan bütün dövlətlər strateji sahələrdə çalışan firmalara belə
yardımlar edirlər.
Subsidiya ödəmələri, adətən, ixracatçı firmanın məhsul
istehsalına çəkdiyi həqiqi xərclə, bu məhsulun satış qiyməti
arasındakı fərq, yaxud da hər bir mal vahidinə hökumət tərəfin-
dən müəyyən edilmiş məbləğ qədər olur. Bu cür subsidiyaların
hazır məhsullara verilməsi ÜTT tərəfindən qadağan olun-
muşdur. Lakin, dövlətlər bu məqsəd üçün dolayı yollardan
istifadə edirlər. Məsələn, hökumətlər ixracatçılara vergi
güzəştləri edir, sığorta işində yardım edir və güzəştli kreditlər
verirlər. Bundan başqa firmalara ucuz xammal alınmasında
yardım edilir, yerli istehsalçıların bəzi malları dövlətlər tərə-
findən yüksək qiymətlə satın alınır və onlar xarici bazarlarda
ucuz qiymətlə satılır (məsələn, ABŞ-da kənd təsərrüfatına
yardım proqramı bu yol ilə həyata keçirilir).
4.5. Xarici ticarətin beynəlxalq miqyasda
tənzimlənməsi
1929-1930-cu illərdə özünü göstərmiş dünya iqtisadi
böhranı vahid norma və qaydalar qoyulması yolu ilə
beynəlxalq ticarət əlaqələrinin dünya miqyasında tənzimlən-
məsi zərurətini doğurdu. Beynəlxalq ixtisaslaşmanın üstünlük-
lərindən optimal istifadə olunması və bu ixtisaslaşmanın daha
da dərinləşməsi zərurəti beynəlxalq ticarətdə mövcud olan
ticarət sədlərinin minimuma endirilməsini tələb edirdi.
78
Dünya ticarətinin 40%-ni əlində cəmləşdirmiş ABŞ
xarici ticarətin liberallaşdırılmasında daha maraqlı idi və
gömrük rüsumlarının aşağı salınması meylinin əsasını qoymuş
ilk qanun da ABŞ-da qəbul edildi. ABŞ-da və sonralar bütün
dünyada beynəlxalq ticarət siyasətinin dönüş nöqtəsini təşkil
edən qarşılıqlı ticarət müqavilələri haqqında qanun konqres
tərəfindən hələ 1934-cu ildə qəbul edilmişdir. Bu qanunla
xarici ticarətin liberallaşdırılmasına doğru ciddi addım atılmış
oldu. Qanunda iki əsas müddəa nəzərdə tutulurdu:
1) Prezidentə səlahiyyət verilirdi ki, Konqresə müraciət
etmədən, digər ölkələrlə qarşılıqlı ticarət müqavilələri bağla-
yaraq, tarifləri lazım olduqda 50%-ə qədər aşağı salsın;
2) Tariflərin ümumi olaraq aşağı salınması.
Tariflər ayrı-seçkilik salınmadan bütün ölkələrə aid
edilmədi idi. Bu prinsiplər sonralar beynəlxalq ticarətin dünya
miqyasında tənzimlənməsi meylinin əsasını qoydu.
İkinci dünya müharibəsindən sonra çoxtərəfli ticarət-
tarif müqavilələrinin bağlanması üçün görülən işlər genişlən-
məyə başladı. Bu sahədə ciddi addım 1947-ci ildə ABŞ da
daxil olmaqla 23 ölkənin iştirakı ilə QATT (General
Agreement on Tarifs and Trade) - Tarif və ticarət haqqında Baş
Sazişin İmzalanması ilə atılmış oldu. Bu gün QATT dünya
ticarətinin 85%-ni əhatə edən 150-dən çox ölkəni birləşdirən
bır razılaşmaya çevrilmişdir.
QATT-ın qəbul etdiyi əsas prinsiplər aşağıdakılardır:
1) Bütün üzv ölkələr üçün bərabər, ayrı-seçkilik salma-
yan rejimin
şərtsiz qəbulu;
2) Çoxtərəfli danışıqlar aparılması yolu ilə tariflərin
azaldılması;
3) Bir çox idxal kvotalarının (yerli kənd təsərrüfatının
himayə olunması və tədiyyə balansı tarazlığının qorunması ilə
əlaqədar kvotalardan başqa) aradan qaldırılması.