Ramiz Mehdiyev demokratiya yolunda: irs haqqında düşünərkən



Yüklə 5,08 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə18/253
tarix02.10.2017
ölçüsü5,08 Mb.
#2707
1   ...   14   15   16   17   18   19   20   21   ...   253

 

 

62 



Ramiz 

Mehdiyev  

 

Demokratiya 



yolunda: 

irs haqqında 

düşünərkən

 

 



§ Ş.MONTESKYÖ QANUNLARININ RUHU 

     VƏ J.J.RUSSONUN İCTİMAİ MÜQAVİLƏSİ

 

 

Yeni dövrün Qərb demokratiyasının əsasını Maarifçilik epo-



xasının iki ən böyük nümayəndəsinin – Şarl Monteskyönün və 

Jan Jak Russonun baxışları təşkil edir. Fransız filosofu, tarixçi, 

hüquqşünas, XVIII əsr maarifçilərinin yaşlı nəslinin nümayən-

dəsi  Şarl Lui Monteskyö (1689-1755) Fransa burjuaziyasının 

mötədil müxalif dairələrinə qoşulmuşdu, feodal qaydalarına, 

mütləqiyyətə və feodal-klerikal ideologiyasına qarşı çıxırdı. O, 

“mantiya zadəganları”na, yüksək məhkəmə  məmurlarına 

mənsub olan qədim əsilzadə ailəsində doğulmuşdu. T.Hobbsun 

irəli sürdüyü və indiyədək aktual olan hakimiyyət bölgüsü 

nəzəriyyəsini məhz Monteskyö inkişaf etdirmişdir. 

Yeni dövr siyasi fəlsəfəsinin digər nümayəndəsi Jan Jak 

Russo (1712-1778) sosial ədalət uğrunda alovlu mübariz, 

Böyük Fransa inqilabı ideologiyasının istər-istəməz  əsası 

olmuş fəlsəfi-siyasi traktatların müəllifidir. 

Azadfikirli və feodal-mütləqiyyət rejiminin tənqidçisi ki-

mi tanınan, “İran məktubları” romanının (1721-ci il) Hollan-

diyada anonim nəşrindən  sonra onun müəllifi olduğunu eti-

raf edən Monteskyö, həm də geniş ədəbi şöhrət qazanmışdır. 

Monteskyö “İran məktubları”nda uydurma fars səyyahlarının 

dili ilə Fransadakı mövcud qaydaları, siyasi özbaşınalığı, 

XIV Lüdovikin sarayındakı  əxlaqsızlığı, tamahkarlığı, 

azadlığın qəddarcasına boğulmasını və kilsənin yadfikirlilərə 

divan tutmasını çox ustalıqla masqaraya qoyurdu. Müəllif öz 

etiraz səsini təkcə krala qarşı deyil, o vaxtlar katolik 

irticasının mərkəzi olan Vatikana qarşı da ucaldırdı. 



 

 

63



1‐ci fəsil 

 

Əzablı 



yollarla 

ulduzlara 

doğru 

“Qanunların ruhu haqqında” traktat (1748-ci il)  Montes-



kyönün yekun fəlsəfi  əsəri olmuşdur. Burada o, öz fəlsəfi, 

sosial, hüquqi, iqtisadi və tarixi baxışlarını ümumiləşdirərək 

sistem halına salmışdır. Müasirlərinin etirafına görə, 

Ş.Monteskyönün kitabı bütün mütərəqqi ruhlu fransızların 

“başını gicəlləndirmiş” və Sorbonna (Paris Universiteti) 

irticaçıları və Vatikan ruhaniləri tərəfindən pislənmişdir. 

Monteskyö əsərində yazır ki, digər xilqətlər kimi, insan da 

daim qanunlarla idarə olunur, amma eyni zamanda, “ağıl-

kamal verilmiş  məxluq kimi o, Allahın qoyduğu qanunları 

durmadan pozur və özünün müəyyən etdiyi qanunları dəyiş-

dirir”

1

. Monteskyönün fikrincə, insan Allahın qoyduğu, filo-



sofların təyin etdikləri və qanunvericilərin yaratdıqları qa-

nunların daim təsiri altındadır. 

Hobbsun “hamının hamıya qarşı müharibəsi”nin ziddinə 

olaraq, Monteskyö insan həyatının dörd təbii qanununu irəli 

sürür. O, ilk növbədə, insanın əmin-amanlıq şəraitində yaşa-

mağa çalışmasını, ikincisi, özünə qida əldə etməyə çalışma-

sını, üçüncüsü, insanların bir-biri ilə ünsiyyətdə olmağa səy 

göstərməsini, yəni “bir adamın digərinə ünvanlanmış xahişi-

ni” fərqləndirir. Nəhayət, Monteskyö insanın cəmiyyətdə 

yaşamaq istəyini dördüncü təbii qanun adlandırır. Məhz 

cəmiyyətdə yaşamaq dövlət idarəçiliyi formalarını yaradır. 

Bu kontekstdə filosof idarəetmənin üç formasını – respubli-

ka, monarxiya və istibdad formalarını vurğulayaraq izah edir 

ki, “respublika idarəetmə üsulunda ali hakimiyyət ya bütün 

xalqın, yaxud da onun bir qisminin əlində olur; monarxiya 

üsulunda idarəetmə bir nəfərin əlində olur, lakin o, müəyyən 

edilmiş  dəyişməz qanunlar vasitəsilə idarə edir; istibdad 

                                                 

1

 

Ш.Монтескье. О духе законов, книга 2, глава 1.



 


 

 

64 



Ramiz 

Mehdiyev  

 

Demokratiya 



yolunda: 

irs haqqında 

düşünərkən

 

üsul-idarəsində isə heç bir qanun və qayda olmadan, hər şey 



bir şəxsin iradəsi və istəyi ilə gedir”

1



Monteskyönün yazdığı kimi, demokratik idarəetmənin 

əsas prinsipi ondadır ki, “xalq öz müvəkkillərini, yəni 

dövlətin vəzifəli  şəxslərini özü seçir”

2

. Monteskyö xalqı öz 



hakimiyyətinin bir hissəsini verməli olduğu şəxslərdən birini 

seçməyə qadir olan ən yaxşı seçici hesab edir. 

Hamıya məlumdur ki, demokratiyanın əsası açıq və şəffaf 

səsvermədədir. Hələ Siseron deyirdi ki, Roma Respublika-

sındakı gizli səsvermələr onun süqutunun başlıca səbəblərin-

dən biri olmuşdur. Monteskyö səsvermə barədə yazır: “Seçki 

bülletenlərinin verilməsi formasının özünü müəyyənləşdirən 

qanun... demokratiyanın  əsas qanunları  sırasına aiddir”

3



Lokk kimi, Monteskyö də hesab edir ki, “qanunları  qəbul 



etmək səlahiyyətinin ancaq xalqa məxsus olduğunu nəzərdə 

tutan qanun da demokratiyanın əsas qanunlarına aiddir”

4



Monteskyö hesab edirdi ki, idarəetmənin monarxiya for-



masında demokratik rəhbərlik zəruridir, lakin eyni zamanda, 

onun qanunları qoruyan təsisatlara ehtiyacı var. “Zadəganlara 

xas avamlıq, onların mülki hakimiyyətə diqqətsizliyi və nif-

rəti elə bir idarənin olmasını zəruri edir ki, o, daim qanunları 

onların məhv ola biləcəyi unutqanlıq zülmətindən çıxarar-

dı”


5

.  İstibdad üsul-idarəsi olan dövlətlərdə belə idarələr 

yoxdur, çünki orada qanunun hökmranlığı prioritet deyildir. 

Ona görə də belə dövlətlərdə qanunçuluğun qorunmasında 

əsas rol çox vaxt dinə, bəzən isə adətlərə keçir. 

                                                 

1

 

Ш.Монтескье. О духе законов, книга 2, глава 1.



 

2

 



Yenə orada.

 

3



 

Yenə orada, fəsil 3.

 

4

 



Yenə orada, fəsil 2

5



 Yenə orada, fəsil  4.  


Yüklə 5,08 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   14   15   16   17   18   19   20   21   ...   253




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə