80
Ramiz
Mehdiyev
Demokratiya
yolunda:
irs haqqında
düşünərkən
2005-ci ilin axırları – 2006-cı ilin əvvəllərində dünyanı
bürümüş və “sivilizasiyaların toqquşması”nın gözlənildiyi
barədə diskussiyaları gücləndirmiş məlum “karikatura
qalmaqalları” ilə əlaqədar Russonun din haqqında baxışları
maraq doğurur.
O, kilsəyə öz münasibətini “İctimai müqavilə”nin dör-
düncü kitabının səkkizinci fəslində qısaca şərh edir. Filosof
dinin “xalq üçün tiryək” olması fikrindən uzaq idi. Bununla
belə, həmin fəsildə rəsmi feodal-klerikal ideologiyaya qarşı
kəskin fikirlər vardır.
Əvvəla, Russo mövcud siyasi təşkilatlarla əlaqələrə görə
xristianlığı kəskin surətdə pisləyirdi. Filosof xristianlığı
dünyəvi həyatı, vətəndaş həyatını çox az qiymətləndirdiyinə
və sağlam düşüncəyə rəğmən, demək olar, ancaq “səmavi
niyyətlərlə” məşğul olduğuna görə də tənqid edirdi.
İkincisi, Russo daha sonra deyirdi ki, xristian dövlətlərində
kimə – dünyəvi hökmdara, yoxsa keşişə itaət edilməli ol-
duğunu heç vaxt dəqiq bilmək mümkün deyildir. Ümu-
miyyətlə, xristian dini, başlıca olaraq, itaətkarlığı və mütiliyi
öyrədir. Xristian özünün vətəndaşlıq borcunu çox böyük
etinasızlıqla yerinə yetirir; Vətənində işlərin pis, yaxud yaxşı
getməsi onun vecinə deyildir. Hətta insanları kimin və necə
idarə etdiyi də onun üçün vacib deyildir. Russo özünün dini
baxışlarını “Savoyyalı vikarinin dininə etiqad” əsərində ki-
fayət qədər dolğun şərh etmişdir.
Russoya görə, əxlaq dinə əsaslanır – yalnız əxlaqlı adam
fəzilətli ola bilər. O, hələ ilk əsərlərindən birində – “Elmin və
sənətin dirçəlişi mənəviyyatın paklaşmasına kömək etmiş-
dirmi” adlı əsərində əxlaqı elmə qarşı qoyur. Russo bəşə-
riyyətin inkişafının iki müxtəlif yolunu təsvir edir: onlardan
81
1‐ci fəsil
Əzablı
yollarla
ulduzlara
doğru
biri elmlə bağlıdır, sənaye elmin nailiyyətləri sayəsində inkişaf
edir və tərəqqi əldə olunur – bütün bunlar qeyri-həqiqi,
insaniyyətsiz, pozğun sivilizasiyanı xarakterizə edir. Burada
insanlar təbiətdən ayrı düşmüş, nəhənğ kütlədə toplaşmışlar,
burada basırıqlıq, natəmizlik, yoxsulluq, miskinlik hökm
sürür. Digər yol təbiətin qoynunda, sakit və rahat şəraitdə dinc
həyat yoludur. Elə həyat ki, burada qazanc dalınca qaçmırlar,
təmiz hava, bulaq suyu, gül-çiçək ətri, özünün və yaxınlarının
rifahı naminə sevincli əmək kimi “əbədi dəyərlər” insan üçün
daimi sərvət olaraq qalır.
Xeyirxahlıq, mərhəmət, digər insanlara qayğı yalnız bu
yolda möhkəmlənir – mənəvi paklıq saxlanılır. Russo “mülki
din”in yeni formasını – ümumi razılıq dinini rəsmi feodal-
klerikal ehkamlarına və ateist dünyabaxışına qarşı qoyurdu.
Russo yazır: “Mülki dinin ehkamları sadə, azsaylı olmalı,
dəqiq, izah və şərhlərsiz ifadə edilməlidir – qadir, ağıllı,
fəzilətli, tədbirli və qayğıkeş Tanrı mövcuddur; axirət həyatı,
möminlərin xoşbəxtliyi, bədxahların cəzalandırılması, ictimai
müqavilənin və qanunların müqəddəsliyi – müsbət ehkamlar
bax, bunlardır”
1
. Allaha həqiqi ibadət ona ürəkdə ibadət etmək
deməkdir, yaxşı keşiş xeyirxahlığa xidmət edəndir. Fanat
olmamalı, digərlərindən cəfəng adətləri sözsüz yerinə
yetirməyi tələb etməməli, əksinə, real surətdə xeyirxahlıq
etməli – mömin bəndənin fəaliyyətinin mənası bax, bundan
ibarət olmalıdır. Russo “mülki din”in ehkamlarına bunları
əlavə edirdi: bir xalqın qalan bütün dinləri inkar edən dini
yoxdur, vətəndaşın vəzifəsinə zidd olmayan bütün dinlərə
dözmək lazımdır. Lakin Russonun dini baxışları tam müəyyən
deyildi: o, gah protestantlıqdan katolikliyə keçir, gah da rədd
1
Ж.Ж.Руссо.Трактаты, стр.254-255.
82
Ramiz
Mehdiyev
Demokratiya
yolunda:
irs haqqında
düşünərkən
edilmiş məzhəbə qayıdırdı ki, bu da onun ideyalarına etimadın
artmasına imkan vermirdi.
Monteskyö kimi, Russo da hesab edirdi ki, azadlıq bütün
xalqlara müyəssər deyildir. Üstəlik, o, Yer kürəsinin bu və ya
digər məkanında idarəetmə formasının təşəkkülündə coğrafi
determinizm qanununun müəyyənləşdirici rolu mövqelərindən
çıxış edirdi. Monteskyönün ardınca, Russo da göstərirdi ki,
idarəetmə baxımından xalqın prioritetlərinin təşəkkülündə
iqlimin çox böyük əhəmiyyəti var, bu isə istehlak dəyərləri ilə
bağlıdır. Əkinçilik üçün əlverişli olan isti iqlim şəraitində əmək
məsrəfi sıfıra bərabərdir, çünki əkin-biçin üçün az səylər və
üsullar tətbiq edilir ki, bu da müstəbidliyə meyilli təfəkkür
tərzinin formalaşmasına təsir göstərir. Russo vurğulayır ki,
“iqlim xüsusiyyətləri ilə əlaqədar müstəbidlik isti, barbarlıq
soyuq ölkələr üçün, ən yaxşı idarəetmə isə onların arasında yer
tutan vilayətlər üçün yararlıdır”
1
.
Russonun fikrincə, iqlim fərdlərin sosial fəaliyyətə
münasibətini formalaşdırır. Onların yeməyə, dəbdəbəyə,
paltara, davranış tərzinə münasibəti məskunlaşdıqları iqlim
zolağının xüsusiyyətləri ilə bağlıdır. İsti ölkələrdə insanlar az
yeyirlər, halbuki, elə həmin ölkələrdə iqlim tez-tez
dəyişmədiyinə görə, bu mötədillik geyimdə hiss edilmir.
Avropalılar çoxyeyən olsalar da, geyimdə daha mötədildirlər,
çünki burada iqlim dəyişkəndir.
Russo yazır ki, idarəetmə üsulları öz təbiəti etibarilə
fərqlənir. Cəmiyyətdə yığılan vergilərin sürətlə dövr etdiyi
idarəetmə daha səmərəlidir. Belə olan halda, xalqın maliyyə
vəziyyəti əlverişli olur. Lakin xalqa daim ağır vergilər
1
Ж.Ж.Руссо.Общественный договор или Принципы политического
права, книга 3, глава 8.
Dostları ilə paylaş: |