168
Ramiz
Mehdiyev
Demokratiya
yolunda:
irs haqqında
düşünərkən
dindəki Beynəlxalq Tədqiqatlar İnstitutunun elmi işlər üzrə
direktoru Gilyermo O´Donnel hesab edir ki, mövcud de-
mokratiyalar arasında hələ dərk olunmasını gözləyən yeni
“növ” vardır. O, bu formanı deleqativ demokratiya adlandırır.
Deleqativ demokratiya təmsilçi demokratiyanın formaların-
dan biri olsa da, daha az liberaldır və əsas etibarilə prezidentə
geniş səlahiyyətlər verilməsinə yönəlmişdir. O, avtoritar
rejimdən institusionallaşmış demokratik təsisatlara gedən
yolda hakimiyyətin keçid forması kimi təqdim oluna bilər,
hərçənd hakim siyasi qüvvələrin deleqativ demokratiyanı inki-
şafın ən məqbul yolu kimi rəsmiləşdirməyə çalışacağı ehtimalı
böyükdür. G.O´Donnelin yazdığı kimi: “…bu ölkələrin ço-
xuna əvvəlki avtoritar rejimlərdən miras qalmış dərin sosial-
iqtisadi böhran siyasi hakimiyyətdən düzgün istifadə etmək və
istifadə praktikası haqqında müəyyən təsəvvürləri elə tərzdə
möhkəmləndirir ki, bu ölkələr təmsilçi demokratiya yox,
deleqativ demokratiya istiqamətində irəliləyir”
1
.
Avtoritarizmdən demokratiyaya ilk keçiddən sonra de-
mokratik seçilmiş hökumət üçün “institusionallaşmış, möh-
kəmlənmiş demokratik rejimə”
2
tranziti nəzərdə tutan “ikinci
keçid” imkanı açılır. Lakin G.O´Donnelin qeyd etdiyi kimi,
belə keçidə zəmanət yoxdur. “Yeni demokratiyalar avtoritar
hakimiyyətə doğru tənəzzül edə, yaxud da zəif və qeyri-
müəyyən vəziyyətdə qala bilər. Belə vəziyyət demokra-
tiyanın institusional formalarına gedən yolu kəsərək, sabit
şəkildə qala bilər”
3
.
“İkinci keçidə” şərait yaratmaq üçün dövlətdə təmsilçilik
üsullarını və sosial agentləri, onların nümayəndələrini və
1
www.politnauka.org/libraru/dem/odonnell.html
2
Yenə orada.
3
Yenə orada.
169
1‐ci fəsil
Əzablı
yollarla
ulduzlara
doğru
əhalinin ümidlərini formalaşdıran əsas demokratik təsisatlar
fəaliyyət göstərməlidir. Siyasi qrupların və sosial agentlərin
demokratik təsisatlar yaratmağa marağının olması avtoritar
rejimlərdən miras qalmış sosial-iqtisadi problemlərin həllinə
kömək edir. Deleqativ demokratiya ölkələrində isə institu-
sional tərəqqi və sosial-iqtisadi problemlərin həllində höku-
mətin uğurları yalnız liderlərin seçkiqabağı səsləndirdikləri
bəlağətli sözlərdə qalır.
G.O´Donnel deleqativ demokratiyanı təmsilçilik de-
mokratiyasının aşağıdakı formalarında nəzərdən keçirir.
1. Deleqativ demokratiyada prezident seçkilərində qələbə
ölkəni istədiyin kimi idarə etməyə imkan yaradır.
Dövlət başçısının fəaliyyəti yalnız mövcud hakimiyyət
münasibətləri və konstitusiyada öz əksini tapmış ha-
kimiyyət müddəti ilə məhdudlaşır. Avtoritar sistemdən
digər sistemə keçən bir çox tranzitar dövlətlərdə
yaranmış siyasi vəziyyət və güclü prezident haki-
miyyətinə ehtiyac həmin effekti meydana gətirir.
2. Bu cür sistemdə prezidentə müəyyən müddətə seçi-
cilərin iradəsinin icraçısı kimi yox, daha çox “millətin
təcəssümü kimi, onun maraqlarının əsas qoruyucusu və
bilicisi” kimi baxırlar. Bu da icra hakimiyyətindən
daha geniş istifadə etmək imkanları yaradır.
3. Bu cür sistemdə demokratik təsisatların olması
vacibdir, ancaq onların gələcək institusionallaşmasına
və inkişafına zərurət yoxdur. Belə təsisatlar –
“demokratik seçilmiş prezident statusunun daxili və
beynəlxalq aləmdə verdiyi üstünlüklərə yalnız maneə,
əlavə yükdür”.
170
Ramiz
Mehdiyev
Demokratiya
yolunda:
irs haqqında
düşünərkən
4. Nümayəndəli demokratiya həm şaquli, həm də üfüqi
iyerarxiya üzrə hesabat verməlidir. Bu, müəyyən və-
zifəli şəxsin öz borcunu lazımınca yerinə yetirməməsi
və onun cəzalandırılması məsələsini qoymağa imkan
verir. Deleqativ demokratiyada şaquli hesabat məsələsi
var, üfüqi hesabat məsələsi isə çox zəifdir və ya
ümumiyyətlə yoxdur. G.O’Donnelin fikrincə, de-
mokratiyanın bu formasında icra hakimiyyəti üfüqi
hesabatı “öz missiyalarının” yolunda maneə” hesab
edir, ona görə də bu cür təsisatların inkişafına hər
vasitə ilə əngəl törədir”.
5. Deleqativ demokratiyada siyasət əvvəldən-axıradək
prezidentin və onun yaxın əhatəsinin ixtiyarındadır.
Demokratiyanın bu forması üçün ifrat fərdiyyətçilik
səciyyəvi cəhətdir, bu isə müəyyən mənada “qalib gə-
lən hər şeyi əldə edir” prinsipi ilə eyniləşdirilir.
6. Siyasi qərarların sürətlə qəbul edilməsi, onların həyata
keçirilməsi metodlarının riskli olması və nəticəyə görə
məsuliyyətin prezident üzərində cəmləşməsi üzündən
səhvlərə yol verilməsi ehtimalının olması cəmiyyətdə
böhranlı vəziyyət yaranmasına və prezidentin rey-
tinqinin dəyişməsinə səbəb olur. Ona görə də bu və ya
digər sosial və iqtisadi problemlərin həlli zamanı
prezidentin rolu “Məsih” rolu səviyyəsinə qaldırılır,
lakin böhran dərinləşdikdə bunun əksi baş verir.
Deleqativ demokratiya şəraitində prezidentin qərarlar
qəbul etməsi və onları həyata keçirməsi daha asan olur.
Latın Amerikasında qərarlar qəbul edilməsinin bu cür
imkanı “dekretizm” adlanır. Demokratik təsisatların
möhkəmləndiyi şəraitdə prezidentin qərar qəbul
etməsindən əvvəl müəyyən prosedurların bütöv bir
Dostları ilə paylaş: |