~ 98 ~
əhalisinin milli tərkibində ermənilərlə azərbaycanlılar
arasında böyük fərqlər olmazdı.
Bütövlükdə qeyd edək ki, 1959-1979-cu illər
arasındakı dövrdə Azərbaycanın demoqrafik inkişafında
böyük etnik fərqlərin olmasına baxmayaraq, etnik azlıqlar,
özəlliklə də ruslar və ermənilər hələ ki, əhalinin milli
tərkibində önəmli yer tuturdular. Şəhərlərdə isə onların
faizi daha yüksək idi. Belə ki, 1979-cu ildə təkcə ruslarla
ermənilər ölkənin şəhər əhalisinin 1/4-dən çoxunu, Bakıda
isə 36,1%-ni təşkil edirdilər.
Sonrakı əhali sayımları arası on illik dövr (1979-
1989-cu illər) Azərbaycanın siyasi tarixində olduğu kimi
demoqrafik inkişafında da önəmli yer tutur. Bu dövrün
demoqrafik proseslərində əsas aparıcı faktor nigah yaşına
çatmış gənclərin sayının yüksək templərlə artması idi. Daha
doğrusu, doğumun rekord səviyyədə olduğu 1960-cı illərdə
doğulan uşaqlar məhz 1980-ci illərdə gənc yaşlarına qədəm
qoyurdular. Bütövlükdə 1960-1969-cu illərdə Azərbay-
canda doğulan uşaqların sayı 1.655 min nəfər olmuşdur
56
.
Müqayisə üçün göstərək ki, həmin dövrdə qonşu
Gürcüstanda doğulanların sayı 960 min nəfər olmuşdur,
halbuki, 1960-cı ildə Gürcüstanda əhalinin ümumi sayı
Azərbaycandan 346 min nəfər və ya 8,6% çox idi
57
.
Diqqəti
56
Население СССР 1987 (статистический сборник), Москва –
1988, səh. 118
57
Yenə orada: səh. 11, 117
~ 99 ~
çəkən faktlardan biri də odur ki, bu yaş koqortası, yəni
1960-1969-cu illərdə doğulanlar artıq 1970-ci ildə
Azərbaycan əhalisinin üçdə birini təşkil edirdi; onların da
85%-dən çoxunu azərbaycanlılar təşkil edirdi. Gənc
əhalinin sayının birdə birə bu cür sürətlə artması və bunun
nəticəsi olaraq əhalinin yaş tərkibində onların xüsusi
çəkisinin kəskin olaraq yüksəlməsi Azərbaycanda gənclərlə
bağlı sosial-iqtisadi problemlərin kəskinləşməsinə gətirib
çıxarırdı. Belə ki, yeni iş yerlərinin sayının artım templəri
əmək qabiliyyətli əhalinin artım templərindən olduqca geri
qalırdı. Mənzil problemi gənclərin evlənməsini tor-
mozlayan başlıca əngələ çevrilmişdi. Ən başlıcası isə o idi
ki, 1970-ci illərin sonrlarında “durğunluq dövrü” adlanan
mərhələyə qədəm qoymuş Sovet İttifaqında əhalinin
maddi-rifah səviyyəsinə görə Azərbaycan ümumittifaq
göstəricilərindən get-gedə daha da geri qalırdı. Məsələn,
təkcə onu demək kifayətdir ki, 1980-ci ildə dövlət
qurumları tərəfindən tikilən yaşayış evlərinin sahəsinə görə
Azərbaycan 1000 nəfər əhaliyə düşən göstəriciyə görə 15
müttəfiq respublika arasında sonuncu yeri tuturdu (bax:
cədvəl 12). O cümlədən bu göstəriciyə görə Azərbaycan
SSRİ üzrə olan göstəricidən2,3 dəfə, Rusiyadan isə 2,7 dəfə
geri qalırdı; maraqlıdır ki, tikinti materialları üzrə təbii
sərvətlərinə görə Ermənistandan qat-qat zəngin olan Azər-
baycan bu göstəriciyə görə Ermənistandan 1,8 dəfə geri
qalırdı. Müqayisə üçün onu
da qeyd edək ki, 1965-ci ildə