460
1106-
cı ildə Yusifin ölümündən sonra yerinə oğlu Əli (1106-1145) keçdi.
O VI Alfonsun oğlu Sançonun başçılığı altında olan ordunu məğlub etmiş, Sa-
ra
qosa və Əndəlüs əmirlərinə qarşı mübarizə apararaq İspaniyanı öz əlində sax-
la
mışdır. Əli ilə oğlu Tafşin əhali ilə yaxşı münasibətdə olmadığı üçün onlara
qarşı tez-tez üsyan baş verirdi.
Bu arada Balansiyanı ələ keçirən Alfons Mureysəyə hücum etdi. Buna ca-
vab ol
araq Murabitlər də xristianlar yaşayan yerlərə hücum etdilər. Bundan na-
rahat olan Alfons 1133-
cü ildə İşbiliyə və ətraf məntəqələri ələ keçirərək talan
etdi. 1145-
ci ildə Murabit hökmdarı Əlinin ölümündən sonra yerinə oğlu Taf-
şin (1145-1146) keçdi. Şimali Afrikada sürətlə inkişaf edən Müvəhhidlər Mu-
ra
bitlərə aid yerləri ələ keçirdikləri üçün Afrikada onların əlində Oran və Te-
lam
sandan başqa yer qalmamışdı. 1146-cı ildə Murabitlərin varlığına Müvəh-
hidlər tərəfindən son qoyulmuşdur.
681
Müvəhhidlər hicri 540-646/miladi 1146-1248
Bu dövlətin də əsası Şimali Afrikadan olan bir bərbər tərəfindən qoyulmuş-
dur. Məsmudə qəbiləsinə mənsub olan Məhəmməd ibn Tumərt (1078-1130) öz
si
yasi və dini hərəkətini Atlas dağları ilə Şimali Afrikada yaymağa başlamış və
ar
dıcıllarına “Müvəhhidi” (Allahın birliyinə sarılanlar) deyilmişdir.
682
1130-
cu ildə Məhəmməd ibn Tumərtin ölümündən sonra yerinə Zenata qə-
bi
ləsinə mənsub Əbdul-Mumin ibn Əli (1130-1163) keçdi. Hakimiyyəti ələ ke-
çi
rən Əbdul-Mumin tövhid inancını yaymaq üçün cihada başladı. Əvvəlcə
1144-1146-
cı illərdə Telamsan yaxınlığında Murabitlərin ordusunu məğlub
edərək Fasın Səbtə, Tanca, 1147-ci ildə Mərakeş şəhərini fəth etməklə Mura-
bit
lər xanədanına son qoydu.
1146-
cı ildə əl-Qaro valisinin istəyi ilə Əbdul-Mumin İspaniyaya ordu
gön
dərdi. Bu ordu beş il ərzində müsəlmanların idarəsində olan İspaniya tor-
paq
larını ələ keçirdi.
683
Əbdul-Mumin 1152-ci ildə Cəzayiri, 1158-ci ildə Tunisi, 1160-cı ildə
Trab
lusqərbi zəbt etdi. Beləliklə tarixdə ilk dəfə və son dəfə Şimali Afrika və
İspaniya müsəlman bir dövlət idarəsində birləşmiş oldu.
Ancaq İspaniyada Murabitlərin zəifləməsilə vəziyyət müsəlmanların əley-
hinə dəyişdi. Lion və Kastil kralı Qovadiyana və Siyera-Morana ətrafını talan
edərkən, Portuqaliya kralıda İngilis və Finlandiya gəmilərinin köməyi ilə 1147-
ci ildə Lizbon şəhərini ələ keçirdi. 1152-ci ildə isə Kordovanı tutmaq istəsədə
ba
carmadı.
Müvəhhidlər 1163-cü ildə Kastilya və Araqondan yardım alaraq İspaniya-
da baş verən üsyanları yatırdılar. Eyni ildə Əbdul-Mumin vəfat etdi.
681
İbrahim Həsən, Tarixi İslam, Misir, 1967, IV cild, səh-118, 125.
682
Ziya Paşa, Tarixi-Əndəlüs, II cild, səh-186, 193.
683
Ziya Paşa, Tarixi-Əndəlüs, II cild, səh-193, 199.
461
Xristianlarla müharibələr
Daxili asayişi təmin edən Müvəhhidlər xristian krallıqlarına qarşı mübarizə-
yə başladılar. Bunlar Araqon, Kataloniya, Lion, Kastilya və Portuqaliya kral-
lıqları idi. Bunların ən təhlükəlisi Portuqliya krallığı idi. Əbu Yəqub Yusif və
oğlu Yəqub bunlara qarşı bir çox səfərlər etdi. Əbu Yusif Yəqub əl-Mənsur
1184-1199-
cu illər arasında (580-595) cihad elan edərək əl-Arak müharibəsində
Alfonsun ordusunu məğlub etmişdir. Bunun ardınca Kalatarava, Madrid və Sa-
lamanka alınmışdır. Bu uğurları əldə edən Yəqub əl-Mənsur elm, sənət və ədə-
biyyatı himayə etməklə bərabər, İslami hökmlərə tam riayət etmiş, bir çox məd-
rəsələr və məktəblər təsis edərək dəyərli hədiyyələrlə alimləri təltif etmişdir.
Onun dövründə Əndəlüs parlaq dövrünü yaşamışdır. Bundan əlavə Müvəhhid-
lərdən Yusif İşbiliyədə bir çox binalar və məscidlər, körpülər, su kəmərləri inşa
etdirmişdir. Yəqub əl-Mənsur Alfons üzərində qazandığı qələbə naminə Mə-
rakeşdə böyük bir məscid inşa etdirmişdir. Bunlardan əlavə Yəqub bir çox xəs-
təxanalar, yetimxanalar, əlillər üçün sığınacaq və karvansaraylar inşa etmişdir.
684
Yəqub əl-Mənsurdan sonra Müvəhhidlər taxtına Məhəmməd ən-Nasir keç-
di. 1211-
ci ildə Məhəmməd ən-Nasir Afrikada hazırladığı ordu ilə sərhəd böl-
gələrində yerləşən bir çox şəhərləri ələ keçirən xristianlara qarşı səfər etsə də
heç bir nəticə əldə etmədi. Papa İnosan Qüdsdən qovulmanın intiqamını almaq
üçün İspaniya müsəlmanlarına qarşı xaçlı səfərləri elan etmişdir. İki ordu 1212-
ci ildə Siyerra-Morena dağlarının ətəyində Xısn əl-Uqban da qarşılaşdı. Xaçlı
or
dusu Kastilya, Lion, Navarra, Araqon, Portuqaliya və Avropa xristianların-
dan ibarət idi. Baş verən bu döyüşdə xristianlar müsəlmanlar üzərində parlaq
qələbə qazanmışdır. Bu məğlubiyyətdən sonra 1212-ci ildə Əndəlüsdəki Mü-
vəhhid hakimiyyəti faktiki olaraq sona çatdı. Xaçlı ordusu ələ keçirdiyi məntə-
qələrdə müsəlmanları qılıncdan keçirdi. Marrakuşa qayıdan Məhəmməd ən-Na-
sir 1213-
cü ildə vəfat etdi.
Müvəhhidlər taxtına çıxan İdris əl-Məmun hicri 624-629/miladi 1227-
1232-
ci illər arasında Afrikada baş verən üsyanları yatırsada Əndəlüs daxilində
heç
nə edə bilmədi. İşbiliyədə Bəni-Hud, Valensiyada Bəni-Zəyyan, Qranada-
da isə Bəni-Əhmər səltənəti quruldu.
685
Bu qarışıqlıqdan istifadə edən katoliklər müsəlman xanlıqlarını bir-bir ara-
dan götürürdülər. İbn Əhmər Kastil kralı III Ferdinando ilə İbn Huda qarşı mü-
ba
rizə apardığı kimi, İbn Hudda xristianlarla əlbir olub otuzdan çox qalanı on-
lara buraxdı. Hicrətin 635-ci ilində (miladi 1238) ərəb rəislərindən olan İbn
Hu
dun ölümündən sonra Əndəlüsdə tək islam dövləti olaraq Bəni Əhmər qaldı
(1232-
1492). Kastil kralı III Fernando 1236-cı ildə Kordovanı, 1241-ci ildə
Ma
laqanı, 1246-cı ildə Mursiyanı, 1248-ci ildə İşbiliyəni (Sevilya) ələ keçirdi.
1238-
ci ildə Araqon kralı yəhudilərin yardımı ilə Valensiyanı ələ keçirmişdi.
684
Ziya Paşa, Tarixi-Əndəlüs, III cild, səh-302, 314.
685
Ziya Paşa, Tarixi-Əndəlüs, III cild, səh-314-321.