33
öz dillərində çoxlu qədim türk sözləri qoruyub saxlamış türk tayfalarından biri olmuşdur. Lakin, şübhəsiz,
Markvartın
göstərdiyi kimi, türkdilli tayfalarla təmasda olan udinlər onlardan çoxlu qədim türk sozləri əxz
etmişlər.
33
Bu günədək Dağıstanda, Kuma çayı yaxınlığında yaşayan qumuqlar, ehtimal ki, həmin müəlliflərin
qeyd etdikləri Qafqazda məskunlaşmış qədim köçəri türklərin nəsilləridir.
Hunların, onoqurların, bulqarların, savirlərin və xəzərlərin Albaniyaya gəlmələri və buraya hücumlan
haqqında bir sıra erkən orta əsr müəllifləri bəhs etmişlər. Hunlar Qafqaza ilk dəfə II əsrin ortalarında,
Albaniyaya isə III əsrin əvvəllərində və IV əsrin sonlarında (395-ci il) gəlmişlər.
34
[66 - 67]
V əsr Bizans müəllifi Panili Prisk 448-ci ildə Atillanın düşərgəsində görüşdüyü Roma səfıri Romulun
dilindən hun dəstələrinin
bundan xeyli əvvəl Midiyaya, yəni Cənubi Qafqazdakı Sasani torpaqlarına -
Albaniyaya hücıım etdiklərini xəbər verir. Meotis gölündən (Azov dənizi) 15 gündən sonra dağları (Böyük
Qafqaz) aşaraq, Midiyaya gəlib çatan hunlar buranı qarət etdilər. Geri dönərkən düşmənin - farsların
həmləsindən yaxa qurtarmaq məqsədilə onlar "sualtı qayalarından alov qalxan (ex petra maritima flamma
ardet)" başqa yolla gedərək, dağları aşıb öz ölkələrinə qayıtdılar.
35
Panili Priskin Abşeron yarımadasına və onun
yanar qazlarına aid olan bu məlumatı göstərir ki, V əsrdə və sonralar hunlar, başqa köçəri türklər kimi,
dəfələrlə
gəldikləri bu ölkənin yolunu tanıyırdılar, hətta ehtimal ki, burada yerli əhali ilə qaynayıb-qarışaraq
məskunlaşırdılar.
Hunlarm, sabirlərin, xəzərlərin və başqa türk tayfalarının Albaniyaya dəfələrlə hücum etmələri barədə
V-VIII əsr erməni müəllifləri Yeğişe, Favstos Buzand və Gevondun əsərlərində məlumatlar vardır. Yeğişe
Artamonovun və başqalarının hunlarla eyniləşdirdikləri xaylandurların V əsrin 40-cı illərində və 460-462-ci
illərdə sərhəd qalası Çoradan (Dərbənd bölgəsi) keçərək, Albaniyaya hücum etdiklərini xəbər verir.
36
Favstos
Buzandda hunların adı IV əsrin 30-cu illərində Kürü keçərək Albaniyanı və Ermənistanı tutan Masqut hökmdarı
Sanasenin qoşunları
*
sırasında çəkilir.
37
Ehtimal ki, “
A
ğyan tarixi”ndə də həmin hücumdan bəhs olunur və onun
440-cı ildən az sonra baş verdiyi göstərilir.
Sonuncu əsərdə deyüir ki, rosmosokların (massagetlərin
-
masqutların) hökmdarı "öz qoşunlarını və quzğun dəstələrini, eləcə də, bütün hun qoşunlarını toplayıb Kürii
kecdi, utilərin vilayətinə səpələnərək Xalxal şəhəri yaxınlığında düşərgə saldı"
38
(indiki Qazax-Ağstafa
bölgəsində). Ehtimal ki, burada hun adı altında Albaniyaya, oradan da Ermənistana və Gürcüstana hücumlar
edən şimal köçəriləri - savirlər nəzərdə tutulur. Hələ Ptolomeyin (II əsr) adını çəkdiyi savirlər Volqadan şərqə
və qərbə doğru Xəzər sahili çölləri tutan aorslarla qonşuluqda yaşayırdılar.
39
Ehtimal ki,
onlar elə həmin
vaxtlarda Dərbənd keçidindən keçərək, Arrana (Albaniyaya) girirdilər. Savirlər V əsrin ikinci yarısından
Dağıstanda Kuma çayı rayonunda, Xəzər dənizi və Qafqaz dağları boyunca Dərbəndədək olan ərazidə
məskunlaşdılar.
40
Bizans yazıçıları dəfələrlə "sabir adlandırılan hunlardan" bəhs etmişlər.
41
503 -cü ildə savirlər
fars qarnıizonunun mühafızə etdiyi Dərbənd keçidini yarıb keçdilər və şərqdən Qafqaz sıra dağlarındakı
keçidləri aşaraq, Albaniya və İberiyaya soxulub, zəngin şəhər və kəndlərini tutdular. Savirlərin Sasani
dövlətinin şimal əyalətlərini işğal etməsi xəbərini Bizansla müharibə zamanı qoşunları ilə birlikdə Dəclə
çayındakı Kallinik yaxınlığında eşidən Sasani şahı Qubad sərkərdə Şapuru 12 minlik süvari ilə türklərin üstünə
göndərdi. Şapur Arrana daxil olan savirləri Araz çayı ilə Şirvan arasındakı vilayətlərdən (Mil,
Muğan və Şirvan
düzləri) sıxışdırıb çıxardı. 508-ci ilə qədər davam edən hərbi əməliyyatlar nəticəsində Qubad savirləri Qafqaz
dağlarının arxasna sıxışdırdı. Dərbənd və Dəryal keçidlərində möhkəmləndi.
42
VI əsrdə Dağıstanda, Albaniya ilə
sərhəddə savirlərin sayı təqribən 100 min nəfərə çatırdı.
43
Həmin vaxtlar və ondan əvvəllər onlar Dərbənd
keçidindən
[67 - 68]
keçərək dəfələrlə Albaniyaya, oradan Ermənistana, Gürcüstana
və Bizans vilayətlərinə
basqınlar edirdilər. VI əsrin ortalarında Qafqazda ən güclü və sayca ən böyük xalq olan savirlər öz
məskənlərinin mərkəzi sayılan (Dərbənd
-Qəbələ bölgəsində bütün şimali Albaniyanı (Şirvan və Arran) tutaraq,
100 ildən çox burada qaldılar.
44
Bu hadisələrlə əlaqədar Alban katalikosluğunun iqamətgahı Çordan -
Dərbənddən Partava - Bərdəyə koçürüldü.
45
Görünür, bu zaman savirlərin bir hissəsi oturaq həyata keçərək
ölkənin yerli əhalisi ilə qaynayıb-qarışmışdı.
46
Türklərin şimaldan etdikləri aramsız hücumlardan və onların qüdrətindən qorxuya düşən Sasani
hökmdarı I Qubad və I Xosrov Ənuşirəvan özlərinin şimal sərhədlərini köçəri türklərin basqınlarından müdafıə
məqsədilə bir sıra iri istehkamlar və məşhur Dərbənd səddini
47
çəkdirdilər, çoxlu qala və şəhər saldırdılar.
Xorasandan, Lahicandan, Təbəristandan, Gilandan və başqa yerlərdən bir sıra irandilli tayfaları şimal-qərbi
Albaniyaya, yəni Şirvan zonasına köçürdülər.
48
Həmin yerlərin adları bu bölgədə iz buraxmışdır. Mənbələr (VI
əsr pəhləvi məxəzindəki məlumatları hifz etmiş İbn Misqəveyh, IX əsr)
təsdiq edirlər ki, I Xosrov Ənuşirəvan
(531-579-cu illər) savirlərə qalib gəldikdən sonra Şimali Qafqazın dörd türk tayfasından olan 50 min nəfərdən
ibarət 3 min ailəni Arrana və Azərbaycana köçürdü. İbn Misqəveyhin dediyinə görə türklərin qafıləsi (dəstəsi)
on fərsəxədək uzanırdı
49
(təqribən 60 km). Başqa məlumatlara görə, Azərbaycanda yerləşdirilən əsirlərin sayı 10
min nəfərə çatırdı.
50
Savirlərin bir hissəsi könüllü surətdə Arrana köçərək, Bələncər, Gəncə,
Qazax və başqa
*
M. Artamonov Sanasenin bu yürüşünü V əsrə
aid edir.