331
"Yeni qayda", faşistlərə qarşı mübarizə
Faşistlər tutduqları yerlərdə "yeni qayda" qoydular.
1941-ci ilin mayında Almaniyada xarici fəhlələrin sayı 3,1 mln
nəfər idi. Slovyanlara aşağı irq kimi baxırdılar. Milli azadlıq
hərəkatı ən əvvəl Çexoslovakiyada başladı.
Faşistlər yəhudiləri
və slavyanları xüsusi qəddarlıqla qırırdılar. İşğal olunmuş
ölkələr açıq-aşkar qarət olunurdular. Xammal və ərzaq məh-
suları «Üçüncü reyxə" göndərilirdi. Antifaşist milli-azadlıq
hərəkatı Müqavimət hərəkatı adını aldı. Müqavimət hərəkatında
milliyyəti, yaşı, siyasi baxışları və dini etiqadları müxtəlif olan
adamlar iştirak edirdilər. Müharibə uzandıqca onun ədalətli
xarakteri də artırdı. Bunu Polşa, Fransa, Norveç, Danimarka,
Hollandiya, Belçika,
Albaniya, Yunanıstan və Yuqoslaviya
xalqlarının azadlıq mübarizəsi əyani şəkildə göstərirdi. Təca-
vüzkarlara qarşı müqavimət göstərən dövlətlərin qüvvəsi təd-
ricən Avropanın və Asiyanın əsarətə alınmış xalqlarının azad-
lıq, demokratiya və milli müstəqillik uğrundakı ədalətli mü-
barizəsi ilə birləşirdi.
Almaniyanın SSRİ üzərinə hücumu
1941-ci il iyunun 22-də Almaniya SSRİ üzərinə xəbər-
darlıq etmədən hücuma başladı. Almanlar üç istiqamətdə –
Moskva, Leninqrad, Kiyev istiqamətində 190 diviziya, o
cümlədən 153 alman diviziyası, 5,5 milyon əsgər və zabit, 4500
tank, 5000 təyyarə, 47 min top və minomyot, 100
gəmi ilə
hücuma keçdi. İtaliya, Macarıstan, Rumıniya, Slovakiya,
Finlandiya da Almaniyanın tərəfində çıxış edirdilər. Sovet-
alman cəbhəsinə "mavi diviziya" göndərmiş İspaniya da
hitlerçilərə yardım göstərirdi. Bolqarıstanın monarxist faşist
hökuməti xalq həyəcanından qorxaraq SSRİ-yə müharibə elan
etməsə də, faşist Almaniyasına kömək göstərirdi. Hitlerin
332
1940-cı il dekabrın 18-də təsdiq etdiyi "Barborossa" planına
əsasən SSRİ-ni tutmaq üçün 8-9 həftə vaxt ayrılmışdı. Qış
girənədək SSRİ ilə müharibə qurtarmalı, "Arxangelsk-Volqa-
Həştərxan" xəttinə çıxılmalı idi. Hitler belə güman edirdi ki,
həm güclü hərb maşını, həm də SSRİ xalqları arasında nifaq
salmaq yolu ilə öz planını həyata keçirə biləcəkdir. Lakin
tezliklə yanıldığını hiss etdi. Hitler özü də deyirdi ki, Rusiya
böyük tikədir,
onu birdən-birə udmaq olmaz, boğazda qala
bilər.
Almanlar müharibənin birinci həftəsində Leninqrad
(Sankt-Peterburq) və Kiyevə yaxınlaşdılar, Smolenski ələ ke-
çirdilər. Sentyabrda Kiyevi tutdular, Leninqradı tuta bilməyib
onu mühasirəyə aldılar. Müharibənin ilk aylarında Sovet
ordusunun geri çəkilməsi və məğlub olmasının səbəbləri ilk
növbədə Almaniya ilə bağlanan müqavilələrə ümiddən, silahlı
qüvvələrin yenidən qurulmasında və qoşunların hazırlığında
böyük səhvlər buraxılmasından, ordunun döyüş hazırlığı
səviyyəsinə gətirilməməsindən, Almaniyanın Avropadakı
hücum
əməliyyatlarının aparılmasındakı
təcrübəsinin
qiymətləndirilməməsindən irəli gəlirdi.
Yaponiya çalışırdı ki, Uzaq Şərqdəki Sovet limanlarını
mühasirəyə alsın və SSRİ-ni
məcbur etsin ki, Sakit Okeandakı
dəniz yollarından istifadədən imtina etsin. Türkiyə bitərəfliyini
saxlayırdı. 1941-ci ilin yayında İranda vəziyyət gərginləşdi.
1941-ci ilin avqustunda 1921-ci ilin fevralında İranla Sovet
Rusiyası arasında bağlanmış müqavilənin 6-cı maddəsini
nəzərə alaraq İrana SSRİ qoşun yeritdi. Həmin vaxt İngiltərə də
İrana qoşun çıxartdı. 1941-ci ilin sentyabrında İranda hökumət
devrildi, yeni hökumət təşkil edildi. 1942-ci ilin yanvarında
İrandakı yeni hökumət SSRİ və İngiltərə ilə müqavilə bağladı
və antifaşist koalisiyaya qoşuldu. 1942-ci ilin dekabrında ABŞ-
da İrana qoşun çıxartdı.
333
1941-ci ilin sentyabrın 30-da Moskvaya hücumun I
mərhələsi, noyabrın 15-də isə II mərhələsi başlandı. Faşistlərin
Moskvaya hücum planı "Tayfun" adlanırdı. 1941-ci ilin
dekabrın 5-6-da Sovet qoşunlarının əks-hücuma keçməsi
nəticəsində düşmən Moskvadan 100-250 km geri qovuldu.
Moskva altındakı qələbə Almaniyanın "İldırım sürətli
müharibə" planını puça çıxartdı,
alman ordusunun
"məğlubedilməzliyi" haqqında əfsanəni yox etdi, müqavimət
hərəkatını gücləndirdi, faşist blokunu zəiflətdi.
Antihitler koalisiyasının təşkili
Almaniyanın SSRİ-yə qarşı müharibəyə başlamasından
dərhal sonra Böyük Britaniya və ABŞ SSRİ-yə kömək etmək
istədiklərini bildirdilər. 1941-ci ilin iyunun 22-də Çörçill,
iyunun 24-də isə Ruzvelt SSRİ-yə kömək göstərməyə hazır
olduqlarını bəyan etdilər. 1941-ci il iyulun 12-də SSRİ ilə
İngiltərə arasında Almaniyaya qarşı birgə hərəkat haqqında
saziş bağlandı. İyulun 18-də SSRİ təklif etdi ki, Şimali
Fransadan ikinci cəbhə açılsın. Lakin təklif təxirə salındı. ABŞ
prezidentinin məsləhətçisi Qopkins Moskvaya gəldikdən sonra
avqustun 2-də ABŞ SSRİ-yə iqtisadi kömək edəcəyini bildirdi.
1941-ci il avqustun 16-da SSRİ ilə İngiltərə arasında ticarət və
kredit haqqında saziş bağlandı. İngiltərə SSRİ-yə 10
mln funt-
sterlinq istiqraz verdi. 1941-ci ilin iyulunda Sovet-
Çexoslovakiya, Sovet-Polşa sazişləri bağlandı. Sentyabrın 27-
də SSRİ "Azad Fransa" təşkilatını tanıdı. ABŞ və İngiltərə
müharibədə birgə fəaliyyət göstərmək haqqında bəyanatla çıxış
etdilər. Onların arasındakı danışıq 1941-ci ilin avqustunda
Nyufaundlend adasının Ardjenşiya buxtasında «Atlantika
xartiyası» adını almış bəyannamə ilə nəticələndi.
1941-ci il sentyabrın 24-də Moskvada keçirilmiş müttə-
fiqlərarası konfransda Sovet hökuməti bu xartiya ilə razı ol-
334
duğunu bildirdi. Büttün qüvvələri birləşdirmək zəruri idi. SSRİ
1 mlrd dollar faizsiz kredit aldı.
1941-ci ilin noyabrında İngiltərə yenidən SSRİ ilə
müttəfiqlik haqqında müqavilə bağladı. 1942-ci ilin yanvarın 1-
də 26 dövlət Vaşinqtonda Atlantika xartiyası prinsiplərinə
qoşulmaq haqqında "Birləşmiş Millətlərin Bəyannaməsi"ni
imzaladı. Antihitler koalisiyasının yaradılması rəsmiləşdirilmiş
oldu. Sonra bu bəyannaməyə başqa dövlətlər də qoşuldular və
müharibənin sonunda onların sayı 50-yə çatdı.
Sakit okeanda hərbi əməliyyatlar.
ABŞ-ın İkinci dünya müharibəsinə girməsi
Yaponiya 70-ci meridiandan şərqdə Avrasiyanı öz nüfuz
dairəsi hesab edirdi. Müttəfiqləri də buna razılıq vermişdi.
Şahzadə Konol Yaponiyada hakimiyyətə gəldikdən sonra 1940-
cı ilin iyulunda Cənub-Şərqi Asiyanı işğal
etmək və Sakit
okeanda İngiltərə və ABŞ-la müharibə etmək qərarına gəldi.
1941-ci ilin yayında o, Hind-Çinə qoşun yeritdi. ABŞ iqtisadi
təzyiq və diplomatiya yolu ilə Yaponiyanı güzəştə getməyə
məcbur etmək istəyirdi. 1941-ci ilin oktyabrında hərbi nazir
Todzio Yaponiyanın Almaniyadakı keçmiş səfiri Kurusu
Vaşinqtona göndərdi ki, ABŞ-dakı səfir Nomurla birlikdə ABŞ
hökuməti ilə danışıqlar aparsın.
Lakin danışıqlar gedən zaman 1941-ci ilin dekabrın 7-
də Yaponiya Havay adalarında yerləşən Perl-Xarbordakı hərbi
dəniz bazasını bombardman etdi. 272 təyyarə, 5 gəmi sıradan
çıxdı. 3 min 400 adam öldü. Buna cavab olaraq dekabrın 7-də
ABŞ Yaponiyaya müharibə elan etdi. Dekabrın 8-də Fransa və
İngiltərə Yaponiyaya, İtaliya və Almaniya
isə ABŞ-a müharibə
elan etdilər. Sakit okeanda müharibənin yeni mərhələsi
başlandı. 1941-ci ilin dekabrın 11-də Almaniya, İtaliya və