Ġshaq Axundov xatġRƏLƏRĠMDƏ

74 
 
Kələ BəĢir                                             Çayçı Baba 
Keçi Yəhya                                           HəmĢəri Əli 
Katib Əli                                               Çopur Məmmədəli 
Kamançı Kübra                                    Çolaq Məmmədəli 
Kiri Qurbanəli                                      Çürük Temir 
Gopan Nurəddin                                   Çanaq Qara 
Gülən DadaĢ                                         Çərçi Bəhram 
Girdə Musa                                          Çəkməçi Abdulla 
Gilək Talıb                                           Cocan Rəhim    
Ləbləbi ġıx                                           Cin Bağır 
LeĢ Rəsul                                              Cəncəl Rza 
Ləvəng Əliağa                                      Cəli Xosay 
Lox Məmməd                                       Ceyran oğlu Nadir 
Lala Qızıllı                                           Cır Məhəmməd 
Manılar Hürzad                                    Cüyə Cabbar 
Molla ġükür                                         Cırcıra Bilqeyiz  
Mədə Məhərrəm                                  Cücə Hüseyn 
Məsid oğlu Murtuza                            Cuhud Ġsa 
Mütrüf Əliheydər                                ġazi oğlu Xalıq 
MatiĢkə RəĢid                                     ġarabanı oğlu Qurban 
Modi qızı Səkinə                                 ġarçı Həbib 
Misgər Manaf                                      ġata Molla Həsən 
Marojna Məmi                                    ġeĢqə Abbas 
MiriĢ oğlu Qulam                               ġatır DadaĢ 
Mələk oğlu                                          ġalvar Cavad 
Mir Petqa                                            ġənbəlan Rza 
                                                            ġındırov 
 
 
 
  
 
 
 
    
 
 
 
  
 
 

---

75 
 
LƏNKƏRANDA ĠġLƏNƏN ZƏRB-MƏSƏLLƏRDƏN 
 
Ağlamaqla yerin Ģirin olmaz. 
Ağlamaqla görülən iĢ hünər deyil. 
Ağlını eĢĢəyə versən, çəkər arpalığa aparar. 
Ağacı acı, dombili Ģirin. 
Ağa bir nökər tutdu, nökər də bir nökər. 
Ağıllı qardaĢ fikirləĢincə, dəlinin beĢ uĢağı olar. 
Ağıllı bizdən qaçır, dəli bizə yanaĢır. 
Ağıllı dostunu unutmaz, dəlinin iĢi düĢəndə. 
Ağanı nökər ilə, çobanı  köpək ilə, kiĢini   arvad ilə tanıyırlar. 
Adamların qorxusundan doğru demək olmur. 
Adamın təknədə də çörəyi tək olmasıp. 
Adam hər gördüyündən ağıl öyrənər.  
Ay iĢığına qoz yığmazlar.  
Ay doğur, gün dincəlir. 
Ayranı yox içməyə, kürknən gedir gəzməyə.  
Ayıq köpəyin çobanı rahat yatar.  
Acın qurĢağında çörək qalmaz. 
Acıdır-ucudur, dərdimi çəkən bacıdır.  
Ac eĢĢək, ölçülməmiĢ arpa. 
Azan  Ģıxın  evinə,  dozan  Ģıxın  evinə,  dana  göbələk  çıxartdı,  o  da  Ģıxın 
evinə. 
Ananın aĢı, təndirin baĢı. 
Aləmə it hürər, mənə mazandaran çaqqalı ular.  
Aləm aləmlə, keçəl xalamla. 
Allahın arvadı olsaydı, o da arvaddan qorxardı.  
At izi it izinə qarıĢmaz. 
At minəndə vərəm olmaz.  
At olmayan yerdə eĢĢək də atdır.  
Atdan qalanı eĢĢəklə verərlər.  
Ata dost kimi bax, düĢmən kimi çap.  
Atla eĢĢəyə güc, insana ağıl lazımdır.  
AĢ yeyən qalıb, qaĢıq yalayan iĢə düĢüb.  
Arvad almamıĢ uĢaq arzulama.  
Arpa yeməyən at qamçı ilə gedər.  
 
BaĢqasının ürəyinə dəydin, özünü incimiĢ bil.  
BaĢını keçəl etmə, hər keçəlin bəxti olmaz.  
Bağanı ya öldür, ya dal üstə qoy. 
Bahar yağıĢı isladar, üĢütməz.  

---

76 
 
Belə kəndirbaza zurna çalan tapılar.  
Bələdçiyə yol göstərmək lazım deyil.  
Bədbəxtlik olmasa, xoĢbəxtliyin qədri bilinməz.  
Bərk qaçan tez yorular. 
―Bilmirəm‖ deyənin baĢı ağrımaz. 
Biliyi nadandan da öyrənmək olar. 
Bilmədiyini biləndən soruĢ.  
Bildirçinin yeri Mahmudavar - dəni yanında, suyu yanında. 
Biliyini həyatla müqayisə et, sonra fərəhlən.  
Bir tikəni bilməyən, min tikəni də bilməz.  
Bir torba dəni beĢ dəyirmanda üyütməzlər. 
Bir adamı həmiĢə aldada bilməzsən. 
Bir ağaca öyrənməyən quĢ, yuvasız qalar. 
Bir parça əti olmayan piĢik, indi qanardan asılıdır. 
Boynun sınmasındansa belin bükülməsi yaxĢıdır. 
Boranı deyib: mən balla Ģirin olaram, yemiĢ deyib: mən balsız da Ģirinəm.     
Bulaq suyu ilə döĢəməni ölü diliylə yuyarlar. 
 
Var adama oynamağı öyrədər. 
Varını itirən az, arını itirən çox Ģey itirər. 
Varlı dağda, yoxsul düzdə büdrəyər. 
Varlı yoxsulu döyər, yoxsul dizini. 
Varlanmağa tələsən yoxsulluğa tez düĢər. 
Varlının eĢĢəyi də bərk qaçar. 
Varlının xoruzu da yumurtlayar.  
Vay o gündən ki, öz itin özünə hürə.  
Vaxt atlı, biz piyada. 
Vaxtında görülməyən iĢ sonra ləzzət verməz.   
Vəzifə etibarsız arvad kimidir.  
Vəziri qarğa olan ağanın ağzı zibillikdə olar. 
Vəfalı dost yad olmaz, görməsə yüz il səni. 
Verdiyi anda bax, gördüyü iĢə.  
Verən vara baxmaz. 
Vicdanla iĢləyənin gözü qorxulu olmaz.  
Vur dedim, öldür demədim.  
Vurmaq istəməyən daĢın böyüyündən yapıĢar.  
Vuruçu quĢ dimdiyindən iliĢər. 
 
Qaçanı qovmazlar. 
Qara ağdan tez seçilər. 
Qara ilan çalmaz, qorxudar. 

---

77 
 
Qara ləkə götürməz.  
Qadın əsl kiĢi görəndə qadın olur.  
QardaĢ gəlini baldızdan qəddardır.  
Qarnı tox olanın çox Ģey yadına düĢər.  
Qatıq dağılanda yeri qalar, ayran dağılanda nəyi qalar? 
Qarın baĢa bəladır. 
Qarın doyuranı göz tanıyar. 
Qarnı toxun qəmi olmaz. 
Qarnı tox, gözü acdır. 
Qocanın biliyi, cavanın yumruğu. 
Sınıq qolun əziyyətin boyun çəkər. 
Qəssabın qədrini kəlləpaz bilər. 
Qurban olum o iĢə, üstündən bir gün aĢa. 
Qız qızıl alma, almasan da, gözdən salma. 
Qızı qəssaba verdim, dedim bud əti yeyərəm. 
Qiblə düz göstərər. 
Qibləni tanıyan düz olmalıdır. 
Qibləni tanıyan yalan danıĢmamalıdır. 
Qibləyə yatan yüngül yatar. 
Qibləni danmayan çox yaĢayar.  
Qurd qocalanda balaları onun quyruğu ilə oynar.  
Qiblə Ģəfa mənbəyidir. 
Qorxaq baĢçının arxasınca getməzlər. 
 
Dağ dağa yerləĢər, ev evə yox. 
Dağ səbəbsiz uçmaz. 
Dağı uçurmağa hacə gərəkdir. 
Darıxanın yaxasını açarlar. 
Dağ baĢı küləkli olar. 
Dəli papağı ağıllı baĢında qalmaz. 
Dəli dəlini sevər, molla halvanı. 
Dəni ellərdən, suyu sellərdən. 
Dəmir islanmaz, dəli utanmaz. 
Dərə küləyi sərin olar. 
Dərə içi xeyirsiz olar. 
Dərə suyu iyli olar. 
Dərəcəsini bilməyən arada qalar.  
Dərdi bilinməyəni axmaq hesab edərlər.  
Dili uzun olanın əməli düz olmalıdır. 
Dil kəsəni tikmək olmaz. 
Dil dodağın dostu olmalıdır. 

---