Amma
mən düşünürəm ki, bu, yalançı
alter nativlərdir. Mənə aydındır ki, 250 min
krondan imtina edirəm, çünki istəmirəm ki, nə
Şərq, nə də Qərb blokuna rəsmi bağlanmış
olum. Bununla belə məndən tələb etmək olmaz
ki, təkcə mənim, şəxsi yox, həm də yoldaşla ‐
rımın hamısının razılaşdığı prinsipimdən 250
min krona görə imtina edim.
Bütün bunlar həm mükafatın verilməsini,
həm də onu imtina ilə qarşılamaq məcburiy ‐
yətimi mənim üçün əzablı etdi.
Mən bu bəyanatımı İsveç cəmiyyətinə öz
rəğbətimi ifadə etməklə bitirirəm».
Jan Pol Sartrın bütün həyatı şəxsi zəifliyini,
başqasının sarsaqlığını, dünyanın təsirini aradan
qaldırmaqda keçmişdir. O vəfat etdikdə 50
min adam onun cənazəsinin arxasınca getmişdi,
amma hələ də onun kitablarının arxasınca mil ‐
yonlarla adam gedir. «Le‐Monde» qəzetinin
nekroloqunda yazılmışdı: «XX əsrin heç bir
fransız intellektualı, heç bir Nobel mükafatçısı
Sartr qədər ictimai fikrə bu qədər dərin,
uzunmüddətli və hərtərəfli təsir etməmişdir».
Belə deyilir ki, kiməsə anadangəlmə dün ‐
yanı idarə etmək qismət olur, kimsə bu haqqı
özü qazanır.
O, 1905‐ci il iyunun 21‐də Parisdə doğul ‐
muş, təminatlı və yaxşı ailədə – dəniz zabiti
Jan‐Batist Sartr və onun həyat yoldaşı Ann‐
Mari Şveyserin ailəsində birinci və tək övlad
olmuşdu. Ann‐Mari Elzasda anadan olmuşdu:
o, məşhur alim ailəsindən idi, bu ailənin zəngin
intellektual ənənəsi var idi. Məşhur filosof,
həkim, musiqiçi, gələcəkdə Nobel mükafatı
laureatı olan Albert Şveyser onun əmisi oğlu
idi.
Uşaq cəmi 15 aylıq olduqda atası tropik
qızdırmadan ölür.
Pol ümumi pərəstişə keçən ümumi sevgi
atmosferində böyümüşdü. Gənc ana üçün o,
həqiqi uşaqdan çox, güman ki, oyuncaq idi,
hə a oğlunun çarpayısını öz otağında qoy ‐
muşdu (praktiki olaraq o, yeniyetmə olanda
da belə idi). Oğlan da ona eynilə həqiqi sevgi
ilə cavab verirdi.
Sonralar Sartr ailəni günahlandırırdı ki,
onlar onun həyatını şikəst ediblər: onlar onu
təkcə ailədə bir uşaq kimi qoymayıblar, həm
də onu ərköyün böyütməklə Sartr üçün iltifatlı
olmayan həyata həyat immunitetindən məhrum
ediblər. Lakin əksər tədqiqatçılar hesab edirlər
ki, gənc Jan Pola ən böyük zədəni ailəsi yox,
təbiət vurub. Jan Pol Sartr kiçik, cılız, gözəl ol‐
mayan sifətə və seyrək saçlara malik idi, bu ‐
nunla yanaşı bir gözü, demək olar ki, kor və
ikinci gözü də çəp idi. Onun bütün sonrakı
həyatı bütün dünyaya intellektinin cismindən
çox yüksəkdə olduğunu sübut etməyə cəhd
idi.
Qeyd edək ki, Fransanın keçmiş prezidenti
Şarl de Qoll Sartra çox böyük dəyər vermişdi.
Belə ki, Fransanın Әlcəzairi işğal etdiyi vaxt‐
larda Sartr küçələrdə Fransanın bu hüquqsuz
addımını qınayan yazılar paylayırdı. Buna
görə Fransanın dövlət başçısı Şarl de Qolla
Sartrın «qulağının çəkilməsi» üçün təzyiqlər
edilirdi. Şarl de Qoll isə haqqında tən qid lər
yağdırılan və düşüncələrini qəbul etmə diyi Sartrın
arxasında duraraq çox mənalı və lakonik bir
ifadə işlətmişdi: «Sartra toxunma la rına icazə
vermərəm! Çünki Sartr Fransa deməkdir!!!»
Doğrudan da, Sartr XX əsrin ən böyük
şəxsiyyətlərindəndir. Onun şəxsiyyətinin mahiy ‐
yətini açan ən gözəl sənəd 1974‐cü ildə həyat
yoldaşı ilə sual‐cavabın mətnidir. Onu da
qeyd edək ki, Sartrın həyat yoldaşı Simona de
Bovuar da yüksək intellekt sahibi, nüfuzlu
şəxsiyyət idi.
Jurnalın növbəti nömrəsində Sartrın həyat
yoldaşı ilə dialoqunun mətni veriləcəkdir.
V.M.ABBASOV,
AMEA‐nın müxbir üzvü,
k.e.d., professor
37
ELM DÜNYASI
/ Elmi‐kütləvi jurnal / 2 (06) 2014
Son illər elmdə fənlərarası tədqiqatlar
aktual lıq kəsb etməyə başlamışdır. «Kəşflər
elmlərin kəsişməsində baş verir» ifadəsi artıq
adiləşib. ( 1,2,3) Hə a demək olar ki, bu cür
tədqiqatlar trendə (təmayülə) çevrilərək vacib
yanaşma statusu qazanır. Lakin bu hələ o
demək deyildir ki, onlar ciddi fəlsəfi tədqi ‐
qat ların mövzusu olub. Təbii ki, fənlərarası
araşdırmaların aktuallığı daha çox funda‐
mental elmlərdə dərk olunur. Bununla əlaqə ‐
dar qeyd edək ki, fənlərarası qarşılıqlı əlaqə lə rin
elmi tədqiqi bu məqalənin mövzusunda olan
fəlsəfi dərkdən fərqlənir.
Fikrimizcə, filosoflar ictimai elmlərin əvvəlki
bölgüsü çərçivəsində təhlil oluna bilməyən və
müxtəlif sahələrə aid informasiyadan getdikcə
daha çox istifadə etməli olurlar (10). Bundan
əlavə, fəlsəfə, sosiologiya, biologiya və yəqin ki,
bütün fundamental elmlər arasında əlaqələrin
dərk edilməsinə zərurət duyulur. Beləliklə,
bir tərəfdən, fənlərarası problemləri anlama
fəlsə fəsi, onların keyfiy yəti və dərinliyi müəyyən
anlayış, məzmun, məna, obraz, məntiq və kom ‐
munikasiyaların olmasını tələb edir. Digər
tərəfdən isə elmin özünün onlara tələbatı
var.
Fəlsəfə fənlərarası tədqiqat dili ola bilər.
Lakin bunun üçün onun özü keçmişini,
özünü yeni bir tərzdə dərk etməlidir ki, özü ‐
nün indiki və gələcək təmayüllərini qabaqca ‐
dan sezə bilsin. Әlbə ə, müasir şəraitdə fən lər arası
tədqiqatlar probleminin fəlsəfi dərki, ilk növ ‐
bədə, bu problemin təşəkkülü tarixini onun
başqa elmlərin inkişafı ilə qarşı lıqlı əlaqələri
kontekstində təhlil etməyi nəzərdə tutur.
Fəndən fənlərarası qarşılıqlı
əlaqələrə doğru
İndi aydın olur ki, fənlərarası tədqiqatların
aparılması vacibdir, fəqət fənlərarası tədqi ‐
qatlar fəlsəfəsinin əhəmiyyətini dərk etmək,
fəlsəfənin müstəqil elmlərin inkişafını inkar
etmədiyini, əksinə müxtəlif elmlərin inkişafını
dəstəklədiyini anlamaq deməkdir. Bir tərəfdən
fənlərarası tədqiqatlarla əlaqədar qeyri‐klassik
yanaşmalar, digər tərəfdən isə müxtəlif fənlərə
ayrılan klassik elm bir‐biri ilə sıx bağlıdır.
Lakin bu zaman müəyyən etmək lazımdır ki,
fənlərarası tədqiqatlar fundamental və ictimai
elmlərdə, bu və ya digər konkret tədqiqatın
müxtəlif mərhələlərində necə olmalıdır. Nəzərə
alınmalıdır ki, hər bir konkret biofizik və ya
biokimyaçı özlərinin fənlərarası sahəsi ilə
məşğul ola bilər, fəqət müxtəlif səbəblərdən öz
obyekti ilə klassik fizika və ya kimya arasındakı
əlaqələri heç görməyə də bilər və s.
Lakin filosof bu əlaqələri görməlidir, çünki
fəlsəfənin xüsusiyyəti, onun fəlsəfənin inkişaf
tarixi ilə bağlılığı, metodologiya və episte‐
mologiyaya diqqəti ona həmin əlaqələri dərk
etməyə imkan verir. Xatırladaq ki, Orta əsrlər
fəlsəfəsində bir çox şeylər ilahiyyat və fəlsə ‐
fə nin qarşılıqlı əlaqələrindən asılı idi, Foma
Akvinat isə israr edirdi ki, «fəlsəfə – ilahiy ‐
yatın qulluqçusudur». Orta əsrlər deizmini də,
fəlsəfə və dinin ayrılmasını (müsəlman ənə ‐
nəsində əl‐Qəzzali və İbn Rüşd arasında müba ‐
hisə) yada salaq. Bu misallar bizə hələ Orta
əsrlər və İntibah dövründə iki ənənənin –
ilahiyyat və fəlsəfə, ilahiyyat, astronomiya və
fizika ( C.Bruno, Qaliley) arasında fənlərarası
əlaqələrin təşəkkülünü, həmçinin fəlsəfə və
elmlərin aşkar tabeliliyi və ikinci dərəcə lili ‐
yini, yəni elmlərin bölgüsündə iyerarxi yanın
mövcudluğunu təsəvvür etməyə imkan verir.
Fənni bölgü və elm bir‐birinin eyni olan
anla yışlar deyil. Elm fənn bölgüsündən əvvəl
yaranıb. Hər şeyi – fizikanı da, metafizikanı
da ehtiva edən Platon və Aristotel dövrü fəlsə ‐
fəsini xatırlayaq. Bununla belə, etiraf da etmək
olar ki, klassik elmdə həyata keçmiş nəzəri
bilik, buna baxmayaraq, xüsusi fənni bilik
formasında təşəkkül tapıb. Ona görə də elm
və fənn anlayışları çox vaxt fərqləndi rilmirdi
38
ELM DÜNYASI
/ Elmi‐kütləvi jurnal / 2 (06) 2014
Fənlərarası tədqiqatlar: problemi
dərketmə fəlsəfəsinə dair