etdilər və imperator növbəti il buna cavab verdi. Öz növbəsində onların
oğlu Kara İlıq (və ya Yülük), birinci Ağqoyunlu sultanı, öz yunan qohum-
larından birinin qızı ilə evlənir.
Beləliklə, əgər bir əsərin qəhrəmanı olan Turalı adlı bir qəhrəmanın
Trabzon şahzadəsi ilə evləndiyini öyrəniriksə, bizim onu Tur Əlinin
yunan şahzadəsi ilə evlənən gerçək oğlu ilə eyniləşdirməyə səlahiyyə-
timiz çatmırmı? Oxucu özü müəyyən qərar qəbul etməlidir, mənim fik -
rimcə, biz yox. Əgər şərhçi diqqəti tarixi hadisələrə doğru çəkirsə, onda
onu niyə yanlış çağırır? Mübahisə edilə bilər ki, ad qəsdən dəyişilib. Nə
dərəcədə sərbəst olmasından asılı olmayaraq, məşhur bir şərhçinin X
əsrin ortalarında yaşamış bir cüt ər-arvadı çətin ki, 700 il bundan əvvəl,
“Peyğəmbər zamanında yaşamış” Dədə Qorqud kimi eyni bir nağıla qoy-
sun. Belə olduqda, onda nə üçün o, Kutlağın adının yerinə onun atasının
adını və hər şeydən əvvəl Mariananın adının əvəzinə hətta yunan adına
oxşamayan bir adı – Selcan adını işlədib? Mənim fikrimcə təkcə bu
axırıncı məsələ kifayətdir ki, şərhci real Trabzon şahzadəsi haqqında
yazmır. Mən inanıram ki, Selcan qəhrəmanın əsl adıdır. Yeganə əvəzləmə
Trabzonla bağlıdır və çox güman ki, Trabzon şərqdə, daha uzaq bir yerdə,
oğuzların əvvəlki vətənərində yerləşən bir “kafir” şəhərinin adı əvəzinə
işlənib, çox güman ki, Kutlağ və Mariananın toyları, belə desək diqqət
mərkəzində olub. Bundan başqa, kitabda elə bir əhvalat yoxdur ki, tarixi
hadisələrə əsaslanması güman edilsin.
Əsərin tarixini müəyyənləşdirmək üçün digər bir qarmaq da eyni
dərəcədə əsassız görsənir. Üçüncu boyda kafir şəhəri kimi adı çəkilən yal-
niz XI əsrin axırlarında bir neçə illiyə yenidən bizansların əlinə keçən
Bayburt 1071-ci ildən türklərin əlində olub. Biz boyun Bayburtla bağlı
hissələrin XII əsrin əvvəllərində qoşulduğunu desək aldana bilərik, lakin
onlar tarixi dəqiqliyi nəzərə almayan bir şəxs
tərəfindən daha sonralar da
yazıla bilərdi. Müvafiq olaraq, mən Trabzonla bağlı söylədiklərimi
Bayburtla bağlı söyləyərək deyə bilərəm ki, o da tarixi dəqiqliyi nəzərə
alınmadan əsərin əvvəlki variantında adı çəkilən başqa bir şəhərin adı
əvəzinə işlənib.
Müəyyən bir dövrə aid edilə bilməyən cəngavərlik dastanları olan
üçüncü, beşinci, səkkizinci və ola bilsin ki, altıncı boyu da bir kənara
qoysaq, boyların əsasında səkkizinci əsrdən on birinci əsrədək Orta Asi -
yada yaşayan oğuzların türk dilli Piçenik və Qıpçaqlara qarşı apardıqları
müharibələr durur (ikinci boydakı Qara Budaqla bağlı “Qıpçaq Məliyə
2011/
III
36
PDF created with pdfFactory Pro trial version
www.pdffactory.com
qan qusduran” ifadəsinə diqqət yetir). Səciyyəvi cəhət burasındadır ki,
kafirlərə Qara Tükən, Buğacık və sair kimi türk mənşəli adlar verilib. Yeri
gəlmişkən, Bizans mənbərində IX əsrdə yaşamış Piçenik xanının adının
Qorqud olduğu deyilir. XI əsrin ilk illərində Oğuzlar, əsasən islamı qəbul
etdikləri halda, Piçeniklər əsrin axırına qədər islamı qəbul etməmişlər,
Qıpçaqlar isə islamı onlardan 50 il sonra qəbul etmişlər. Bu o demək deyil
ki, biz oğuzların bizim boylardakı “kafirlərə” qarşı apardıqları müha ri bə -
ləri XI və XII əsrin əvvəllərinə, Piçenik və Qıpçaqların belə adlan dı rıl dıq -
ları bir vaxta aid edə bilərik, çünki “kafir” anlamını bildirən islam ma hiy -
yətli söz çox şübhəsiz “düşmən” anlamını ifadə edən ilk sözü əvəz edib.
Ağqoyunlu xanədanlığı dövründə oğuzların gürcülərə, abxazlara və
Trabzon krallığına qarşı apardıqları müharibələrin yeni xatirələri ilk
özülün üstünü örtüb (60-cı qeydə bax). Ağqoyunlu sultanları özlərinin
Bayındır xanın nəslindən olduqlarını e`lan edir və ilk baxışdan “Dədə
Qorqud” dastanları onların himayəsi altında düzülüb-qoşulub. Bunun
doğruluğunu inkar edən məsələ bundan ibarətdir ki, Ağqoyunlu
şəcərəsində Bayındır xanın atasının adı Gök Xandır, onun atasının adı isə
Oğuz xandır. Bizim kitabda isə onun atasının adı kimliyi bilinməyən Kam
Gandır. Daha yaxşı bir izahat olmadığı üçün, mən o fikirdə deyiləm ki,
“Kitab” Ağqoyunlu hökmdarlarının öz əcdadlarının kim olduqlarını mü -
əyyənləşdirdikləri vaxtdan əvvəl düzülüb-qoşulub. 1403-cü ildə onlar
tayfa idarəçiliyinə son qoyub sultanlıq yaradıb, ona görə də biz belə fərz
edə bilərik ki, onların rəsmi nəsl şəcərəsinin formalaşması, təxminən, bu
tarixdən başlayır. Nəticədə mən boyların tarixini ən azı XV əsrin ilk il lə -
rinə aid edərdim.
Tarix məsələsini bir tərəfə qoymazdan əvvəl bizim biliklərimizin
əsaslandığı iki mə`lum əlyazma haqqında bir neçə söz deyilməlidir.
Onlardan biri, Drezden kral kitabxanasında tapılan variantı,
müasir dünya
üçün N.F.von.Dits tərəfindən 1815-ci ildə təqdim olunub. Əsərin digər
nusxəsi E.Rossi tərəfindən 1950-ci ildə Vatikan kitabxanasında aşkar
edilib. Bu nüsxədə ancaq mövcud 12 boydan altısı var və aşagıdakı
ardıcıllıqla düzülüb: 1, 2, 3, 4, 7, 12. Əlyazmalardan heç birinin tarixi
yoxdur, lakin onların hər ikisi XVIII əsrə aiddir. Rossi belə fikirdədir ki,
Vatikan nusxəsi poleoqrafik baxımdan Drezden nüsxəsindən bir balaca
qədimdir. O, 1952-ci ildə tapdığı nüsxənin faksimili, onun tam tər-
cüməsini və kitab haqqında yazdığı iri həcmli ön sözlə birlikdə çap etdir-
di. Altı il bundan sonra Müharrem Ergin hər iki əlyazmanın faksimili
2011/
IV
37
PDF created with pdfFactory Pro trial version
www.pdffactory.com