214
Gündüz İsmayılov
DİNƏ VƏ ETİQADA ƏSASLANAN DÖZÜMSÜZLÜYÜN
VƏ AYRI-SEÇKİLİYİN BÜTÜN FORMALARININ ARADAN
QALDIRILMASI HAQQINDA BƏYANNAMƏ
BMT Baş Məclisinin 25 noyabr 1981-ci il tarixli
qətnaməsi ilə qəbul edilmişdir.
Baş Məclis
Birləşmiş Millətlər Təşkilatı Nizamnaməsinin əsas prinsip-
lərindən birinə görə ləyaqət və bərabərliyin hər bir insana məxsus
olduğunu və bütün iştirakçı dövlətlərin irqinə, cinsinə, dilinə, ya-
xud dininə görə fərq qoyulmadan hamı üçün insan hüquqlarına və
əsas azadlıqlara hamılıqla hörmət edilməsinə və riayət olunma-
sına yardım göstərmək və onları təşviq etmək üçün müştərək və
Birləşmiş Millətlər Təşkilatı ilə əməkdaşlıqda müstəqil fəaliyyət
göstərməyi öhdələrinə götürdüklərini nəzərə alaraq,
insan hüquqları haqqında Ümumi bəyannamədə və insan
hü quqları haqqında Beynəlxalq paktlarda ayrı-seçkiliyin yol
verilməzliyinin və qanun qarşısında bərabərlik prinsiplərinin və fi -
kir, vicdan, din, yaxud əqidə azadlığı hüququnun elan olunduğunu
nəzərə alaraq,
insan hüquqlarının və əsas azadlıqların, o cümlədən hər han-
sı qəbildən olan fi kir, vicdan, din, yaxud əqidə azadlığı hüququ-
nun inkar edilməsi və pozulmasının bilavasitə, yaxud bilavasitə
müharibələrə və bəşəriyyətin ağır iztirablarına səbəb olduğunu,
xüsusilə onlar başqa dövlətləri daxili işlərinə qarışmağa xidmət
etdikdə və xalqlar və dövlətlər arasında nifrətin qızışdırılmasına
gətirib çıxardığını nəzərə alaraq,
din, yaxud əqidənin onlara etiqad edən hər bir insan üçün onun
həyatı dərk etməsinin əsas elementlərindən biri olduğunu və din,
215
Tolerantlıq: bildiklərimiz və bilmədiklərimiz
yaxud əqidə azadlığına tam riayət edilməsi və təminat verilməsi
olduğunu nəzərə alaraq,
din və əqidə azadlığı məsələlərində anlaşmaya, dözümlülüyə və
hörmətə yardım göstərməyi və dindən, yaxud əqidədən Birləşmiş
Millətlər Təşkilatının Nizamnaməsi, digər müvafi q sənədləri və
bu Bəyannamənin məqsəd və prinsipləri ilə bir araya sığmayan
məqsədlər üçün istifadə olunmasına yol verməməyə nail olmağı
vacib sayaraq,
din, yaxud əqidə azadlığının, həmçinin, ümumi sülhə, sosial
ədalətə və xalqlar arasında dostluğa, müstəmləkəçilik və irqi ayrı-
seçkilik ideologiyasının və praktikasının ləğv edilməsinə nail ol-
mağa yardım, göstərməli olduğuna əmin olaraq,
Birləşmiş Millətlər Təşkilatının və ixtisaslaşdırılmış idarələrin
himayəsi altında ayrı-seçkiliyin müxtəlif formalarının ləğv
edilməsi haqqında bir neçə konvensiyanın qəbul olunduğunu və
onlardan bəzilərinin qüvvəyə mindiyini razılıqla qeyd edərək,
din, yaxud əqidə məsələlərində dünyanın bəzi rayonlarında hələ
də müşahidə olunan dözümsüzlük və ayrı-seçkilik təzahürlərindən
narahat olaraq,
bu cür dözümsüzlüyün bütün forma və təzahürlərini ləğv
etmək, dinə, yaxud əqidəyə görə ayrı-seçkiliyin qarşısını almaq və
onunla mübarizə əzmi ilə,
dinə, yaxud əqidəyə görə dözümsüzlük və ayrı-seçkiliyin bü-
tün formalarının ləğv edilməsi haqqında bu Bəyannaməni təntənəli
surətdə elan edir:
Maddə 1
1. Hər bir insan fi kir, vicdan və din azadlığı hüququna malik-
dir. Bu hüquq özünün seçdiyi hər hansı dinə, yaxud əqidəyə ma-
lik olmaq və öz dininə, yaxud əqidəsinə təklikdə, yaxud başqaları
ilə birgə, açıq, yaxud xüsusi qaydada, ibadətdə, dini mərasim və
ayinlərin icrasında və təlimdə etiqad bəsləmək, yaxud onları ifadə
etmək azadlığını əhatə edir.
216
Gündüz İsmayılov
2. Heç kəs özünün seçdiyi dinə, yaxud əqidəyə malik olmaq
azadlığını alçaldan məcburiyyətə məruz qalmamalıdır.
3. Dinə etiqad bəslənməsinə, yaxud əqidənin ifadə olunması-
na yalnız qanunla müəyyən edilən və ictimai təhlükəsizliyin, asa-
yişin; sağlamlığın və əxlaqın, eləcə də başqa şəxslərin hüquq də
azadlıqlarının qorunması üçün zəruri olan məhdudiyyət qoyulur.
Maddə 2
1. Heç kəs dinə, yaxud əqidəyə görə hər hansı bir dövlət, idarə,
şəxslər qrupu, yaxud ayrı-ayrı şəxslər tərəfi ndən ayrı-seçkiliyə
məruz qalmamalıdır.
2. Bu Bəyannamənin məqsədləri üçün “dinə, yaxud əqidəyə
görə dözümsüzlük və ayrı-seçkilik” ifadəsi dinə, yaxud əqidəyə
əsaslanan və məqsədi, yaxud nəticəsi bərabərlik əsasında insan
hüquqlarının və əsas azadlıqların tanınmasını, onlardan istifadə
olunmasını, yaxud onların həyata keçirilməsini ləğv etmək, yaxud
alçaltmaq olan hər hansı fərqləndirmə, istisna, məhdudiyyət, ya-
xud üstüntutma deməkdir.
Maddə 3
İnsanlara dininə, yaxud əqidəsinə görə ayrı-seçkilik qoyul-
ması insan şəxsiyyətini təhqir edir, Birləşmiş Millətlər Təşkilatı
Nizamnaməsinin prinsiplərini inkar etməkdir və insan hüquqları
haqqında Ümumi bəyannamədə elan olunmuş və insan hüquqları
haqqında Beynəlxalq paktlarda ətrafl ı ifadə edilmiş insan hüquqla-
rının və əsas azadlıqların pozulması və dövlətlər arasında dostluq
və sülh münasibətlərinə maneçilik kimi pislənilir.
Maddə 4
1. Bütün dövlətlər dinə, yaxud əqidəyə görə ayrı-seçkiliyin
qarşısının alınması və ləğv edilməsi, mülki, iqtisadi, siyasi və
mədəni həyatın bütün sahələrində insan hüquqlarının və əsas azad-
217
Tolerantlıq: bildiklərimiz və bilmədiklərimiz
lıqların tanınması, həyata keçirilməsi və gerçəkləşdirilməsi üçün
təsirli tədbirlər görməlidirlər.
2. Bütün dövlətlər, lazım gəldikdə, hər cür belə ayrı-seçki-
liyi qadağan etmək məqsədilə qanunvericiliyin qəbuluna, yaxud
ləğvinə, həmçinin dinə, yaxud bu sahədə digər əqidələrə görə
dözümsüzlüyə qarşı mübarizə üçün bütün müvafi q tədbirlərin
görülməsinə dair bütün səyləri göstərirlər.
Maddə 5
1. Valideynlərin, yaxud müvafi q hallarda uşağın qanuni qəy-
yumlarının ailə çərçivəsində öz dininə, yaxud əqidəsinə uyğun
həyat tərzini, həmçinin, onların fi krincə, uşağın almalı olduğu
mənəvi tərbiyəni müəyyən etmək hüququ var.
2. Hər bir uşaq valideynlərinin, yaxud müvafi q hallarda qanuni
qəyyumlarının istəyinə uyğun din, yaxud əqidə sahəsində təhsil al-
maq hüququna malikdir və din və əqidə sahəsində valideynlərinin,
yaxud qanuni qəyyumlarının istəyinin əksinə olan təlimə məcbur
edilmir; həm də başlıca prinsip uşağın mənafeləridir.
3. Uşaq dinə, yaxud əqidəyə görə ayrı-seçkiliyin hər hansı
formasından qorunur. O, dözümlülük, xalqlar arasında dostluq,
sülh və ümumi qardaşlıq, başqalarının azadlığına, dininə, yaxud
əqidəsinə hörmət etməyə, həmçinin, enerji və qabiliyyətini baş-
qalarının xeyrinə xidmətə sərf etməyə borclu olduğunu tam dərk
etmək ruhunda tərbiyə olunmalıdır.
4. Əgər uşaq valideynlərinin, yaxud qanuni qəyyumlarının
himayəsində deyilsə, onda onların din, yaxud əqidə məsələlərində
iradələri, yaxud iradələrinin hər hansı təzahürləri lazımi dərəcədə
nəzərə alınmalıdır; həm də başlıca prinsip uşağın mənafeləridir.
5. Uşağın tərbiyə olunduğu din və əqidə praktikası bu
Bəyannamənin 1-ci maddəsinin 3-cü bəndinə riayət edilməklə, nə
onun fi ziki, yaxud əqli sağlamlığına, nə də onun inkişafına xələl
gətirməməlidir.
Dostları ilə paylaş: |