159
daşın başına atırlar. Daş orada qalsa deməli niyyət qəbul olu-
nur (Azərbaycan mifoloji mətnləri, s. 118-119).
―Oğlanqala-qızqala‖ əfsanəsində oğlan əhdinə dönük çıxan
sevgilisinin vəfasızlığına dözməyib özünü yanar oda atır. Amma
vəfasız olmadığından odda yanmır, ağ bir daşa dönür (AFAN, s.
74).
―Qız qayası‖ əfsanəsində kəndin zalım katdasına getmək
istəməyən
qız dağlara üz tutub qaçır, Allaha yalvarır və daşa
dönür. ―Daş qız‖
əfsanəsində zalım atasından qorxan qız üzünü
göylərə tutub aman
istəyir ki, ―İlahi, belə yaşamaqdansa məni
döndərib daş elə.‖ Həmin andaca qız daş olur. Bu yer də ―Daş
qız‖ adlanır (AFAN, s. 85).
Daşa dönmə motivli ―Qırx qız ata‖ əfsanəsinin Azərbaycan
mənşəli olması, eləcə də bir çox tədqiqatçının ―qırğız‖ etnoni-
mini ―qırx qız‖la bağlaması bu xalqın da etnogenezinin ilkin
mərhələsinin Azərbaycanla bağlı ola biləcəyini ehtimal etməyə
ciddi əsas verir. Qırğız türklərinin mənəvi dünyasının və əfsa-
nələşmiş tarixi keçmişinin ―ensiklopediya‖sı hesab edilən ―Ma-
nas‖ dastanındakı bir neçə önəmli məqam bu ehtimalın həqi-
qətdən qətiyyən uzaq olmadığını göstərir.
Heç şübhəsiz ki, ―Manas‖ dastanı bir qəhrəmanlıq dastanı-
dır. Bu dastan qırğızların etnogenezi prosesinə aydınlıq gətirə-
cək etnoqonik motivlərdən də xali deyildir. Eyni sözləri Ma-
nasın paradiqmaları olan Alp Manaş (eyniadlı əsatiri Altay na-
ğıl-poemasının qəhrəmanı) və Alpamışın (eyniadlı qazax dasta-
nının qəhrəmanı) simasında Altay və qazax türkləri haqqında da
söyləmək olar.
―Manas‖ dastanında da ―qırx qız‖ motivinə, eləcədə ―qırx
ərən‖, ―qırx igid‖ barədə süjetə rast gəlirik. Bunlardan sonun-
cusu barədə B.Ögəl yazır:
“Dədə Qorqud kitabındakı Oğuz bəylərinin qırx igidi türk
mifologiyasının ölməz və dəyiĢməz motividir… “Manas” dasta-
nında Dədə Qorqud nağıllarında adı çəkilən qırx igidlə əla-
qədar bəzi hadisələrə də rast gəlirik”(Ögəl, 2006, s. 498).
160
Bu sözlərdən sonra alim V.Radlova istinadən aşağıdakı
süjeti nəql edir:
Almanbet atası Qara xanı müsəlman olmadığı üçün
öldürdükdən sonra qırğızların Orta Yüz rəisi Kökçə xanın
yanına gəlmişdi. Kökçənin Almanbetə çox etibar və hörmət
göstərməsi Kökçənin qırx igidini hirsləndirdi və həsəd səviy-
yəsinə çatdırdı. Onlar bir araya gəlib, Almanbetin üstünə şər
atmaq qərarına gəldilər. Buna görə hamısı toplanıb Kökçə
xanın yanına getdilər və Kökçə xana “Bu Almanbet sənin ar-
vadınla yatıb-qalxır” dedilər. Bu səbəbdən Kökçə xanın Al-
manbetə olan münasibəti kəskin dəyişdi, o da Manasa pənah
aparmaq məcburiyyətində qaldı (Radloff, V, p. 36-32).
Maraqlıdır ki, süjetdə qırx igid dərdləşərkən, eynən ―Dədə
Qorqud‖dakı kimi ―Bir kafir üstümüzdən çıxdı‖ deyirlər (Ögəl,
2006, s. 498). Dastanda ayrıca Manasın da qırx igidindən söz
açılır və onların həm Manasa, həm də arvadı, yəni onun baş
xatunu Qamkey xatuna sədaqəti xüsusi vurğulanır. Onlar Manas
tərəfindən aşağıdakı kimi vəsf edilirlər:
Qırx igidin başı Qırqıt! Yeddi yeməyi birdən aşıran Bos
Çolok ilə Çalbay! Yelbəgəy və sən Sıraq! Kök Seliç və sən , Sə-
rək! Mənim hiyləgər igidim Qutunay! Mənim pis igidim Qut-
yaqan! Mənim gənc uşağım Yayma Köküt! Sən, ey Bayın oğlu
Bakay! Ağ Bottonqın oğlu Bolot! Yoldaşım Bauke! Sən, ey mə-
nim Yaysanım! Ey siz, soylu ailələrin övladları – mənim əlbi-
səm, sən ey qəhrəman Bürküt, mənim suyum, sən ey qəhrəman
Sasam!Geriyə belə sıçrayan Qan Gəldi, Qara Yoltay, Yam Gəl-
di! Sən ey mənim nəğməkarım Almandı! Sökülənləri hörən, qı-
rılanları düzəldən, sən ey kəskin dilli Acıbəy, Kenənin oğlu! Sən
ey Kənəş oğlu Qan Canıbəy! Mənim falçım Qara Tölök! Qırx
igidin yoldaşı Bölök! Qazaxdan gələn Kolmanbet! Qırğızdan
gələn Yalmanbet! Kafir ilə müsəlmanın yurdunu quran, ey
mənim döyüşçülərim, Qara bayır və Kasalat adlı gənclər, siz hər
şeydə isabətlisiniz! Gecə belə tülkünün izini itirməyən Şuutum
mənim! Gənc Tünükey! Yenə gecə qarsaq tülküsünün izini ta-
pan mənim qaplan Şuutum! (Ögəl, 2006, s. 498).
161
Bunlardan Bay oğlu Bakay həm Manasın atasının, həm də
özünün vəziri kimi çıxış edir. Manas onun haqqında hər zaman
deyərdi: Bizlərə tanrı tərəfindən göndərilmiş bir dost!
Bundan başqa, Qamkey xatunun atası evindəki qırx qızdan,
xan qızının qırx qaravaşından söhbət açılır və onların Manasın
igidləri tərəfindən yaxalanaraq, onlara arvad olmaları bildirilir.
Qırğız rəvayətlərinin birinə əsasən, qırğızlar Manasın qırx
igidi ilə qırx qızın, yəni Qamkey xatunun qaravaşlarının izdiva-
cından törəyiblər. Özbək ―Xannamə‖sində isə qırğızların Çingiz
xanın ulu babalarından Buyan xanın qırx kənizindən doğulan
qırx qızla bağlanılır:
Buyan xanın dörd nigahlı arvadı və qırx kənizi var idi.
Buyanın oğlu yox idi. O, hey oğlan arzulayır, fəqət Tanrı ona
həmişə qız qismət edirdi. Beləcə qırx qızı olmuşdu. Bu qadın-
lardan doğulan qırx qızdan bu gün qırxqız (qırğız) adı ilə ta-
nınan qövm peyda olmuşdur (Ögəl, 2006, s. 410).
Öncəki bölümdə ―qırx qız‖ motivinin Qafqaz mənşəli ol-
duğunu və bu halda söhbətin amazonkalardan getdiyini söylə-
mişdik. Madam ki, qırğızlar yalnız bu kütləvi (qırxın qırxa) iz-
divacdan sonra peyda olublar, o zaman ortaya belə bir sual çıxır:
bu qırx igid etnik baxımdan kimdir, onların və Manasın mənsub
olduğu xalqın adı nədir? Bu sualın cavabı qırğızların etnoge-
nezini anlamaq baxımından çox böyük önəm daşıyır. Sualın ca-
vabı isə elə ―Manas‖ dastanının özündə verilir.
Dastanda əsərin qəhrəmanı Manasın mənsub olduğu xalq
gah qarqar, gah da qıpçaq adlanır. Bu fakt akademuk Bartoldun
əsərləinin toplandığı 4 cildliyin II cildinin I hissəsinin 541- ci
səhifəsində, 55 - ci qeyddə təsbit edilmişdir (Бартольд 1968: ll,
1, 541).
Abramzonun "Qırğızlar və onların etnoqrafik və tarixi-
mədəni əlaqələri" adlı kitabının 46 - cı səhifəsində isə XVI əsrdə
Qaraqışlaqda baş verən hadisələrlə əlaqədar qıpçaq-qarqar xal-
qının adı çəkilir (Абромзон. 1960: 46).
Bu informasiya qırğız türklərinin etnogenezini və bu etno-
genezin ilkin coğrafi arealını müəyyən etməmiz baxımından son
dərəcə böyük önəm daşımaqdadır. Məsələ burasındadır ki, Stra-
Dostları ilə paylaş: |