Ваһаби фиргәси
Kitab və sünnəyə əsasən, dirilərə təvəssül
Yüklə 0,88 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Kitab və sünnəyə əsasən, dirilərə təvəssül etmək şirk deyil
- /62/ - Məhəmməd ibn Abdullah ibn Məhəmməd “Həkim Nişaburi” və “ibnül-Bəyyi’” adı ilə
- /63/ - Xəlifənin Abbasa nə qədər inamı olub Görəsən, ömürünü İslama həsr etmiş
- /64/ - Şəhabəddin Əhməd ibn Məhəmməd ibn Əbu Bəkr Qəstəlani Misri. “Əl-Məvahibüd
Kitab və sünnəyə əsasən, dirilərə təvəssül etmək şirk deyil Mə’lumdur ki, dirilərə təvəssül etmək düzgündür. Peyğəmbər, övliya və şəhidlər də Qur’anda diri hesab olunurlar, deməli, onlara təvəssül də düzgündür və şirk deyil. Allah buyurur: “Yaxşılıq etməkdə və pis əməllərdən çəkinməkdə əlbir olun (Maidə-2)”. Buxari “Səhih”də yazır: “Peyğəmbər (s) buyurdu: “Müşriklərin köməkçilərini azad edin, onlardan İslama gəlmək istəyənləri qəbul edin!”. Məxluqdan kömək istəmək, Qur’anda da qeyd olunmuşdur. Allah buyurur: “Musanın adamlarından olan şəxs, düşməninə qarşı ondan imdad istədi (Qəsəs-15)”. Həvarilər İsadan(ə) xahiş etdilər ki, Allahdan onlar üçün göydən süfrə enməsini istəsin. Musanın tərəfdarları ondan su tapmasını dilədilər. Yusif azad olmuş məhbusa dedi: “Ağanın yanında məni də yada sal! (Yusif-42)”. Musa və Xızr haqda buyurur: “Sonra yenə yola düzəlib getdilər. Axırda bir məmləkət əhlinə yetişib, onlardan yeməyə bir şey istədilər. Əhali onları qonaq etmək istəmədi (Kəhf-77)”. Əgər Həzrət Yusifin(ə) bir kafirdən-“Ağanın yanında məni də yada sal”-deyə, xahiş etməsi, Musa və Xızrın(ə) bir məmləkət əhlindən yemək istməsi doğru və düzgün hesab olunursa, bəs nə üçün Peyğəmbərin(s) qəbri önündə dayanıb-“Ağanın yanında məni yada sal”-deyərək yalvarmaq müşriklik sayılmalıdır? Süleyman Peyğəmbər(ə) məclis əhlinə üz tutub deyir: “Səba məlaikəsi Bilqeys özü gəlib çatmamış, onun taxtını kim gətirə bilər?”. Bir ifrit (cin) bu işi öz boynuna götürür. İbn Teymiyyə və onun kimilər nicat gəmisi olan Peyğəmbər(s) və Əhli-beytin(ə) məqamını bir ifrit qədər də qəbul etmirlərmi? O Peyğəmbər(s) ki, bu istək və hacətləri yerinə yetirməkdə aciz deyil. Allah buyurur: “(Münafiqlərin Peyğəmbərə və mö’minlərə qarşı) kin-küdurət bəsləmələrinin səbəbi, yalnız Allahın və Peyğəmbərinin Öz ne’mətləri ilə onları varlandırmasıdır” (Tövbə-74). “Kaş münafiqlər Allahın və Peyğəmbərinin onlara verdiklərindən razı qalıb: Allah bizə kifayətdir. Allah bizə Öz ne’mətindən bəxş edəcək. Biz, həqiqətən, Allaha ürəkdən bağlananlarıq!-deyərdilər” (Tövbə- 59). “(Peyğəmbər) onların ağır yükünü yüngülləşdirər və üstlərindəki buxovları açar” (Ə’raf-157). “Ağır yük” həm dünya, həm də axirət işlərinə aiddir. “Sizə özünüzdən bir Peyğəmbər göndərildi ki, əziyyətə düşməyiniz ona ağır gəlir, o sizi çox istəyir, mö’minlərə şəfqətlidir, mərhəmətlidir (Tövbə-128)”. Fəxr Razi “Təfsir”ində yazır: “Yə’ni, Peyğəmbər(s) Allahın dünya və axirətdə sizə xeyir verməsi üçün israrlıdır”. Allahın yanında bu qədər hörməti olan Peyğəmbərdən(s) imdad istəmək və ona təvəssül etmək şirk ola bilməz. Allah İsa (ə) Peyğəmbər haqqında belə buyurur: “Mən sizin üçün palçıqdan quşa bənzər bir surət düzəldib ona üfürərəm, o da Allahın iznilə quş olar. Anadangəlmə korları, cüzam xəstəliyinə tutulanları sağaldır və Allahın iznilə ölüləri dirildirəm“ (Ali-İmran-49). “Dörd cür quş götürüb onlara diqqətlə bax, sonra hər dağın başına onlardan bir parça at, daha sonra onları çağır, tez yanına gələcəklər!” (Bəqərə-260). Bunlardan əlavə, Musanın (ə) əsanı daşa vuraraq daşın parçalanması, İsanın (ə) ölüləri diriltməsi, bizim Peyğəmbərin(s) ayı parçalaması, o Həzrətin Me’raca getməsi və s. Qur’an və sünnədə şübhəsiz qəbul olunan məsələlərdir. Müsəlmanların bu fövqəl-təlim işləri qəbul etməkdən başqa çarəsi yoxdur.
Nəticə Bəlli oldu ki, peyğəmbərlər dünyada fövqəl-təbii qüdrətə malik olmuşlar. O da aydın olur ki, peyğəmbərlər Bərzəx aləmində də yaşayır və deməli, dünyada bizim hacətlərimizə əncam çəkməyə qadir olduqları kimi, axirətdə də bu işi edə bilərlər. İsanın (ə) ölüləri diriltməsi və xəstələrə şəfa verməsi ilə, ona təvəssül etmək arasındakı fərq nədir? Halbuki, ölümə şəfa Allahın əlindədir və digər hacətlərdən daha çətindir. Dəqiq bir hədisdə deyilir ki, Peyğəmbər (s) bir kora belə deməyi öyrətdi: “İlahi! Sənin rəhmət peyğəmbərin olan Peyğəmbərin(s) vasitəsilə səndən imdad istəyirəm. Ya Mühəmməd (s)! Mən sənin vasitənlə bu arzumun yerinə yetməsi üçün Allaha üz tuturam. İlahi! Peyğəmbərin mənim barəmdə şəfaətini qəbul elə!”.
33 Bu hədisi Həkim Nişaburi /62/ və İbn Macə Qəzvini İmran ibn Həssandan nəql edərək düzgün olduğunu qeyd etmişlər. Termizi və Şeyx Süleyman Nəcdi də öz kitablarında bu hədisi yazmışlar. Lakin qəribə burasındadır ki, Şeyx Süleyman Nəcdi də öz kitabında bu hədisi yazdıqdan sonra belə deyir: “Bu hədis bizə aydın edir ki, Allahdan başqasını çağırmaq olmaz. Çünki Peyğəmbər deyir: İlahi, Sənə üz tuturam”. Halbuki o, hədisin davamında “Ya Mühəmməd (s)! Mən sənin vasitənlə Allaha üz tuturam” cümləsini nəzərə almır! Allahdan qeyrisinə təvəssül etməyin ümumiyyətlə, batil olduğunu deyənlərin kitab və sünnəyə müxalif olduqları aydınlaşır. Əlavə dəlil budur ki, Buxari “Səhih”inin “Qıtlıq zamanı camaatın yağış üçün xahişi” və “peyğəmbərlik əlamətləri” bölməsində Sabitdən, onun da Ənəs ibn Malikdən yazdığı hədisdir: “Peyğəmbər(s) zamanında Mədinədə qıtlıq oldu. Bir gün Peyğəmbər (s) cümə xütbəsi oxuyarkən, bir kişi qalxıb dedi: - Ya Rəsuləllah! Mal-qaramız qırıldı getdi. Allahdan istə, bizi sirab etsin. Peyğəmbər(s) də əlini açıb dua etdi”.
Ömərin Peyğəmbərin (s) əmisi Abbasa təvəssül etməsi Şeyx Süleyman Nəcdi yazır: “Təvəssül yalnız Peyğəmbərə məxsusdur, başqalarında bu ixtiyar yoxdur”. Halbuki, Buxari “Səhih”də yazır: “Qıtlıq düşən kimi Ömər ibn Xəttab Peyğəmbərin əmisi Abbasın vasitəsilə Allahdan yağış istəyir və deyirdi: “İlahi, nə zaman qıtlıq və quraqlıq olurdu, Peyğəmbərimiz(s) vasitəsilə Səndən yağış istəyirdik, Sən də bizi sirab edirdin. İndi də Peyğəmbərimizin əmisinin vasitəsilə Səndən yağış istəyirik, bizi sirab elə!”. Ravi deyir: “Yağış da yağdı!”. /63/ Əhməd Zeyni Dəhəlan “Xülasətül-Kəlam”da Əllamə Qəstəlaninin /64/ “Məfahib” kitabına əsasən yazır: “Ömər Abbasın vasitəsilə Allahdan yağış istəyərək deyirdi:-Ay camaat! Peyğəmbər Abbasa, oğulun öz atasına hörmət etdiyi qədər hörmət edirdi. Siz də Abbasa, onun qədər ehtiram edin və onu Allah dərgahında vasitəçi qoyun!”-sünnilərin bu hədisinə əsasən, səhabələrin bütün işləri düzgündür: “Mənim səhabələrim ulduz kimidirlər, hansının dalınca getsəniz, hidayət olunarsınız”. Səhabələrdən biri Ömər, Peyğəmbərdən(s) qeyrisinə təvəssül etmişdir. Kim deyə bilər ki, qıtlıq illərində Peyğəmbərdən(s) yağış istəyənlər müşrik olmuşlar? Yaxud, Ə’raf surəsinin 55-ci ayəsi olan “Rəbbinizi çağırın” və cin surəsinin 18-ci ayəsi olan “Allahdan başqa heç kimi çağırmayın”-əmrinin əksinə getmişlər? Ya da Ömər bu işi ilə şirk etmişdir? Yaxud, Ömər dini vahabilər qədər bilmirmiş?-“Sizə nə olub? Necə mühakimə yürüdürsünüz?”
Yalnız vasitəçilik qüdrəti olanlara təvəssül etmək lazımdır Əgər Allahdan qeyrisinə təvəssül etmək şirkdirsə, onda o şəxsin ölü, yaxud diri olmasının fərqi yoxdur. Əgər desələr ki, dirinin gücü ölüdən çoxdur, mə’lumdur ki, diriliyin, yaxud ölülüyün iman və küfr məsələsinə dəxli yoxdur. Bir şəxsin ona kömək edə biləcəyini bilən insan ondan kömək istəyirsə, nə üçün şirk sayılmalıdır? Bir ölü, dirilərdən daha qüdrətlidirsə, ondan kömək istəməyin şirk olduğu heç bir islami mənbədə yoxdur. Bir aciz varlıqdan kömək istənilsə, şirk deyil, mə’nasız iş sayılar. Diri qüdrətlidən kömək istəmək şirk deyilsə, ölüdən də yardım istəmək şirk deyil. Desələr ki, Allah Öz bəndələrinə qüdrət verib və biz də o şəxslərdən kömək istəyirik, onda cavabımız, elə onların şəfaəti qəbul edənlərə verdiyi cavabdır. Məhəmməd ibn Əbdülvəhhab belə yazır: “Allah kimlərəsə qüdrət vermişdir, lakin sənə ondan kömək istəməyi qadağan etmişdir. Çünki o məxluqdur. Dəlil bunlardır:
34
Yüklə 0,88 Mb. Dostları ilə paylaş:
|