Úàâèäè õàòûðëàðêÿí
181
İkinci surət Cəmil bəydir. O bir çox məsələlərdə mütərəqqi
görüşlü bir gənc olsa da, melodramatik surətdir. Eşqindən xəstə
olmuş Cəmil bəyin sərsəmləmələri müasir oxucuda gülüş oyadır.
Bəzən o, tolstoyçu kimi görünərək, quşlara atılan gülləyə də etira-
zını bildirir. Lakin onun sevgisi, qurduğu xöşbəxt ailə həyatı atası
Turxan bəyin iyrənc ailə həyatına qarşı qoyulmuşdur. Belə çıxır
ki, atalar elədir, oğullar isə belə olmaq istəmirlər. H.Cavidin buna
böyuk ümidi var.
“Maral” əsəri H.Cavidin nəsr ilə yazdığı ilk dramıdır. Onun
kompoziyası da sadə və konkretdir.
“Şeyx Sənan” dramını H.Cavid birinci cahan müharibəsi ərə-
fəsində yazmağa başlamış, müharibənin ən şiddətli vaxtında
bitirmişdir.
İmperialist müharibəsinin məqsəd və mahiyyətini gizlətməyə
çalışan dövlət başçıları ortalığa “vətəni qorumaq”, “dini cahad” və
sair kimi şüarlar ataraq ümumi səfərbərlik elan edirdilər. Bu boş
şüarlara aldanmış gənclər vətən üçün canlarını qurban verməyə
getdiklərini iddia etdikləri halda, əslində sənaye sahibləri üçün
ölürdülər. Müharibənin gətirdiyi aclıq və səfalət dünyanın hər
bucağında hiss olunurdu. Azərbaycanlılardan əsgər alınmasa belə,
ümumi səfalət Azərbaycanı da bürüyürdü.
Belə şəraitdə yazılan “Şeyx Sənan” dramı H.Cavidin ruhi halı
üçün çox tipik idi. O bu mövzunu dərinləşdirir və romantizm
nöqteyi-nəzərindən həll edir.
“Şeyx Sənan” xalq əfsanəsidir. İndi də Tbilisidə Kür kənarın-
da “Şey Sənan dağı” adlı dağ var. Lakin əfsanənin xalq içərisində
indi də yaşadığını sübut edəcək bir əlamət yoxdur. Bu mövzuda
Ü.Hacıbəyov “Şeyx Sənan” (1908) adlı opera, Mehdi bəy
Hacınski isə rus dilində “Şeyx Sənan əfsanəsi” adlı bir risalə yaz-
mışdır. Bu mənbələrin ən qədimi isə Şeyx Fəridəddin Əttarın
(1118-1229) “Məcalisi-üşşaq” və “Məntiq-qüt-teyr” əsərləridir.
Əlimizdə olan “Məntiq-üt-teyr” əsərində Şeyx Sənana aid
olan mənzum hissənin nəsr ilə qısa məzmunu belədir:
Úàâèäè õàòûðëàðêÿí
182
“Şeyx Sənan əlli illik ömrünü Məkkədə, Kəbə ətrafında iba-
dətdə keçirmişdir. Onun dörd yüzə qədər fazil müridləri şeyxin
kəramətindən və kainat sirlərini bilməsindən ilham almaq məq-
sədilə bir dəqiqə də olsun ondan ayrılmazdılar. Məkkənin şil və
korları Şeyxin müqəddəs nəfəsinin təsirindən şəfa tapırdılar. Bir
gecə Şeyx Sənan yuxuda özünün Rum ölkəsində bir gözəl sənəmə
səcdə etdiyini görür. Yuxudan ayılan Şeyx, sənəmə aşiq olur.
Kəbəyə getmir, müridlərlə məşğul olmaqdan imtina edir. Şeyxin
bu halından təəccüblənən müridlər ondan bunun səbəbini soruşar-
kən, Şeyx özünün artıq Rum ölkəsində ruhən seyr etdiyi “sənəmi-
tərsazadəyə” məftun olduğunu, artıq iman və axirəti buraxıb eşqi
intixab etdiyini onlara söyləyir. O, Kəbədən uzaqlaşıb Rum
ölkəsinə səfər edəcəyini və “tərsa” ilə qovuşacağını bildirir. Mü-
ridlər Şeyxə yalvarırlar ki, o bu yoldan qayıtsın. Şeyx cavabında,
behiştdə onlarla (müridlərlə) yaşamaqdansa, cəhənnəmdə məftun
olduğu məşuqə ilə yaşamağın daha ləzzətli olduğunu söyləyir.
Nəhayət, səylərinin nəticəsini səmərəsiz görən müridlər
Şeyxlə bir yerdə Ruma getməyi qərara alırlar. Şeyx müridlər ilə
Ruma gəlir, hər yeri axtarırlar, nəhayət tərsa sənəmi gözəl bir
seyrangahda tapırlar və burada Şeyxə çoxlu macəra üz verir.
“Allahın qüdrətini yüz əlamətlərlə tanıtdıran bu ruhanisifət
məşuqə” Sənanı görcək üzündən örtüyü götürür. Məşuqənin açıq
camalını görən Sənan özünü itirir. Onun bədənini mənəvi və ru-
hani bir hərarət istila edir. O, bir müddət danışmağa qadir olmur.
Şeyxin bu halından heyran olan müridlər eşqin nə olduğunu
yavaş-yavaş anlamağa başlayırlar. Onlar Şeyxi zəif halda qaldırıb
bir damaya gətirirlər. Şeyx o gecəni min cür əzablarla keçirir,
səhərə qədər yatmır. Sabah Şeyxin xəstəlik yatağına düşdüyünü
görən müridlər çox iztirab keçirirlər. Şeyx onlardan xahiş edir ki,
onu “sənəmi-tərsa”nın yaşadığı məhəlləyə aparsınlar. Müridlər
Şeyxin yatağını məşuqənin evinin qarşısında salırlar. Şeyxin
naləsini eşidən “sənəmi-tərsa” əcəm libasında onun yanına gəlib,
yasdığının kənarında oturur. Onu yanında görən Şeyx yataqdan
Úàâèäè õàòûðëàðêÿí
183
qalxıb oturur: “Sənəmi-tərsa” onun nədən bu hala düşdüyünü
xəbər alır. Şeyx ona belə cavab verir:
“Məni bu hala salan, ürəyimi oğurlayıb zülf zəncirlərilə bağ-
layan yalnız sənsən. Ya ürəyimi özümə qaytarmaqla bu əsarətdən
məni xilas et, ya da naz və məğrurluq etmədən, mənim qoca və
qərib bir şeyx olduğumu nəzərə alaraq, qəlbimin yarasını öz
qəlbinin qanı ilə sağalt, qoy hər iki ürək bir qandan qidalansın”.
“Sənəmi-tərsa” Şeyxin bu qədər ona məftun olduğunu hiss edərək
deyir ki, sən gəl mənim vüsalıma yetişmək fikrindən uzaqlaş, əgər
bu sənin üçün mümkün deyilsə, o zaman aşağıda söyləcəyim dörd
şərtə razı ol.
1. Bütə səcdə etməlisən. 2. Quranı yandırmalısan. 3. Şərab
içməlisən. 4. Gözünü imandan şəkməlisən.
Şeyx bu şərtlərdən yalnız birinə, şərab içməyə razı olur, qalan
üç şərtin heç birini qəbul etməyəcəyini bildirir. “Sənəmi-tərsa”
Şeyxə deyir ki, eybi yoxdur, sən hələ əvvəlcə Piri-muğanın yanı-
na gedib şərabı içməklə məst ol, sonra məstlik sənu cuşə gətirər, o
zaman qalan şərtləri də yerinə yetirərsən. Şeyxi Sənəmlə birlikdə
Piri-muğanın məclisinə gətirirlər. Bu məclisdə Piri-muğanın
səmimi halları Şeyxi heyran edir. O, məşuqənin məhəbbətinin
şərabilə məst olmaq istədiyi üçün Piri-muğandan bir cam mey
alıb ona verməyi sənəmdən xahiş edir. “Sənəmi-tərsa” bir cam
şərab doldurub Şeyxə təqdim edir. Şeyx camı ondan alıb birbaşa
içir. Sənəm Şeyxin əlindən camı alıb Piri-muğana verərək bir mə-
nalı və zərif təbəssümlə ona baxır. Bu baxımdan Şeyxin ona olan
məhəbbəti yüz qat artır. Şeyx ikinci camı tələb edir. İkinci cam-
dan sonra onun huşu və bütün bilikləri əlindən gedir. Bu zaman
məşuqə ona kafir olmağı, yəni Quranı yandırmağı əmr edir. Şeyx
belə cavab verir: “Mən nə qədər ki, ayıq idim, heç bir vaxt bütpə-
rəst olmağı istməzdim, indi ki, məhəbbət şərabilə məst olmuşam,
bütün qarşısında məstlik halında Quranı yandıraram”. Məşuqə
onu saçları ilə oxşayır və deyir ki: Şeyxim, indi səni sevirəm, sən
mənimsən, artıq məndən əmin ola bilərsən. Bu xəbər tərsalar
məbədinə çatır. Bir müsəlman Şeyxinin tərsalara meyl etdiyini
Dostları ilə paylaş: |