Yusif Aslanov
122
“Sevil” pyesinin
dördüncü p
ərdəsində Sevilin səhnəyə gəlişindən
sona q
ədərki epizodlar əsərin final hissəsidir.
“Sevil” pyesinin burada
əks olunmuş optimal metodika ilə
t
ədrisi nəticəsində yeddinci sinif şagirdlərində aşağıdakı mövzular-
da inşa yazmaq qabiliyyəti formalaşır:
1.
C.Cabbarlının “Sevil” pyesində Sevilin mənəvi inkişaf
yolunun t
əsviri.
2.
C.Cabbarlının “Sevil” pyesində qadın azadlığının tərən-
nümü.
3.
“Sevil” pyesind
ə Sevil, Balaş,
Dilbər və Gülüş surətləri-
nin müqayis
əli səciyyəsi.
4.
“Sevil” pyesind
ə burjua – meşşan ailəsinin ifşası.
5.
Az
ərbaycan qadınlarının keçmişi və bu günü.
N
əticə olaraq müəllim bildirir ki, Cəfər Cabbarlı bütün
pyesl
ərində özünü yüksək istedada
malik dramaturq kimi göstərə
bil
mişdir. Eyni zamanda Azərbaycan dramaturgiyası ilə yanaşı milli
teat
rın böyük nailiyyətləri də C.Cabbarlının adı ilə sıx bağlıdır.
Tövsiy
ədə V-VII siniflərdə tədris edilən üç dramatik nümu-
n
ədən ikisinin – C.Cabbarlının “1905-ci ildə” dramından birinci
şəklin /V sinif/ və “Sevil” pyesinin bütövlükdə /VII sinif/ öyrədil-
m
əsinin metodik yollarından danışıldı. Qabaqcıl məktəb təcrübəsi
v
ə metodik mənbələrlə tanışlıq belə bir qənaət yaradır ki, ədəbiyyat
mü
əllimi təlim prosesində aşağıdakı mühüm məsələləri nəzərdə
saxla
malıdır:
1.
IV-VII sinifl
ərdə ədəbiyyat kursunda dramatik nümu-
n
ələrin öyrədilməsi prosesində aparılan bütün işlər
m
ətndən seçilmiş nümunələr əsasında izah olunsun, şa-
girdl
ər pyesin daxilini “görməyə” istiqamətləndirilsin.
2.
“İncəsənətin tacı” /V.Q.Belinski/
hesab edilən dramatik
s
ənətin sinkretik mahiyyəti aydınlaşdırılmaqla səhnədə
ta
maşaya qoyulmaq üçün yazıldığı şagirdlərin nəzərinə
çat
dırılsın; dram dərnəklərində, dramatik oxu prosesin-
d
ə rolu ifa edən şagird obrazın daxili-mənəvi aləmi ilə
ya
şamağa alışdırılsın.
Ədəbi axtarışlar və tədris
123
3.
Şagirdlər dramaturqun yaşadığı dövrdən, yaxud tarixi
keç
mişdən götürdüyü mövzuya müəllifin mütəfəkkir
uzaqgör
ənliyi ilə yanaşdığını, oxucu və tamaşaçının
ağlı, təfəkkürü, dünyagörüşü və əxlaqını inkişaf etdir-
m
əyi qarşıya məqsəd qoyduğunu dərk etməyə hazırlan-
sınlar.
4.
VII sinifi bitir
ən şagirdlərdə oxuduqları, yaxud səhnə
ta
maşasına baxdıqları dramatik nümunələrin estetik-tər-
biy
əvi mahiyyətini mənimsətmək bacarığı ilə yanaşı,
h
əmin əsərlərin janr, mətndaxili xüsusiyyətlərini müstə-
qil mü
əyyən edə bilmək, təhlil etmək
qabiliyyəti yara-
dılsın.
Maarif Nazirliyinin m
ətbəəsi, Bakı,
1986, 29 s
əh.
DRAMATİK ƏSƏRLƏRİN ÖYRƏDİLMƏSİNİN
ƏSAS PRİNSİPLƏRİ
Elmi-metodik
ədəbiyyatlarda irəli sürülən fikirlər belə
q
ənaətə gəlməyə əsas verir ki, lirik və epik janrlarda olduğu kimi
dramatik
əsərlərin öyrədilməsində də partiyalılıq, tarixilik, forma ilə
m
əzmunun vəhdəti və pedaqoji prinsiplər əsas götürülməlidir. Sa-
dalanan prinsipl
ərin kompleks tətbiqi işin praktik istiqamətini güc-
l
əndirir, şagirdləri fəallaşdırır, ideya-məzmunun asan qavranılması-
na imkan yaradır. Ona görə də məqalədə bu prinsiplərin hər birinin
mahiyy
ətini
izah etmək, müxtəlif pyeslər əsasında şagirdlərə öyrə-
dilm
əsi metodikasını qabaqcıl təcrübə zəminində ümümiləşdirmək
v
ə müəllimlərin diqqətini bu sahəyə yönəltmək vacib bilinmişdir:
1. Partiyalılıq prinsipi. Ədəbiyyat və incəsənətin partiyalı-
lıq prinsipinin mahiyyəti K.Marks və F.Engelsin tədqiqatlarında,
V.İ.Leninin “Partiya təşkilatı və partiya ədəbiyyatı” adlı məqalə-
sind
ə şərh edilmişsə, bu prinsipin ayrı-ayrı cəhətləri, cizgiləri və xü-
Yusif Aslanov
124
susiyy
ətləri “Materializm və empiriokritisizm” əsərində, o cümlə-
d
ən V.İ.Lenin vaxtilə L.N.Tolstoyun, M.Qorkinin yaradıcılığına
h
əsr edilmiş bir sıra əsərlərində aydınlaşdırılmışdır. Müəllim həmin
n
əzəri mənbələrdən yaradıcılıqla istifadə edərək şagirdlərə ardıcıl
sur
ətdə başa salmalıdır ki, dramatik əsərlər də bədii ədəbiyyatın
ayrılmaz bir sahəsi olduğundan burada partiyalılıq prinsipi drama-
turqun h
əyat hadisələrinə yanaşma tərzi, hansı mövqedə dayanması,
xal
qın arzu və istəklərini tərənnüm edə bilməsi,
təlqin etdiyi ideya-
la
rın ümumbəşəri olması, dövrlə səsləşməsi baxımından araşdırıl-
malıdır.
Qeyd ed
ək ki, şagirdlər sovet dövründə baş verən hadisələri
əks etdirən dramatik əsərləri öyrənəndə və ya teatr tamaşasına ba-
xan
da dramaturqların hansı mövqedə dayandıqlarını, oxucuya (ta-
ma
şaçıya) hansı əxlaqi-mənəvi keyfiyyətləri aşıladıqlarını, sosialist
m
ənafeyini necə müdafiə etdiklərini müəyyənləşdirməyi bacarırlar.
An
caq Böyük Oktyabr sosialist inqialbından əvvəlki illərdə yazıl-
mış dramatik əsərləri partiyalılıq prinsipi baxımından qiymətləndir-
m
əkdə çətinlik çəkirlər. Ona görə də N.Vəzirovun “Müsibəti-Fəx-
r
əddin” əsərini tədris edən müəllimə şagirdlərə aşağıdakı məzmun-
da bilik verm
əsini məsləhət bilirik.
“Müsib
əti-Fəxrəddin” faciəsinin konflikti feodal-patriarxal
münasib
ətlərin hakim olduğu cəmiyyətin, “zülmət səltənəti”ndə
özün
ə möhkəm mövqe qazanmış mürtəce qüvvələrin tipik nüma-
y
əndəsi Rüstəm bəylə, yeni intişar tapan, lakin tam formalaşmamış,
icti
mai quruluşun devrilməsində maarifçiliyi əsas
məqsəd sayan
müt
ərəqqi qüvvələri təmsil edən Fəxrəddin arasında yaranan müna-
qi
şələr, ziddiyyətlər əsasında qurulmuşdur.
Hadis
ələrin süjet xəttinin məntiqi göstərir ki, Fəxrəddinin
cism
ən ölümünün, arzu və düşüncələrinin həyata keçməməsinin ri-
şələri XIX əsr feodal-patriarxal mühitin sosial-siyasi məsələləri ilə
bağlıdır. Ona görə də dramaturq belə bir estetik tələbi təbliğ etməyə
ça
lışır ki, cəmiyyəti vəhşi adət-ənənələrdən xilas etmək lazımdır.
İnsan insanın qatili, məhvedicisi yox,
köməkçisi, dostu, xeyirxahı
olma
lıdır. Əgər belə olarsa, bəşəriyyət xoşbəxt olar, nahaq qanlar