Zəhirəddin Məhəmməd BABUR
38
Bir digəri də Əhməd Hacı bəyin nəvəsi Lətifə bəyim idi. Mirzədən
sonra Həmzə Sultana ərə getmiş və ondan üç oğlu olmuşdu. Mən Həmzə
Sultanın və Teymur Sultanın komandanlığındakı sultanları məğlub edib Hi-
sarı alanda bu sultanzadələrlə birlikdə daha bir neçə sultanzadə əlimə keç-
mişdi. Hamısını azad elədim.
Qadınlarından biri də Sultan Arğunun əmisi qızı Həbibə Sultan bəyim
idi.
Əmirləri: Cani bəy Dulday Sultan Məlik Kaşğarinin kiçık qardaşı idi.
Sultan Əbu Səid Mirzə Səmərqəndin idarəsini və Sultan Əhməd Mirzə isə
öz eşik ixtiyarlığını (21 a) ona vermişdi. Əxlaqı və xasiyyəti qəribə bir
adammış. Haqqında qəribə rəvayətlər var. Məsələn, Səmərqənd hakimi ikən
özbəklərdən bir elçi gəlibmiş. Bu elçi özbək ulusunda gücü-qüvvəti ilə məş-
hur imiş. Özbəklər qüvvətli adama bükə deyirlər. Cani bəy ona «Bükəsən?
Əgər bükəsənsə, gəl güləşək» deyibmiş. Elçi nə qədər eləsə də, Cani bəy əl
çəkməyibmiş. Nəhayət, güləşiblərmiş və Cani bəy onu yıxıbmış. Cəsur bir
adam idi.
Başqa bir əmiri Əhməd Hacı bəy idi. O, Sultan Məlik Kaşğarinin oğ-
lu idi. Sultan Əbu Səid Mirzə Heratın idarəsini bir müddət ona vermişdi.
Əmisi Cani bəy öldükdən sonra onun payəsini də verib Səmərqəndə göndər-
di. Xoş təbiətli və cəsur bir adam idı. Təxəllüsü Vəfai idi. Divanı var, şeir-
ləri pis deyil. Bu beyt onundur:
Məstəm, ey möhtəsib
1
, imruz zi mən dəst bidar,
Ehtisabəm
biqun an ruz ki, yabi huşyar.
Ey möhtəsib, sərxoşam, bugün məndən əl çək,
Məni ayıq vaxtımda sorğuya çək.
Mir Əlişir Nəvai Heratdan Səmərqəndə gələndə Əhməd Hacı bəylə
bərabər olurdu. Sultan Hüseyn [Bayqara] Mirzə padşah olduqdan sonra o,
Herata getdi və orada böyük iltifat gördü. Əhməd Hacı bəy gözəl cins atlar
bəsləyir (21 b) və minirdi. Bu atlar əsasən özünün yetişdirdiyi atlar idi. Cə-
sur bir adamdı, ancaq komandanlığı cəsarəti kimi deyildi. Qayğısızdı. İşini-
gücünü adamları idarə edirdi. Baysunqur Mirzə Buxarada Sultan Əli Mirzə
ilə vuruşub məğlub olanda Əhməd Hacı bəy də əsir düşdü və Dərviş Mə-
həmməd Tarxanı öldürməkdə ittiham edilərək şərəfsiz bir şəkildə qətlə yeti-
rildu.
Başqa
bir əmiri DərviĢ Məhəmməd Tarxan Orda Buğa Tarxanın oğ-
lu və Sultan Əhməd Mirzə ilə Sultan Mahmud Mirzənin doğmaca dayısı idi.
Mirzənin hüzurunda bütün bəylərin ən böyüyü və etibarlısı o idi. Müsəlman,
1
Möhtəsib: o dövrün əxlaq polisi, yaxud bələdiyyə işlərinə baxan məmur. O, köməkçi-
ləri ilə birlikdə küçədə-bazarda gəzərək tacirlərin alıcıları aldatmamasına diqqət edir, özünü
yaxşı aparmayan adamları yerindəcə şallaqla cəzalandırırdı.
BABURNAMƏ
39
həlim və dərviş bir adam idi. Daima
Quran yazırdı, şahmatı çox və yaxşı
oynayırdı. Quşçuluq elmini gözəl bilir və yaxşı quş ovlayırdı. Axırda Bay-
sunqur Mirzə ilə Sultan Əli Mirzənin qovğasında qoca yaşında bədnamlıqla
öldü.
Başqa bir əmiri
Əbdüləli Tarxan idi. O, Dərviş Məhəmməd Tarxanın
yaxın qohumlarından idi. Baqi Tarxanın anası olan Dərviş Məhəmməd Tar-
xanın kiçık bacısı onun arvadı idi. Dərviş Məhəmməd Tarxan törə və rütbə
baxımından ondan böyük olsa da, bu firon onu nəzərə almırdı. Buxaranın
idarəsi bir neçə il (22 a) onun əlində qaldı. Adamlarının sayı üç minə çat-
mışdı. Onları yaxşı saxlayır, qayğı göstərirdi. Bəxşişi, hədiyyələri, divan və
iş yerləri, ziyafətləri və məclisləri padşahlarınkı kimiydi, idarədə müqtədir,
ancaq zalım, fasiq və kibrli bir adam idi. Şeybani xan onun adamı deyildi,
ancaq çox zaman onunla oturub-dururdu. Kiçık sultanzadələrin çoxu onun
adamı olmuşdu. Şeybani xanın bu dərəcədə inkişafına və əski sülalələrin
batmasına Əbdüləli Tarxan səbəb oldu.
Başqa bir əmiri Seyid Yusif Oğlaqçı idi. Babası moğoldan gəlmə idi.
Atasını Uluğ bəy Mirzə yüksəltmişdi. Fikir və tədbiri olduqça yaxşı idi.
Cəsarəti də vardı. Yaxşı qopuz çalırdı. Mən Kabilə gələndə, o mənim ya-
nımdaydı. Ona iltifat göstərmişdim, gerçəkdən də buna layiq idi. Hindistan
səfərinə çıxdığım ilk il Seyid Yusif bəyi Kabildə qoymuşdum. O zaman Al-
lahın rəhmətinə qovuşdu.
Bir əmiri də DərviĢ bəy idi. Teymur bəyin iltifat göstərdiyi İgü Tey-
mur bəyin nəslindəndir. Xoca [Übeydullah] həzrətlərinin müridi idi. Musiqi
elmini bilir, saz çalır və şeir (22 b) yazırdı. Sultan Əhməd Mirzə Çir çayı sa-
hilində məğlub olanda Çir çayında boğuldu.
Başqa bir əmiri Məhəmməd Məzid Tarxan idi. O, Dərviş Məhəm-
məd Tarxanın doğma və kiçık qardaşı idi. Bir neçə il Türküstan [şəhərinin]
hakimi oldu. Şeybani xan Türküstanı ondan aldı. Fikir və tədbiri yaxşı idi.
Heç bir şeydən qorxmayan, fasiq bir adamdı. Səmərqəndi ikinci və üçüncü
dəfə alanda mənim yanıma gəlmişdi. Mən də ona çox iltifat göstərmişdim.
Göl-Məlik müharibəsində öldü.
Bir əmiri də Baqi Tarxan idi. Əbdüləli Tarxanın oğlu və Sultan Əh-
məd Mirzənin əmisi oğlu idi. Atasından sonra Buxaranı ona vermişdilər.
Sultan Əli Mirzə zamanında çox yüksəlmiş, adamlarının sayı beş-altı minə
çatmışdı. Sultan Əli Mirzəyə o qədər bağlı deyildi. Şeybani xan ilə Qaleyi-
Dəbusidə vuruşaraq yenildi və Şeybani xan bu qələbədən sonra Buxara üzə-
rinə hücuma keçərək oranı tutdu.
Quş ovuna çox müştaq idi. Yeddi yüz ov quşu olduğu söylənir. Diqqə-
təlayiq bir əxlaqı və xasiyyəti yoxdu. Bir zadəgan olaraq nemət içində böyü-
müşdü. Atasının Şeybani xana çox yaxşılığı dəymişdi, buna güvənərək onun
hüzuruna getmişdi. Ancaq o haqq itirən və mürvətsiz adam bu yaxşılıqların